Miasta, mity, mistyfikacje

i

Autor: Archiwum Architektury

Miasta, mity, mistyfikacje

2019-01-22 17:49

Jakie zabytki oprócz krzywej wieży znajdują się w Pizie? Jak wyglądało Nagasaki przed wybuchem bomby atomowej? Co wspólnego ma Tel Awiw z Gdańskiem? W Instytucie Kultury Miejskiej co miesiąc odbywają się wykłady poświęcone różnym miastom w kontekście historii, ideologii i mitologii.

W gdańskim Instytucie Kultury Miejskiej trwa właśnie piąta edycja comiesięcznych wykładów o miastach rozumianych nie tylko jako twory przestrzenne i struktury urbanistyczno-architektoniczne, lecz również jako obszary nawarstwień kulturowych, palimpsestowych historii i społecznych interakcji. Miasta jako kreacje ideologiczne i symboliczne miejsca, miasta obrosłe mitami i miasta uwikłane w historię – czytamy na stronie wydarzenia. W tym duchu została przedstawiona Genua – najważniejsze aspekty jej tożsamości, architektura i malarstwo, a także dawne i współczesne aspekty życia codziennego jej mieszkańców. Kolejne omawiane miasto, założona w IV w. p.n.e. Aleksandria była jedną z najważniejszych metropolii starożytności. Po latach degradacji została odbudowana w nowoczesnym stylu z silnymi wpływami włoskimi, co nadawało miastu wygląd dużo bardziej „zachodni” niż wskazywałaby na to geografia. Piza natomiast to skupisko ważnych zabytków, śladów średniowiecznej przeszłości. Tel Awiw, wzorowany na angielskich „miastach ogrodach”, był projektowany na początku XX wieku przez żydowskich urbanistów i architektów wykształconych w Niemczech, Francji, Belgii i we Włoszech. Co go łączy z polską Gdynią? Leiden to niderlandzkie miasto, w którym powstał najstarszy holenderski uniwersytet, zainicjowano europejską hodowlę tulipanów, a także wprowadzono po raz pierwszy w Europie papierowy banknot płatniczy. Nagasaki, to drugie miasto, na które zrzucona została bomba atomowa. Jak wyglądało ono przed wybuchem? Najbliższe spotkanie, planowane na 27 lutego, poświęcone będzie zagadnieniu smart city i przyszłości przestrzeni miejskiej. Kuratorem cyklu jest Hubert Bilewicz z Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego.