Nowa siedziba Akademii Muzycznej powstanie na krakowskich Grzegórzkach, w parkowym otoczeniu nad Wisłą. Będzie częścią większego zepołu obiektów o funkcjach kulturalnych, w którego skład oprócz nowego gmachu uczelni wejdzie m.in. siedziba Filharmonii im. Karola Szymanowskiego i Sinfonia Cracoviensis. Nagrodzony projekt przewiduje wzniesienie rozczłonkowanej bryły, składającej się z szeregu niewysokich kostek, zaaranżowanych wokół wewnętrznej przestrzeni publicznej. Serce obiektu stanowi owalna sala koncertowa z pierścieniami siedzeń na kilku poziomach. Drugą nagrodę otrzymała praca zepołu w składzie: Elżbieta Hellstein, Tomasz Janus, Maciej Kiewel, Mariusz Pawlus z Krakowa; a trzecią projekt opracowany przez biura Maciej Siuda Pracownia projektowa i Pracownia Architektury Krajobrazu Marta Tomasiak z Warszawy.
Decyzja o wyborze zwycięskiej pracy nie była jednomyślna. Jak przyznaje przewodniczący jury Antoni Domicz, jako jedyny był przeciwny wyborowi projektu opracowanego przez amerykańskiego architekta. Jest to architektura autorska, rozpoznawalna, zróżnicowana estetycznie i stylistycznie bogata. To oczywiście siła tego projektu, ale jednocześnie musimy pamiętać, że realizacja Akademii Muzycznej jest dopiero początkiem procesu inwestycyjnego - budowy tzw. Parku Muzyki (...) To bardzo silny głos, zdecydowana, dekonstruktywistyczna estetyka, która w pewien sposób będzie determinować charakter miejsca. Nie jestem pewien czy teren parkowy, bogaty w drzewostan, który przesłania ten obiekt z jednej strony, a z drugiej strony funkcja – uczelnia artystyczna, to właściwy kontekst dla popisu architektonicznego, jakim jest projekt Franka Gehry’ego – mówi Antoni Domicz, przewodniczący jury.
Koncepcja zyskała jednak zdecydowane poparcie pozostałych członków jury oraz inwestora. Doceniono przede wszystkim projekt sali koncertowej oraz rozwiązania komunikacyjne. Na 10 prac, które mieliśmy w drugim etapie 9 prac przedstawiało sale koncertowe w układzie filharmonicznym.* Niektóre z nich były identyczne jak sala obecnej filharmonii z małym przewyższeniem i dużą odległością między sceną a ostatnim rzędem, przekraczającą nawet 25 metrów. Sala w projekcie Franka Gehry’ego jest okrągła. Ludzie widzą siebie nawzajem i orkiestrę, a odległość pomiędzy orkiestrą a najdalszym słuchaczem zawsze oscyluje w granicach między 8 a 12 metrów. To nie jest sala wirtuozowska, tylko sala akademii muzycznej i dobrze, bo w odległości 200-300 metrów będzie projektowana filharmonia z salą koncertową w bardzo klasycznym układzie - mówi sędzia referent Piotr Gajewski. Takie rozwiązanie sali koncertowej aprobował też japoński akustyk Yasuhisa Toyota, odpowiedzialny za brzmienie m.in. sali NOSPR w Katowicach i Filharmonii nad Łabą w Hamburgu, który w zakończonym właśnie konkursie na projekt Akademii Muzycznej w Krakowie pełnił rolę konsultanta.
Doceniono także dobre rozwiązania funkcjonalne i komunikacyjne. Dotychczas życie szkoły odbywało się w korytarzach. Tutaj mamy do czynienia z pasażem, który jest doświetlony od góry i z boków, ponieważ pomiędzy kostkami, które są nanizane na tę wewnętrzną uliczkę, są prześwity – wyjaśnia Gajewski. Nie obawia się również, że obiekt zdominuje estetycznie założenie Parku Muzyki. Mam przeciwne poczucie. Frank Gehry chyba jako jedyny, nie znając jeszcze programu, wyrysował filharmonię. W tle pojawia się dość duża forma i ewidentnie widać, że te drobne, rozrzucone klocki w parku stanowią podbudowę pod filharmonię, a nie dominantę – mówi.
Akademia Muzyczna dysponuje środkami na konkurs oraz opracowanie projektu w wysokości 8 mln złotych. Termin rozpoczęcia budowy nie jest znany. Według wstępnych szacunków, jeśli uda się pozyskać środki na realizację, kamień węgielny mógłby zostać wmurowany w przyszłym roku, a budowa ruszyć zimą 2019 roku.
*Nawiązując komentarza pracowni plus3architekci pod treścią artykułu poprosiliśmy sędziego referenta Piotra Gajewskiego o dodatkowe wyjaśnienie. Oto jego treść: Rzeczywiście jest tak, że tradycyjnie mamy sale w dwóch układach - winnicy i shoe box. Mówiąc o tym, że pozostałe sale miały układ filharmoniczny nie miałem na myśli pudełka na buty, lecz sale typu wirtuozowskiego. Bardzo zwracaliśmy na to uwagę. Frank Gehry zaprojektował zupełnie inny typ sali, hybrydę obu znanych typów i w tym sensie był to projekt odmienny od wszystkich pozostałych prac zgłoszonych na konkurs.
