Spis treści
- Pawilonu Polski na Expo 2025 w Osace według UGO architecture
- Pawilonu Polski na Expo 2025 w Osace według MAKAA
- Pawilonu Polski na Expo 2025 w Osace według ngo+pasierbinski
- Pawilon Polski na Expo 2025 w Osace według Robert Majkut Design
EXPO 2025 w Osace ma być wystawą integrującą oraz miejscem, w którym spotkają się dążenia wszystkich krajów świata do współtworzenia lepszej przyszłości, opartej na Celach Zrównoważonego Rozwoju ONZ. Hasłem przewodnim wystawy będzie „Projektowanie przyszłego społeczeństwa dla naszego życia” (Designing Future Society for Our Lives). Tradycyjnie już uczestnicy będą mogli zinterpretować je według jednego z podtematów: „Ratowanie życia” (Saving Lives), „Wzmacnianie życia” (Empowering Lives) i „Łączenie życia z innymi” (Connecting Lives). Jak czytamy w koncepcji programowej udziału Polski w wystawie, z uwagi na czas ostatecznej decyzji o przystąpieniu Polski do EXPO 2025 w Osace, dostępny był już tylko teren na obszarze podtematu Saving Lives (Ratowanie Życia). W związku z tym, będzie on odwołaniem dla polskiej obecności w połączeniu z drugim podtematem Empowering Lives (Wzmacnianie życia) stanowiącym merytoryczne uzupełnienie pierwszego.Przedłuża się też czas ostatecznej decyzji wyboru projektantów polskiego pawilonu. Zorganizowany przez SARP i Polską Agencję Inwestycji i Handlu konkurs architektoniczny nie przyniósł ostatecznych rozstrzygnięć. Siedmioosobowe jury, w którym znalazło się czterech przedstawicieli PAIH rekomendowało wprawdzie do realizacji koncepcję biura Medusa Group, zamawiający postanowił jednak inaczej. Ostatecznie wszystkie pięć zespołów zaproszonych do drugiego etapu otrzymało równorzędne wyróżnienia. Jak informuje PAIH, projekt polskiego pawilonu dopiero powstanie we współpracy z ekspertami z zakresu budownictwa i architektury.
Pikanterii całej sprawie dodaje fakt, że konkurs po raz pierwszy w historii prowadzony był w tzw. formule flamandzkiej. W założeniu gwarantującej większą przejrzystość i demokratyczność wyboru. Przypomnijmy, na terenie Flandrii tego typu procedura stosowana jest już od blisko dwóch dekad. Zamawiający wspólnie z biurem naczelnego architekta określa najpierw swoje potrzeby, by na tej podstawie wypracować dokument definiujący zadanie projektowe. Biura architektoniczne, które chciałyby się podjąć zadania wysyłają jedynie swoje portfolia i krótki opis, dlaczego interesują się danym tematem. Na tej podstawie naczelny architekt wybiera 10 pracowni, które przedstawia zamawiającemu, a później wspólnie dokonują selekcji 3-7 zespołów, zwracając przy tym uwagę, aby w finałowej grupie znalazły się zarówno biura doświadczone, jak i początkujące. Każde z nich przygotowuje odpłatnie koncepcje, by na koniec zaprezentować je przed komisją złożoną z przedstawicieli klienta, czyli zwykle lokalnych samorządów i biura naczelnego architekta. W przypadku konkursu na projekt pawilonu Polski na EXPO 2025 model nieco zmodyfikowano, zbliżając procedurę do standardowego konkursu dwuetapowego. Poniżej prezentujemy wybrane koncepcje nadesłane na konkurs.
Pawilonu Polski na Expo 2025 w Osace według UGO architecture
Pracownia UGO architecture zdecydowała się zaprojektować pawilon, który w symboliczny sposób odnosiłby się do wspólnych elementów polskiej i japońskiej kultury. Elewacje obiektu pokrywają charakterystyczne dla Polski bogato zdobione kafle ceramiczne. W tym przypadku chodzi – jak tłumaczą autorzy – o rzemieślnicze podejście do produkcji wysokiej jakości materiałów, tak ważne w obydwu kulturach. Odzwierciedlenie tej idei znaleźć można również w technikach ciesielstwa drewnianego, zarówno japońskiego, jak i polskiego. Wnętrze budynku przedstawiać będzie kunszt obróbki drewna charakterystycznej dla różnych regionów Polski – Kaszub, Mazur czy krajobrazu górskiego. Wartościowe dla polskiej kultury konstrukcje drewniane znajdują odzwierciedlenie również w formie budynku – czytamy w opisie idei.Wnętrze pawilonu ma zapewniać odbiorcy doświadczenia bazujące na wszystkich zmysłach. Strop pierwszego pomieszczenia nawiązuje do stropu Sali Poselskiej na Wawelu. Następne sale zabierają odwiedzających w podróż po sezonowości rodzimego krajobrazu – przeszklone dziedzińce odzwierciedlają przyrodę zależną od pory roku i regionu. Zwieńczeniem trasy zwiedzania jest usytuowany na dachu przestronny taras. Założeniem pawilonu jest pozostawić odbiorcę z refleksją nad wartością dziedzictwa kulturowego, wspólnych tradycji i bycia częścią społeczności. Jednocześnie zwrócenie uwagi na połączenia kultur, pozornie odległych i pośród kontrastów, uwypuklenie elementów wspólnych. W kontekście dzisiejszych czasów związanych z oddalaniem się społeczności i jednostek, szczególnie istotną rolę gra wymiana kulturowa i budowanie wrażliwości – podkreślają autorzy.
