i
Panel: O docenianiu budynków
Teza panelu zakłada, że większość budynków jest wynikiem bardzo dużej pracy, wielu wyborów, trudnych obostrzeń, okoliczności, ambicji, nadziei i wpływów. Dostrzeganie złożoności tego procesu, umiejętność doceniania łatwych do przeoczenia a często niełatwych do uzyskania elementów architektonicznych przydaje się jako zdrowy fundament dyskusji na temat jakości i przyszłości architektury. Osią działania będzie proste ćwiczenie badawcze, które wykonamy najpierw my, paneliści, a później wykonają je warsztatowicze i warsztatowiczki. Zastanowimy się: z czego wynika niechęć do korzystania z architektury sprzed okresu modernizmu jako przedmiotu analizy, inspiracji i odniesień podczas projektowania. Zarówno w modernistycznym, jak i postmodernistycznym podejściu do architektury koncepcja estetyczna epoki była ściśle związana z ówczesnymi wartościami intelektualnymi. Czy dzisiaj odczuwamy brak jasnych celów? Czym grozi binarność w ocenie architektury pomiędzy architekturą historyczną a współczesną (np. Muzeum Sztuki Współczesnej w Warszawie i jej klasycyzująca kontrpropozycja). Jak ocenić widoczny problem antypatii dużej części społeczeństwa do architektury ostatnich dekad.
Prowadzenie:
Iwo Borkowicz – architekt prowadzący JEJU.studio, znane z szerokiego spektrum projektów, od obiektów rzeźbiarskich przez wnętrza i budynki po masterplany. Jest współautorem rzeźb Totemy w Poznaniu, instalacji Niech żyje palma w Aguedzie w Portugalii oraz autorem złotej stacji meteorologicznej Snow Guarantee w Bad Gastein w Austrii. Iwo Borkowicz jest laureatem Young Talent Architecture Award 2016 przyznawanej przez Fundację im. Miesa van der Rohe oraz EAAE Prize przyznawanej przez European Architectural Medals Committee. W 2017 roku został wybrany jako jeden z 20 młodych projektantów, którzy kształtują przyszłość projektowania przez Design Indaba, World Design Events i Dutch Design Week.
Paneliści:
Piotr Czyż – architekt i filozof, nauczyciel akademicki na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Naukowo zajmuje się społeczną rolą architektury oraz kulturowym zapleczem modernizmu i postmodernizmu. Uczestnik inicjatyw miejskich. Koordynator kilkudziesięciu projektów społecznych w ramach programów rewitalizacji w Trójmieście. Współzałożyciel i prezes stowarzyszenia Inicjatywa Miasto.
Jacek Maleszka – architekt, zastępca dyrektora w Biurze Miejskiego Konserwatora Zabytków w Urzędzie Miasta Poznania, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej, radny osiedlowy (dzielnicowy), członek zarządu i przewodniczący Komisji Polityki Przestrzennej i Rewitalizacji na osiedlu Stare Miasto w Poznaniu, współtwórca ogólnopolskich warsztatów dla studentów architektury Architektour.
Panel: Zarządzanie
Wykonywanie zawodu architekta wiąże się z wieloma wyzwaniami. Trzeba nie tylko dobrze projektować, ale również obronić projekt przed inwestorem, uzyskać pozwolenie na budowę, a na koniec przełożyć to wszystko na umiejętne prowadzenie biznesu. Czy architekci to potrafią? W jaki sposób zarządzać swoją pracownią, aby odniosła sukces? Pojawia się również pytanie, co z architektami, którzy nie zakładają własnej pracowni, a decydują się na karierę w istniejących biurach. Czy są oni odpowiednio wynagradzani? Z czego wynika wysokość ich pensji? Jak wygląda proces delegowania zadań? Rozmowa o różnych aspektach związanych z zawodowym startem absolwentów wydziałów architektury.
Prowadzenie:
Wojciech Fudala – absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Jako student został laureatem międzynarodowego konkursu architektonicznego Art Urbain 2016, w którym startowało kilkuset uczestników reprezentujących uczelnie z całego świata. W latach 2019-2022 był związany z pracownią KWK Promes, gdzie realizował projekty różnej skali na terenie Polski i Czech. Od 2019 roku jest członkiem zarządu katowickiego oddziału SARP, pełniąc rolę kuratora cyklu wykładów „Mistrzowie Architektury”. Obecnie prowadzi autorską pracownię architektoniczną, zajmującą się projektowaniem obiektów mieszkaniowych, użyteczności publicznej oraz architektury wnętrz.
Paneliści:
Maciej Franta – absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej oraz Wydziału Architektury Uniwersytetu w Knoxville w Tennessee. Założyciel pracowni Franta Group, która w 2022 roku znalazła się na układanej przez The European Center liście „40 under 40”, czyli 40 najbardziej obiecujących europejskich architektów, którzy nie ukończyli 40 roku życia. Autor m.in. kameralnego apartamentowca Villa Reden w Chorzowie, uznanego za najlepszy budynek mieszkalny w Europie i Azji (nagroda Eurasian Prize 2022).
