Spis treści
To jedna z realizacji z naszej listy TOP60 - najciekawszych obiektów lub przestrzeni, które zawalczą o nagrodę Grand Prix; Ulubieńca Publiczności oraz Laureata Środowiska przyznawanego przez architektów i architektki. Podczas, gdy Jury kontynuuje prace nad wyborem tej jednej, najważniejszej realizacji, nasi czytelnicy mogą głosować na swoją ulubioną realizację. Do gry mogą także włączyć się profesjonaliści!
> Zobacz więcej TUTAJ
Życie w Architekturze 2025. Park Akcji „Burza”. Założenia Autorskie
Kopiec Powstania Warszawskiego to wysypisko gruzu Warszawy zburzonej podczas II WŚ. Użytkowany do poł. 60. XX w., stał się sztucznym wzniesieniem o wysokości 35 m. To zarazem obszar trzykrotnie odzyskany. Po pierwsze: symbolicznie. W 1994 weterani wystawili na jego szczycie pomnik-znak Polski Walczącej. Jako obszar zdegradowany został odzyskany przez Czwartą Przyrodę-rośliny pionierskie bez ingerencji ludzi stworzyły tu dziki las. Jako teren rekreacyjny Kopiec odzyskali mieszkańcy okolicy, choć pozostał nieodstępny i niebezpieczny.
Przystępując do projektowania chcieliśmy uczyć się od Kopca i kontynuować procesy odzyskiwania w oparciu o jego materialność-ożywioną i nieożywioną. Zakładaliśmy modelowanie sukcesji naturalnej w kierunku zwiększenia bioróżnorodności i obecności rodzimych gatunków, poparte wiedzą fitosocjologiczną; użycie metod bioinżynieryjnych (żywe zapory i drenaże) dla zatrzymania wody i erozji oraz zainicjowania glebotwórstwa. Na polach gruzu zaplanowaliśmy ruderalną łąkę znaną z badań roślinności wojennych ruin.
Chcieliśmy również wyeksponować antropogeniczną geologię wzgórza. Badania historyczne pokazały nam na gruz nie jako odpad, a surowiec, zaś odbudowę Warszawy-jako prekursorską wobec postulatów cyrkularnego budownictwa. Wszelkie ingerencję w stoki Kopca były podytkowane dostępnością, a jednocześnie pozwoliły wyeksponować jego zapomnianą, sztuczną strukturę. Na użyty tu gruzobeton-materiał z odzysku-przeszczepiliśmy mchy. Dwa razy w roku, zgodnie z testamentem Powstańców, Kopiec staje się sceną obchodów rocznicowych. Ale jego codzienność Powstańcy widzieli inaczej: jako żywy, miejski park. Dlatego widzieliśmy w nim strefy nieformalnej rekreacji i naturalistyczny plac zabaw. Mieszkańcy byli włączeni w projekt jeszcze przed budową w ramach konsultacji społecznych i inwentaryzacji ekologicznej BioBlitz. A po zakończeniu budowy 100 ochotników sadziło las kieszonkowy, a my przeprowadziliśmy 50 spacerów edukacyjnych dla ponad pół tysiąca osób.
Przeczytaj więcej o tej realizacji TUTAJ
Życie w Architekturze 2025. Park Akcji „Burza”. Autorzy
Autor projektu:
Archigrest: Maciej Kaufman, Marcin Maraszek, topoScape: Justyna Dziedziejko, Magdalena Wnęk
Zespół autorski:
Joanna Chylak, Agata Holdenmajer, Natalia Janek, Rafał Murawski, Karolina Potębska, Jerzy Przychodni, Anna Sternytska, Agnieszka Tama
Dlaczego wg zgłaszających ta realizacja powinna zdobyć Grand Prix:
Projektując Park na Kopcu Powstania Warszawskiego, chcieliśmy poszerzyć jego martyrologiczną wymowę o pozytywne akcenty. To sztuczne wzniesienie jest nie tylko reliktem wojny, ale także odbudowy miasta. Wraz z odchodzeniem ostatnich świadków Powstania oraz postępującą sukcesją przyrodniczą, narracja parku zyskuje wymiar uniwersalny: to krajobraz po katastrofie przejęty przez życie – ludzi i przyrodę. Relikty „zamordowanej codzienności” – tralki, kafle, cegły – przywrócone społecznej świadomości, stają się tłem dla naszej współczesności. Spontaniczna przyroda daje nadzieję na życie po architekturze.
