Budowa obiektu zajęła 12 lat. Usytuowany na granicy miasta i górzystego krajobrazu malowniczej Estremadury z zewnątrz przypomina świetlisty meteoryt, w środku – prom kosmiczny zaaranżowany przez twórców Archigramu.
Projekt centrum konferencyjnego władze wspólnoty autonomicznej Extremadura wybrały w konkursie zorganizowanym jeszcze w 2005 roku. Zwyciężyła pracownia selgascano, znana z wykorzystywania w realizacjach syntetycznych materiałów, intensywnej kolorystyki i organicznych form. W tym duchu powstały ich najbardziej rozpoznawalne dzieła, jak pawilon Serpentine Gallery z 2015 roku, centrum młodzieżowe w Mérida czy audytorium w Kartagenie.
Centrum kongresowe w Plasencii, z uwagi na problemy finansowe inwestora, oficjalnie otwarto dopiero 22 czerwca 2017 roku. Obiekt stanął przy ulicy Luisa Veleza de Guevary na obrzeżach miasta. Architekci wykorzystali różnicę terenu między działką a biegnącą na stromym nasypie ulicą, prowadząc do wnętrza jaskrawopomarańczową kładkę, której szlak wiedzie przez cały budynek aż do niewielkiego tarasu po drugiej stronie, skąd roztacza się spektakularny widok na szczyty Gór Kastylijskich. Zewnętrzną powłokę centrum konferencyjnego tworzą półprzezroczyste panele ETFE, po zmroku pozwalające dostrzec całą strukturę budynku. Obiekt mieści m.in. audytorium na 300 osób, które można podzielić na trzy mniejsze sale, przestrzenie wystawowe i restaurację
W tegorocznej edycji konkursu EU Mies van der Rohe Award specjalną nagrodę dla najlepiej zapowiadających się młodych architektów otrzymała francuska pracownia BAST za realizację przyszkolnej stołówki w miejscowości Montbrun-Bocage.
Jury UE Mies van der Rohe Award po raz kolejny doceniło projekt rewitalizacji wielkiej płyty! Tegoroczną nagrodę otrzymała modernizacja trzech bloków socjalnych w dzielnicy Grand Parc w Bordeaux – wspólny projekt pracowni Lacaton & Vassal Architectes, Frédéric Druot Architecture i Christophe Hutin Architecture.
Za sprawą modernizacji przeprowadzonej według projektu belgijskiej pracowni 51N4E plac Skanderbega w Tiranie jest dziś największą przestrzenią na Bałkanach przeznaczoną wyłącznie dla pieszych. Dzięki Grand Prix w konkursie European Prize for Urban Public Space 2018 i znalezieniu się w finale UE Mies Award 2019 ma także szansę stać się najbardziej znaną albańską realizacją ostatnich lat.
Zgodnie z intencją inwestorek, które oczekiwały obiektu wielofunkcyjnego, łatwo poddającego się ewentualnym modyfikacjom, architekci dążyli do wykreowania nowej typologii zabudowy, łącząc cechy miejskiej willi z tarasem, ścianki wspinaczkowej i zigguratu.
Dzięki zaangażowaniu architektów z biura dVVT i kolektywu BAVO udało się uchronić przed całkowitym wyburzeniem jeden z XIX-wiecznych pawilonów szpitala psychiatrycznego w Melle. Obiekt pełni dziś rolę miejsca spotkań i kontemplacji, ponownie służąc pacjentom i pracownikom kliniki.
Wyłoniono 5 finalistów EU Mies Award 2019. Jakimi kryteriami kierowało się jury i co mówią jego wybory o wyzwaniach, jakie stoją przez współczesną architekturą?