Justyna Boduch – absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Założycielka oraz główny projektant w JBA – Justyna Boduch Atelier. Dwukrotna finalistka konkursu Międzynarodowego Biennale Architektury w Krakowie. Od 2019 roku członkini zarządu SARP Katowice, a także współorganizatorka cyklu „Mistrzowie Architektury”. Posiada uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowlanymi. Doświadczenie zawodowe zdobyła w pracowni Konior Studio, gdzie współpracowała przy tworzeniu projektów użyteczności publicznej. Specjalizuje się w obiektach mieszkaniowych oraz projektach wnętrz.
Panel: Trochę architektura, trochę biologia
W architekturze często patrzymy na nasze ciała po neufertowskim obrysie, weryfikując, czy się zmieścimy w korytarzu, na schodach, przy biurku. Z kolei nasze ciała są superzaawansowanymi mechanizmami połączonymi w sprzężeniu zwrotnym ze złożonym środowiskiem naturalnym. W jaki więc sposób projektować, by dbać o jedno i drugie?
Prowadzenie:
Paulina Grabowska – architektka, projektantka innowacji w zakresie zrównoważonego i regeneratywnego rozwoju. W swoim studiu NAS-DRA Conscious Design od ponad dwunastu lat bada oraz projektuje rozwiązania dla gospodarki o obiegu zamkniętym, łagodzenia zmian klimatycznych, a także umożliwiających wykorzystanie różnego typu zanieczyszczeń jako zasobów. Projektuje oraz dostarcza systemy łączące farmy żywności z oświetleniem terapeutycznym, które wspierają zdrowie fizyczne oraz psychiczne użytkowników. W swoich realizacjach wykorzystuje ekologiczne materiały, zieleń funkcjonalną i mikroorganizmy. Ponadto działa jako konsultantka sustainability dla branży architektonicznej. Jest wykładowczynią biodizajnu w School of Form na Uniwersytecie SWPS. Pracuje jako ekspertka przy międzynarodowym projekcie Food Trails (inicjatywa UE Food2030), wspierającym tworzenie i rozwój zrównoważonych systemów żywnościowych w Warszawie. Od 2021 roku reprezentuje Instytut Polski w Nowym Jorku w ramach inicjatywy ECO Solidarity, związanej z platformą Wanted Design Manhattan.
Paneliści:
Igor Łysiuk – architekt i badacz, zawodowo związany ze studiem Workplace, w którym poszukuje i projektuje regenerującą przyszłość. Bierze udział w procesach badawczo-projektowych, w ramach których analizuje potrzeby użytkowników i organizacji biznesowych, przekładając to na architekturę. W swojej pracy wykorzystuje umiejętność adaptacji, obserwacji i dostrzegania niewidocznych na pierwszy rzut oka powiązań. Redaktor i współzałożyciel kwartalnika architektonicznego „RZUT”. Z ramienia stołecznego oddziału SARP zaangażowany w powstanie i działanie ZODIAKU Warszawskiego Pawilonu Architektury. Współpracował m.in. z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacją Bęc Zmiana. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i Instytutu Technologii w Karlsruhe.
Mateusz Płoszaj-Mazurek – architekt, adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej zajmujący się badaniem problematyki śladu węglowego budynków w cyklu życia oraz zastosowania sztucznej inteligencji w projektowaniu; działa w inicjatywach: Koło Architektury Zrównoważonej OW SARP, Architekci dla Klimatu; jest certyfikowanym projektantem budownictwa pasywnego w Bjerg Arkitektur Polska, projektuje architekturę zrównoważoną o niskim śladzie węglowym.
Panel: Archibełkot, czyli o popularyzacji architektury
Synergia przestrzeni, wielowymiarowa adaptacja, nieliniowy układ funkcjonalny, integracja z kontekstem, estetyka konstrukcji, redukcjonizm formalny, architektura biofiliczna, funkcjonalizacja kultury, modelowanie topologiczne, kryształografia… Czy nie potrafimy wytłumaczyć swojej idei w prosty i zrozumiały sposób? Dlaczego boimy się konfrontacji? Po co chowamy się za deweloperami i inwestorami? Gdzie podział się dystans do samych siebie i… żart? Jak w soczewce mikroskopu widać, że mamy problem. Czas powiedzieć głośno: Koniec wymówek! Jesteśmy winni i winne. Przestańmy bełkotać, bawić się w chowanego i szeptać. Zacznijmy rozmawiać.
