| Nazwa obiektu | Przebudowa i rozbudowa Dworca autobusowego w Kielcach |
| Adres obiektu | Kielce, ul. Czarnowska |
| Autorzy | Kamiński Bojarowicz Architekci s.c., architekci Marcin Kamiński, Bartosz Bojarowicz |
| Zespół projektowy | architekci Marta Kaleta, Sylwia Tokarska-Wajda |
| Architektura wnętrz | architekt Agnieszka Bojarowicz |
| Architektura krajobrazu | architekt krajobrazu Małgorzata Skowron |
| Konstrukcja | Marcin Nosek |
| Generalny wykonawca | Budimex S.A. |
| Inwestor | Miasto Kielce, jednostka nadzorująca: Zarząd Transportu Miejskiego w Kielcach |
| Powierzchnia terenu | 31700.0 m² |
| Powierzchnia zabudowy | 1404.0 m² |
| Powierzchnia użytkowa | 3580.0 m² |
| Powierzchnia całkowita | 4400.0 m² |
| Kubatura | 18225.0 m³ |
| Projekt | 2017-2018 |
| Data realizacji (koniec) | 2020 |
| Koszt inwestycji | ok. 69 000 000 PLN |
Kielecki dworzec autobusowy jest akceptowany przez mieszkańców miasta i województwa świętokrzyskiego, niemniej w dalszych kręgach pozostaje nieznany. W skali światowej wpływa na to ogólny brak zainteresowania polską architekturą, zaś w krajowej niezaliczanie Kielc do grupy tak zwanych głównych ośrodków Polski. Dodatkowo przyczynił się do tego z pewnością czas trwania budowy dworca, która zakończyła się w latach 80. XX wieku. Wówczas linia propagandowa władz partyjno-państwowych odbiegała od propagandy sukcesu poprzedniej dekady, kiedy nagłośnienie otwarcia takiego obiektu wpisywałoby się w politykę ekipy Gierka. Dodatkowo autorzy obiektu – Mieczysław Kubala, Edward Modrzejewski i Jerzy Radkiewicz – nie mieli ogólnopolskiej rozpoznawalności, takiej jak twórcy dworca w Katowicach czy Spodka, a nawet architekci Dworca Centralnego w Warszawie.
Firma budowlana - gdzie szukać?
Poniżej przedstawiamy ranking serwisu Oferteo.pl dotyczący 232 110 Firm Budowlanych, najlepszych w 2025 roku:
Czytaj też: Socmodernizm odnowa |
Kielecki dworzec autobusowy został w 2011 roku wpisany do gminnej ewidencji zabytków, a w roku 2016 miasto wykupiło go z rąk komercyjnej spółki. Podjęto wtedy decyzję o przeprowadzeniu konkursu na dostosowanie go do współczesnych potrzeb, podporządkowaniu towarzyszącego programu walorom przestrzennym obiektu, a także wprowadzeniu bezpośrednio na dworzec, oprócz autobusów regionalnych i dalekobieżnych, również linii kieleckiej komunikacji autobusowej. Autorzy przebudowy nie zdecydowali się na maksymalną ochronę oryginalnych elementów dworca i pełen powrót do jego pierwotnych walorów czy też niezrealizowanych założeń. Zrezygnowali również z kształtowania nowych elementów w sposób dający iluzję, iż pochodzą z czasów, gdy obiekt powstawał
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”.Chcesz dalej czytać ten tekst?
