| Nazwa obiektu | Dom w Tatrach |
| Adres obiektu | Kościoelisko-Gubałówka |
| Autorzy | Karpiel Steindel; Jan Karpiel Bułecka junior, Marcin Steindel |
| Konstrukcja | Galistra Sp. z o.o. |
| Inwestor | prywatny |
| Powierzchnia użytkowa | 298.0 m² |
| Kubatura | 966.0 m³ |
| Data realizacji (początek) | 2013 |
| Data realizacji (koniec) | 2015 |
Zachwycają niebanalną bryłą, rozwiązaniami architektonicznymi i zaawansowaniem technologii budowlanych pozostających w służbie tradycji. Dowodzą również, że muzeum nad Wisłą czy prywatny dom na zboczach Gubałówki nie muszą wcale być szablonowe. Mowa o laureatach architektonicznej nagroduy Zarządu Województwa Małopolskiego, który już po raz 8. uhonorował najlepsze, współczesne realizacje architektoniczne sprzyjające ochronie i kształtowaniu krajobrazu kulturowego Małopolski.
Po raz pierwszy w szesnastoletniej historii konkursu jedna z głównych nagród trafia do Kościeliska (w 2006 r. wyróżnienie otrzymał budynek jednorodzinny projektu arch. Krzysztofa Gądka w Witowie - Płazówce w gm. Kościelisko). „Dom w Tatrach”, laureat w kategorii architektura mieszkaniowa, został zaprojektowany przez dwóch młodych architektów – Jana Karpiela Bułeckę juniora (kontynuatora tradycji architektonicznych ojca Jana Karpiela Bułecki) i Marcina Steindla (potomka Wincentego Witosa) z biura Karpiel Steindel.
- Wyzwaniem projektowym było pogodzenie pragnień inwestora, który oczekiwał nowoczesnego budynku z rygorystycznymi założeniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określającymi sposób nawiązania do tradycyjnej architektury wsi podhalańskich – tłumaczy Jan Karpiel Bułecka junior.
Główną ideą projektu było opracowanie budynku z wykorzystaniem największego waloru działki – widoku na panoramę Tatr. W ten sposób powstał koncept całkowicie przeszklonej ściany. Do jej zrealizowania architekci wykorzystali największe dostępne tafle szklane, projektując elementy konstrukcyjne okien tak, aby po rozsunięciu zanikały z pola widzenia.
- Otwarcie wnętrza na południową stronę uzyskano właśnie poprzez umożliwienie swobodnego rozsuwania szklanych płaszczyzn. Ich skrzydła zamontowano na specjalnych szynach zlicowanych z poziomem podłóg. Efekt potęguje sposób, w jaki chowana jest jedna z tafli między ścianę zewnętrzną a pokrycie elewacyjne – wyjaśnia Marcin Steindel.
Nie pominięto przy tym również elementów charakterystycznych dla zabudowy wsi podhalańskiej - typowego dachu półszczytowego, rzutu na bazie prostokąta oraz okapów z drewnianą podbitką. Ostry kąt nachylenia, daleko wysunięte okapy oraz podparcie części poddasza na trzech odchylonych od pionu słupach, sprawiły, że zadaszenie stało się pełnym ekspresji akcentem budynku. Dach zdaje się "lewitować" nad podstawą. Było to możliwe dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii budowlanych, których nie widać gołym okiem.
- Bryła domu stanowi jeden, spójny element konstrukcyjny. To nietypowe rozwiązanie zastosowane w projekcie Domu w Tatrach dało wrażenie lekkości formy i pozwoliło na zastosowanie dużych przeszkleń o długości 12 metrów, pozbawionych widocznych barier – podkreśla główny konstruktor Mariusz Stanisz z firmy Galistra Sp. z o.o. Wszystko to dostrzegli i docenili jurorzy Nagrody im. Stanisława Witkiewicza przyznając budynkowi „Dom w Tatrach” pierwsze miejsce w kategorii budynków mieszkaniowych.
– Znaczenie dobrej architektury jest nie do przecenia. Pozwala nie tylko odmienić nieatrakcyjny teren, podnosząc znacznie jego wartość, ale też nadać nowe funkcje istniejącym budynkom. Dlatego też co roku wyróżniamy nagrodą Witkiewicza te realizacje architektoniczne, które nie tylko zachwycają, ale też spełniają ważną rolę – kształtują nasz kulturalny krajobraz, chroniąc to, co jest w nim najcenniejsze – mówi Leszek Zegzda, członek Zarządu Województwa Małopolskiego.