Na ośmiu hektarach bezkolizyjnie wydzieliliśmy strefy dla różnych aktywności i grup użytkowników. Wzdłuż Alei Godziny „W”, łączącej plac wejściowy ze szczytem i pomnikiem, koncentrują się uroczystości rocznicowe. Na co dzień to miejsce edukacji i spokojnej refleksji, z ekspozycją reliktów i wystawą historyczną. Obok znajduje się plac zabaw wpisany w unikalną dla Warszawy rzeźbę terenu, a południowe stoki służą wypoczynkowi i edukacji przyrodniczej. Część obszarów została wyłączona z użytkowania i przeznaczona dla nie-ludzkich mieszkańców parku – jako strefy kontrolne do badań fitosocjologicznych. Kopiec odwiedzają dziś sąsiedzi, rodziny, turyści, projektanci i dziennikarze. Zaangażowanie mieszkańców skutkuje kontrolę społeczną; zniknął wandalizm.
Park jest laboratorium nowego podejścia do przestrzeni publicznej i przyrody w mieście. Poprzez budowanie społecznej akceptacji dla niedoskonałości, estetyki recyklingu i „chwastów”, podważa paradygmat nadmiernej estetyzacji przestrzeni, która odbywa się kosztem bioróżnorodności i marnotrawienia zasobów. Architektura krajobrazu daje przestrzeń do eksperymentowania – np. gruzobeton jako „miejska skała” będzie wietrzał i pękał, porastał zielenią. Roślinność traktowana jako proces stworzy nowy, trudny do przewidzenia ekosystem. To prototypy, z których będziemy się uczyć.
Park Akcji „Burza”. Metryka realizacji
Oficjalna nazwa i typ realizacji: Park Akcji „Burza”, przestrzeń publiczna
Inwestor: Miasto stołeczne Warszawa
Generalny wykonawca: Remondis
Wykonawca konstrukcji: Sorted
Powierzchnia terenu: 82919 m2
Data przygotowania projektu/ukończenia realizacji: 2019-2022/2023
10. edycja Życia w Architekturze
Wystartowała 10. edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. To wyjątkowe przedsięwzięcie, w którym od 1995 roku nagradzamy polskie realizacje, w najlepszy lub najciekawszy sposób wskazujące kierunek myślenia o relacjach życia i architektury. Na autorów i autorki najlepszego obiektu lub przestrzeni (Grand Prix) czeka nagroda pieniężna w wysokości 20 000 zł.
Czytaj więcej o konkursie Życie w Architekturze 2025
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE to najstarszy, organizowany nieprzerwanie od przełomu 1989 roku konkurs na najbardziej wartościowe realizacje w Polsce. W dziewięciu poprzednich edycjach rywalizowało w sumie ponad 3000 budynków i przestrzeni publicznych. Konkurs niezmiennie wskazuje nowe zjawiska, potrzeby i kierunki, jakie pojawiają się w dziedzinie projektowania. Co kilka lat stwarza okazję do spojrzenia na polską architekturę z szerokiej perspektywy. Nie jest ona zniekształcona, bo projekty nie są nominowane, lecz nadsyłane przez samych autorów.
Jury konkursu Życie w Architekturze 2025
Życie w Architekturze 2025. Rekordowe zgłoszenia
W tym roku pracownie architektoniczne zgłosiły do konkursu blisko 400 realizacji. W tej edycji czeka na Was kilka nowości. Najważniejszą z nich jest brak kategorii. Nie będziemy oddzielnie oceniać np. domów jednorodzinnych czy obiektów komercyjnych. Chcemy skoncentrować się na ŻYCIU w architekturze, czyli jej relacji z odbiorcami i otoczeniem.
Ze zgłoszonych realizacji z lat 2020-2024 wybraliśmy TOP 60, czyli 60 najciekawszych obiektów lub przestrzeni. Zostaną one poddane ocenie naszego jury i to właśnie spośród nich wyłoniony zostanie laureat nagrody Grand Prix, a drogą głosowania wskazani zdobywcy tytułów Ulubieniec Publiczności oraz Laur Środowiska – Nagroda Architektów i Architektek.
Dzięki firmie VELUX będziemy mogli także wręczyć trzy dodatkowe nagrody. Zostaną one przyznane tym realizacjom, które wykorzystują światło dzienne jako element kształtowania architektury i poprawy jakości przestrzeni pod dachem z wykorzystaniem okien dachowych. Suma nagród fundowanych przez sponsora wynosi 10 000 zł. Rozstrzygnięcie nastąpi w grudniu 2025 roku.
Sponsorzy konkursu. Na zwycięzcę czeka 20 000 zł
Całe to przedsięwzięcie nie byłoby możliwe bez wsparcia naszych partnerów. Głównym sponsorem 10. edycji ŻYCIA W ARCHITEKTURZE jest Saint-Gobain. Wśród grona sponsorskiego znajdziemy także właścicieli marek: Aluprof, Dyson, Humanscale i VELUX, a także Ecophon, Glassolutions, Isover, Leca, Rigips, Weber oraz Swisspacer z Grupy Saint-Gobain.
Na zdobywcę Grand Prix czeka 20 000 zł.
