Architektura MuratorStudenciProjekty studenckieDom na Dębińskiej, czyli projektowanie pod wpływem pandemii

Dom na Dębińskiej, czyli projektowanie pod wpływem pandemii

Pandemia koronawirusa pozwoliła spojrzeć na nasze mieszkania zupełnie pod innym kątem. Projekt Domu na Dębińskiej to próba stworzenia obiektu wielorodzinnego, który będzie spełniał funkcję „maszyny do mieszkania” wyklarowaną przez lockdowny.

Dom na Dębińskiej, czyli projektowanie pod wpływem pandemii
Wizualizacja - front w kontekście willi
Autorka: Paulina Otto
Nazwa uczelni: Politechnika Poznańska
Wydział: Wydział Architektury
Rok studiów: projekt wykonano na III roku, aktualnie zaczynam IV
Rok rozpoczęcia studiów: 2018
Opieka naukowca: prof dr hab. inż. arch. Piotr Marciniak
 

KONTEKST
Działka przeznaczona pod projektowany obiekt znajduje się przy Drodze Dębińskiej w Poznaniu. Jest to miejsce pełne kontrastów: w centrum miasta, ale otoczona zielenią, ulokowana za willą miejską, ale pomiędzy dwoma nowoczesnymi osiedlami.

BRYŁA
Projektowanie obiektu rozpoczęło się od wykorzystania archetypu domu. Multiplikacja archetypu niejako symbolizuje fakt, że projektowany obiekt to dom wielorodzinny. Sama kwestia skośnego dachu została z góry narzucona przez MPZP, ale jego ogólna forma nie, postanowiono więc na dach wielospadowy, którego połacie są nachylone pod tymi samymi kątami, ale naprzemienne. Dzięki temu szczyty elewacji frontowej i tylnej nie pokrywają się, natomiast dach widziany na wprost przypomina charakterystyczną koronę.

KONDYGNACJA 0
Przy tworzeniu parteru postanowiono zainspirować się pracami Alvaro Aalto. Dlatego znalazło się tu miejsce zarówno do dbania o higienę umysłu jak i o zdrowie ciała. Wschodnią część zajęła dobrze doświetlona biblioteka ze strefą pracy zdalnej. Zachodnia strona parteru przeznaczona została na niewielki basen oraz saunę. Ów zbiornik został zaprojektowany jako zmniejszona wersja basenu sportowego, dlatego nie nadaje się do treningów pływackich. Jego celem jest głównie rekreacja oraz gromadzenie społeczności mieszkającej w obiekcie.

KONDYGNACJE 1, 2 i 3
Na każdej kondygnacji znalazło się po pięć zupełnie różnych typów mieszkań – od kawalerki po mieszkania czteropokojowe. Istotne było to, aby każde z mieszkań stanowiło wspomnianą na początku „maszynę do życia,” dlatego proces projektowy polegał na gruntownym przemyśleniu uniwersalnego schematu dnia człowieka w pandemii. Dlaczego w pandemii? Otóż dlatego, że jeśli lokal będzie spełniał wymogi mieszkańców podczas użytkowania przez niemal całą dobę siedem dni w tygodniu to tym bardziej zaspokoi potrzeby w czasach postpandemicznych.
Na strefy dzienne składają się kuchnie z jadalniami oraz salonami. Mimo iż żadne z tych trzech nie jest osobnym pomieszczeniem to są one wyraźnie oddzielone od siebie. Powiększone jadalnie umożliwiają wspólne posiłki. W kawalerkach kuchnia bezpośrednio łączyła się z jadalnią, a stół kuchenny może służyć również jako blat roboczy. Jeśli chodzi o strefę nocną, sypialnie zaprojektowano tak, aby posiadały sporą część do przechowywania, niektóre z nich posiadają wydzielone gabinety, a inne w tym samym pokoju co łóżko mają biurka. Pandemia uświadomiła nam, że warto jest mieć w domu ergonomiczne miejsce do pracy.
Starano się aby strefy dzienne były lokalizowane od południa, natomiast nocne doświetlano głównie od wschodu lub zachodu. Dbano o to, aby kuchnie pozostawały jasne, a pomieszczenia sanitarne umieszczano tak, aby opierały się na wewnętrznych ścianach obiektu.
Warto zwróci uwagę na to, że po dwa mieszkania na każdej kondygnacji są dostosowane do potrzeb osoby na wózku inwalidzkim. Widać to głównie w przypadku łazienek i toalet, w których zamontowano ruchome poręcze. Ponadto w każdym mieszkaniu wyznaczono miejsce na pralkę w łazience  oraz na wannę i/lub prysznic. Ma to spełnić zarówno potrzeby starszych osób, które mają problem z wejściem do wanny, jak i rodzicom małych dzieci, którym łatwiej jest wykąpać malucha w wannie niż schylając się pod prysznicem.
Każde mieszkanie wyposażone jest w spory balkon i/lub loggie otoczone nieprzeziernymi balustradami, które kolorem odcinają się od elewacji i dają efekt na przemian wysuniętych i wsuniętych szufladek.

