Inspiracją dla tych 3 pierścieni był starożytny amfiteatr. Połyskująca, aluminiowa fasada rozświetli olimpijską noc

Spis treści

1. Architekci zainspirowali się eliptycznym kształtem starożytnego amfiteatru
2. Trzy pierścienie odpowiadają za "unoszenie się" formy
3. Metryczka projektu
4. Ikoniczne areny autorstwa star-architektów

Architekci zainspirowali się eliptycznym kształtem starożytnego amfiteatru

W południowo-wschodniej części Mediolanu, w dynamicznie rozwijającej się dzielnicy Milano Santa Giulia, powstaje nowa arena. Obiekt, który pomieści do 16 000 widzów, ma być sercem kulturalnym i sportowym tej części miasta. Architekci zainspirowali się eliptycznym kształtem starożytnego rzymskiego amfiteatru, tworząc nowoczesną interpretację historycznej formy.

Czytaj także: Betonowa łupina orzecha. Pierwszy przystanek linii średnicowej Warszawy, czyli Warszawa Stadion PKP

Arena będzie areną dla koncertów, wydarzeń sportowych i festiwali, a w 2026 roku posłuży jako miejsce rozgrywek Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Poza godzinami wydarzeń, otaczające arenę tereny zielone mają stać się przestrzenią spotkań dla mieszkańców dzielnicy i całego Mediolanu. Lokalizacja areny zapewnia dogodne połączenia z centrum miasta, siecią kolei dużych prędkości i autostradą.

W kontekście Zimowych Igrzysk Olimpijskich, gdzie 85% obiektów sportowych pochodzi "z recyklingu" po Igrzyskach z 1956 roku, arena w Milano Santa Giulia stanowi rzadki i znaczący nowy element w architekturze miasta. Jest to jeden z zaledwie dwóch nowych obiektów w Mediolanie, które powstały specjalnie na potrzeby tego wydarzenia.

Trzy pierścienie odpowiadają za "unoszenie się" formy

Arena w Milano Santa Giulia, zaprojektowana przez Arup i biuro David Chipperfield Architects, zlokalizowana jest w południowej części dzielnicy. Bryła jest zorientowana w kierunku zachodnim. Główne wejście prowadzi gości szerokimi schodami na podniesiony podest, który obejmuje niemal cały obszar areny. Na monolitowym fundamencie znajduje się rozległy plac o powierzchni ponad 10 000 m², którego rozległy metraż ma zagwarantować swobodną organizację wydarzeń plenerowych.

Czytaj także: David Chipperfield z nagrodą Pritzkera 2023. Zobacz jego najważniejsze realizacje

Nad placem wznoszą się trzy pierścienie o różnej wysokości, tworząc dynamiczną, "unoszącą się" formę. Metaliczna fasada, wykonana z połyskujących aluminiowych rur, w nocy rozświetlana jest przez zintegrowane pasy LED. Kontrastem dla surowego charakteru podestu i areny są zielone przestrzenie z drzewami, które "spływają po schodach, tworząc wrażenie pagórkowatego krajobrazu".

Wnętrze areny obejmuje parter, dwa piętra  oraz poziom VIP z salonami i lożami. Przestronne lobby na każdym poziomie zapewnia dostęp do wszystkich miejsc, punktów gastronomicznych i zaplecza. Miejsca parkingowe zlokalizowane są w obrębie podestu oraz na wielopoziomowym parkingu na północy terenu. Projekt areny uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju, minimalizując zużycie zasobów i emisję CO₂. Systemy fotowoltaiczne na dachu w znacznym stopniu pokrywają zapotrzebowanie energetyczne budynku.

Metryczka projektu

______________________

Ogłoszenie konkursu: 2021

Rozpoczęcie projektu: 2021

Rozpoczęcie budowy: 2023

Planowane zakończenie: 2025

Pojemność: 16 000 osób (12 000 miejsc siedzących, 4 000 miejsc stojących)

Zamawiający / Inwestor: Grupa CTS Eventim

Architekt: Arup we współpracy z David Chipperfield Architects

Partnerzy: David Chipperfield, Harald Müller, Alexander Schwarz

Architekt prowadzący: Guido Porta (studium koncepcyjne), Leander Bulst (przygotowanie i brief do etapu projektu budowlanego, detale koncepcji projektowej, nadzór projektowy na miejscu)

Zespół projektowy: Guido Porta, Luigi Serra, Michael Ahlers, Moritz Grabmayr, Simpert Hafenmaier, Frank Jödicke, Theresa Rauch

Zespół konkursowy: Annette Flohrschuetz, Julijana Steimle, Lucas Fricke

Wizualizacje: Onirism Studi

______________________

Ikoniczne areny autorstwa star-architektów

Ikoniczne areny projektowane przez gwiazdy architektury przestają być odosobnionymi przypadkami. W Manchesterze, pracownia Normana Fostera zaprojektuje nowy stadion, który zastąpi legendarny Old Trafford. Obiekt ma być sercem rewitalizowanej dzielnicy, przekształcając poprzemysłowy teren w tętniące życiem, wielofunkcyjne centrum. Projekt zakłada stworzenie sieci zielonych przestrzeni, ulic, mostów i nadbrzeży, a także wykorzystanie zasobów naturalnych, takich jak woda opadowa i energia odnawialna. Architekci zapowiadają odejście od tradycyjnego modelu stadionu, tworząc otwartą konstrukcję z balkonami wychodzącymi na całą dzielnicę.

Czytaj także: Cieknące dachy i mysie odchody zastąpi futurystyczna dzielnica. Architekt zapowiada "potężny ryk z trybun"

Stadion, usytuowany w centrum tego obszaru, ma stać się rozpoznawalnym na całym świecie symbolem ducha Manchesteru United i dziedzictwa miasta. Trzy strzeliste maszty, inspirowane trójzębem Czerwonych Diabłów, nawiązują do przemysłowego charakteru Manchesteru. Podtrzymują one półprzezroczysty dach, który otacza stadion, chroniąc trybuny i rozległy plac przed deszczem.