Instytucje odpowiedzialne za ochronę dokumentów i artefaktów – archiwa, biblioteki, muzea oraz instytuty badawcze – uczestniczą w tworzeniu tożsamości zbiorowej, ustanawiając most łączący przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Architektura również bierze udział w procesie budowy zbiorowej pamięci i tożsamości, wzmacniając autorytet instytucji poprzez swoją formę oraz ukazując i kształtując relację między zbiorowością i jednostką. Także projektujący takie obiekty włączają się w dyskurs dotyczący pamięci. Czyni to zaprojektowanie siedziby takiej instytucji, jak Instytut Pamięci Narodowej, zadaniem trudnym, zwłaszcza że budynek, który mieści archiwum, musi spełniać współczesne wymagania ochrony i konserwacji zbiorów (zarówno dawnych, obejmujących różne rodzaje papieru, farb drukarskich, fotografii, jak i nowych, cyfrowych form) oraz zapewniać odpowiednie warunki przechowywania, opracowywania i udostępniania materiałów archiwalnych, a także ich bezpieczeństwo. Przekłada się to na ograniczenia przestrzenne i architektoniczne. Nowa siedziba Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu IPN w Bydgoszczy stanowi odpowiedź na zadania tej instytucji, do których należą gromadzenie i ochrona zasobów archiwalnych oraz działalność naukowa i edukacyjna.
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”.Chcesz dalej czytać ten tekst?
