Most szejka Zajeda w Abu Zabi
Imponujący most to 842-metrowa konstrukcja składają się z dwóch deków podwieszonych do trzech stalowych łuków, z których największy ma 234 metrów rozpiętości

Most Szejka Zayeda
Abu Zabi, Zjednoczone Emiraty Arabskie
Autorzy: Zaha Hadid Architects
Współpraca: Buckland & Taylor, Highpoint Rendel, Rendel Palmer Tritton
Generalny wykonawca: Archirodon Construction, Six Construclands Licht, Arup
Inwestor: miasto Abu Zabi
Długość: 842 m
Wysokość: 64 m
Projekt: 1997
Realizacja: 2010
Koszt inwestycji: 300 000 000 USD
Most imienia szejka Zajeda jest nową przeprawą prowadząca na wyspę Abu Zabi. Konstrukcja ma 842 m długości i składa się z dwóch deków podwieszonych do trzech stalowych łuków, z których największy ma 234 m rozpiętości. Niesymetryczne i niepowtarzalne łuki symbolizują falujące kształty wydm pustyni.
Wykonawcy spotkali się tu z niespotykanymi wcześniej wyzwaniami technicznymi, które wymagały nowatorskich rozwiązań. Płyty przęseł zbudowano z jedenastu odcinków o rozpiętościach od 60 do 140 m (przęsło środkowe). Rzędna najszerszego przęsła w środku rozpiętości wynosi 22,5 m, natomiast najwyższego łuku konstrukcyjnego – 60 m. Na każdym z nich zmieszczono cztery pasy jezdne o szerokości 3,65 m, pobocze o szerokości 3 m i chodnik techniczny o szerokości 2,5 m. Płyty przęseł są sprężonymi, kanałowymi elementami
Filary i łuki stanowią sześciusetmetrowej długości konstrukcyjną całość. Każdy filar ma dwa ramiona – wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne podpiera przęsło, a zewnętrzne – podstawę stalowych łuków, do których podwieszono przęsła. Filary wylewano w dwudziestu partiach po około 300-500 m3.
Konstrukcję obu przęseł tworzą żelbetowe, wylewane na miejscu i sprężane dźwigary kratowe o trzech polach\ pełnych i dwóch otwartych. Ich długość wynosi 23,7 m, a masa betonu użytego do ich wykonania wynosiła 70 t/mb. Wylewano je w dwóch partiach: w pierwszej pas dolny i słupki, w drugiej – pas górny. Między dźwigarami
żelbetowymi rozpięto po dwa trzymetrowej wysokości dźwigary stalowe w rozstawie co 12 m. Na tych ostatnich oparto poprzeczne belki kratowe w rozstawie co 2 m tworzące właściwą konstrukcję podłogi przęsła. Przęsło podwieszono do łuków na kablach stalowych o wytrzymałości w zakresie 29-34 MN, zamocowanych do wsporników (przęsła skrajne) lub poprzecznych dźwigarów stalowych (przęsła środkowe).
więcej w numerze 5/2012 miesięcznika Architektura-murator
tekst: Maciej Lewandowski
opracowanie: Anna Żmijewska