Architektura tymczasowa. Teatr z bloków słomy

Nazwa obiektu	Straw Theatre - No99
Adres obiektu	Estonia
Autorzy	Salto architects / Ralf Lõoke, Pelle-Sten Viiburg, Karli Luik, Maarja Kask
Współpraca autorska	Tõnu Peipman
Powierzchnia terenu	25800.0 m²
Powierzchnia użytkowa	430.0 m²

Straw Theatre - No99 był tymczasowym teatrem zbudowanym głównie z bloków słomy. Obiekt powstał w ramach programu Tallin Europejska Stolica Kultury 2011 i użytkowany był przez jeden sezon, od wiosny do późnej jesieni. Teatr powstał na szczycie dawnego bastionu Skoone, jednego z najlepiej zachowanych barokowych umocnień ziemnych w stolicy Estonii. Projektanci wykorzystali elementy konstrukcji –  fundamenty i schody – teatru plenerowego radzieckiej marynarki. Baza wojsk radzieckich w Tallinie funkcjonowała od 1940 roku do początku lat 90. XX wieku. Opuszczony przez wojskowych teren popadł w zaniedbanie, nie udało się przypisać mu nowej funkcji. Tymczasowy teatr zaprojektowany przez pracownię Salto architects miał przyczynić się do rewitalizacji obszaru i przypomnieć historię miejsca. Pawilonm, przykład współczesnej architektury zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwou, nie wymuszał przekształcenia terenu i ciężkich prac budowlanych, działka może być dostosowana do nowych funkcji.  Obiekt miał być funkcjonalny, tani i prosty w budowie. Architekci zaprojektowali czytelną przestrzeń, pozwalającą na organizację spektakli i wydarzeń towarzyszących. Obiekt mieści przede wszystkim salę audytoryjną. W „ogonie” na zboczu znajduje się ciąg niewielkich pomieszczeń biurowych i kawiarnia. Czarna bryła teatru jest neutralnym tłem dla przedstawień, ale zarazem przyciąga uwagę efektowną formą i intrygującą faktura elewacji. Ściany budynku wykonane są zabarwionych na czarno kostek słomy, stabilizowanych metalową kratownicą. Ponieważ teatr miał być użytkowany tylko sezonowo, nie było potrzeby stosowania warstwy izolacyjnej, słomę zaimpregnowano tylko ze względów przeciwpożarowych. Więcej o zabezpieczeniu pokryć ze słomy i trzciny>>Wykorzystanie słomy jako materiału budowlanego we współczesnym budynku użyteczności publicznej to ewenement. Architekci zwrócili uwagę na możliwości zastosowania materiałów odnawialnych we współczesnej architekturze.Powierzchnia działki wynosi 25 800 m² , zaś budynku 430 m².Autorzy: Salto architects / Ralf Lõoke, Pelle-Sten Viiburg, Karli Luik, Maarja Kask (www.salto.ee); współpraca Tõnu PeipmanPawilon znalazł się wśród obiektów nominowanych do Mies van der Rohe Award 2013. Fot. ©Martin Siplane, materiały prasowe Mies van der Rohe Foundation

Wyświetl większą mapę