ELEWACJE
Pomimo zastosowania tych samych materiałów (modrzew syberyjski – główne pokrycie, drewno palone – balustrady, beton architektoniczny – wnęki) każda elewacja wygląda inaczej.

Autor: Paulina Otto
Studia online na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej Ta z pozoru niekorzystna sytuacja spowodowana pandemią, okazała się dla nas ciekawym doświadczeniem, dającym nowe możliwości rozwoju w dziedzinie projektowania. Stając przed trudnym wyzwaniem prowadzenia nauczania na odległość, Wydział architektury PP starał się ułatwić studentom przystosowanie do tych niecodziennych warunków, uatrakcyjnić program zajęć i mobilizować do aktywności, nawet przed ekranem komputera.
Koło Naukowe ArchImpact na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej Koło naukowe ArchImpact to doskonale miejsce, by rozwijać swoje zainteresowania, ale przede wszystkim, by wraz z młodymi architektami uczyć się analizować tkankę architektoniczną i urbanistyczną oraz dyskutować na jej temat. Pozwala także w swobodnym tempie wdrażać się w tajniki przyszłego zawodu, konfrontować swoje poglądy i wiedzę pod okiem uznanego architekta.
Co po studiach - Archiczwartki inspiracją dla młodych architektów ARCHIczwartki to spotkania wiodących pracowni architektonicznych w kraju ze studentami, absolwentami i pasjonatami architektury. Podczas takich wydarzeń przedstawiciele biur opowiadają o swojej pracy w zawodzie, doświadczeniu i realizacjach od kulis.
Rytmy i światła w obiektywie - o fotografii architektury Architektura to nie tylko projekt za projektem i zmaganie się z naglącymi terminami kolejnych zleceń. Niech poniższa galeria będzie dowodem tego, że studiowanie na WA Politechniki Poznańskiej daje także możliwość realizacji własnych pasji i poszukiwania w niej związków z architekturą.
Ochrona zapomnianego dziedzictwa Waltera Gropiusa, pioniera modernizmu na ziemi Drawskiej W okolicach Drawska Pomorskiego do dzisiaj znajduje się szereg wczesnych realizacji Waltera Gropiusa. Zapomnianym budynkom grozi popadnięcie w ruinę, choć stanowią one element historii prowadzącej do stworzenia najsłynniejszej szkoły architektonicznej - Bauhausu
Stacja eksperymentalno-badawcza, pawilon naturalny Pawilon Naturalny w Dziekanowicach to obiekt o funkcjach wystawienniczej i eksperymentalno-badawczej, który powstał z inicjatywy Koła Naukowego Studentów Architektury. Ma on na celu popularyzację budownictwa ekologicznego z wykorzystaniem materiałów naturalnych, proekologicznych i recyklingowych.