i
i
i
i
i
i
Pawilonu Polski na Expo 2025 w Osace według MAKAA
Chcemy, aby „Przyszłość naszego wspólnego życia” była piękna, prosta i trwale związana z naturą. Istotą opracowania jest podkreślenie, jak ważne są nasze naturalne zasoby – piszą autrzy z biura MAKAA we wstępie do swojego opracowania. Zaproponowali obiekt w systemie CLT łączonym z drewnianą konstrukcją szkieletową, którego forma odwołuje się do „gościnnego polskiego dworu". Plan pawilonu oparliśmy na inwersji planu aranżacji przestrzeni otaczającej dwór, w którym zapraszające wycięcie stało się wewnętrznym ogrodem, a kształty budynku budują horyzont i kadry, jakie normlanie tworzą pagórki i taczające dom lasy – tłumaczą.
Budynek tworzą „lewitujące" platformy trzech kondygnacji. Trasa zwiedzania biegnąca koncentrycznie wokół zieleni, z dołu do góry, kończy się na dachu – w ogrodzie. Punkty kulminacyjne to sala koncertowa na najwyższej kondygnacji oraz wewnętrzny ogród umieszczony w centrum budynku, stanowiący przestrzeń dla kontemplacji – wyjaśniają architekci. Pomieszczenia, które wymagają zamkniętych kubatur, takie jak toalety, przestrzeń biurowa czy komunikacja pionowa, zlokalizowane są w południowo-wschodnim narożniku budynku, uwalniając w ten sposób reprezentacyjną strefę działki dla otwartych przestrzeni.
i
i
i
i
i
i
i
i
Pawilonu Polski na Expo 2025 w Osace według ngo+pasierbinski
Dla architektów z biura ngo+pasierbinski inspiracją dla projektu polskiego pawilonu stała się wierzba płacząca. To alegoria gościnności i inkluzywnej kultury polskiej, otwartej na wszystkich – tłumaczą. Wierzba w kulturze Polski jest symbolem płodności, nowego życia, a wierzbowe bazie zwiastunami wiosny i odrodzenia, wpisując się w podtemat wystawy „Saving Lives” i „Empowering Lives” – dodają. Rozwiązania przestrzenne odnoszą się natomiast do japońskiej sztuki składania papieru origami. W procesie projektowym wyszliśmy od formy origami przedstawiającej fortepian jako symbol muzyki i twórczości Fryderyka Chopina. Po rozłożeniu papieru, linie zagięć stworzyły bazę dla rozplanowania przestrzeni i konstrukcji – wyjaśniają. Całość przestrzeni dostępnych dla zwiedzających rozplanowana została na parterze. Przestrzeń definiują dwie kategorie elementów: smukłe i subtelne słupy podtrzymujące konstrukcję dachu oraz mobilne przegrody z gałęzi wierzbowych zapewniające elastyczność rozplanowania wystawy. Część biurowa, wraz z komunikacją pionową zaplanowana została na dwóch poziomach od strony południowej, tak aby doświadczenie pawilonu było pełne także dla pracowników i mieli oni wgląd do wnętrza – czytamy w założeniach.
i
i
i
i
i
i
i
i
Pawilon Polski na Expo 2025 w Osace według Robert Majkut Design
Pracownia Robert Majkut Design po raz pierwszy wzięła udział w konkursie na pawilon. Autorzy odnieśli się do podtematu Ratowanie Życia w sposób pośredni, przywołując takie nasze narodowe cechy jak gotowość do działania dla innych, otwartość czy gościnność. Nasza koncepcja pawilonu to symbol zatrzymany w ruchu, to zatrzymana, powiewająca flaga, pod którą fizycznie i mentalnie można się schronić, która na zewnątrz jest stałą, natomiast zmienia się i ukazuje wewnętrznie różne, ważne dla nas rzeczy, jak poczucia silnej więzi z narodową tożsamością, od tradycji po ekologię, od natury, jej różnorodności i piękna, zachwytu, po sztukę i inspiracje w ludzkim działaniu oraz Polski jako miejsca wielkich, współczesnych odkryć i nowoczesnego myślenia – tłumaczą projektanci. Zaproponowany przez nich obiekt to trzypoziomowa, drewniana konstrukcja z częścią restauracyjną i wystawową oraz ukrytą wewnątrz salą koncertową. Całość przekryta jest membranowym, napinanym dachem, opasana elastyczną powłoką z wmontowanym w nią ekranem LED i posadowiona na sztucznej wyspie, otoczonej wodą i typowymi polskimi drzewami, które miałyby pozostać w tym miejscu po zakończeniu EXPO.
i
i
i
i
i
i