Prowadzenie:
Łukasz Harat – urbanista i socjolog, doktorant na Wydziale Architektura Politechniki Śląskiej; studiował socjologię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego; członek Zarządu kolektywu antyRAMA i Urban Space Lab, dyrektor ogólnopolskiego festiwalu A<FESTIVAL, prowadzący videocast Street Cloud oraz MIASTOCZYTANIE, zagadywacz w kolektywie ZAGADAJ; doświadczenie zbierał m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Fundacji Napraw Sobie Miasto, jako artysta-rezydent w Drzwiach Zwanym Koniem w Katowicach i biurze architektonicznym OVO Grąbczewscy; organizator ponad 200 interdyscyplinarnych projektów z zakresu architektury i socjologi, socjourbanistyki, edukacji kulturalnej; moderator w procesach konsultacji społecznych i planowania społecznego; twórca instalacji przestrzennych i artystycznych.
Panelistki:
Anka Bieliz – animatorka, edukatorka i menadżerka kultury, absolwentka socjologii, historii sztuki, kulturoznawstwa oraz communication design na Uniwersytecie Wrocławskim. Główna koordynatorka ogólnomiejskiego programu wsparcia inicjatyw oddolnych Mikrogranty, Wrocławskiego Instytutu Kultury oraz dyrektorka programowa Festiwalu Filmów o Mieście i Architekturze MIASTOmovie. Od 2014 roku współtworzy Wrocławską Fundację Filmową. Zaangażowana w liczne lokalne projekty społeczne o charakterze animacyjnym, edukacyjnym i kulturotwórczym (m. in. „Sympozjum Wrocław 70/20”, „Diagnoza Wrocławskiej Kultury”, „Pracownia obywatelska – Zielony Plac Grunwaldzki OD NOWA”). Współautorka (razem z Kubą Żarym) artystyczno-badawczego projektu „V O I D” (void.wroclaw.pl), w ramach którego odbywały się spotkania badawcze oraz działania artystyczne poświęcone tworzeniu opowieści o pustce w mieście (na przykładzie Wrocławia). „Rekreacyjnie” poszukuje kostek polskich do obfotografowania (profil na portalu Instagram @kostka.polska) oraz co ciekawszych przykładów wrocławskich śródmiejskich plomb (które dokumentuje naIG @plombowanie).
Kamila Haja – architektka i kreatorka innowacji, wiceprezeska zarządu Places Foundation oraz absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej i studiów podyplomowych z Zarządzania Innowacją na SWPS. Swoje doświadczenie w projektowaniu zdobyła zarówno w Polsce, jak i za granicą w Holandii, Portugalii oraz Hiszpanii. Wielokrotna uczestniczka i tutorka na międzynarodowych warsztatach projektowych Meeting of Design Students, a także organizatorką ich polskiej edycji - MEDS Silesia 2021 w Tychach. Prowadziła warsztaty w ramach Projektu Stocznia skupiających się na dostępności, orientacji i komunikacji na terenie Stoczni Gdańskiej. Wspólnie z Magdaleną Storożenko-Polak przeprowadziła warsztaty dla urzędników z zakresu projektowania uniwersalnego w inwestycjach publicznych w Tychach. Obecnie zaangażowana w organizację UNIfestu - cyklicznych sprintów projektowych i towarzyszących im wydarzeń, poświęconych projektowaniu uniwersalnemu (profil na Instagramie: @unifestfestiwal).
Panel: Współpraca
Czy budowanie mostów pomiędzy instytucjami, stowarzyszeniami i jednostkami naukowymi jest w dzisiejszych czasach możliwe? Skąd wynika taka potrzeba i w jaki sposób ją zaspokoić? Wyznając zasadę „Bądź zmianą, którą chcesz ujrzeć w świecie”, opowiemy o działaniach, które już udało nam się zrealizować i zastanowimy się wspólnie, co jeszcze możemy razem zrobić!
Prowadzenie:
Monika Lemańska – architektka, absolwentka Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej i studiów podyplomowych Zarządzanie Projektami w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Do WXCA dołączyła w 2015 roku, a trzy lata później została tam architektem prowadzącym. Wraz z zespołem wygrywała w prestiżowych konkursach architektonicznych, m.in. na Teatr Miejski im. Witolda Gombrowicza w Gdyni czy Ulice Nowej Pragi w Warszawie. Specjalizuje się w projektach wymagających uzgodnień konserwatorskich i jest zaangażowana m.in. w projekt Teatru Żeromskiego w Kielcach, Ogrody Ulricha w Warszawie czy rewitalizację rynku w Radomiu. Członkini zarządu warszawskiego oddziału SARP w kadencji 2019-2023, współzałożycielka Sekcji Młodych OW SARP.
Paneliści:
Anna Cudny – architektka, badaczka miasta, edukatorka. Adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie od 2009 roku prowadzi zajęcia z projektów urbanistycznych. Członkini zespołu ds. edukacji architektonicznej przy Narodowym Instytucie Architektury i Urbanistyki. Autorka wyróżnionej rozprawy doktorskiej, której tematem była analiza związków, jakie zachodzą pomiędzy społecznościami lokalnymi a ich miejscem zamieszkania. Jej największą pasją jest tworzenie i prowadzenie warsztatów z zakresu edukacji architektonicznej dla dzieci, młodzieży, dorosłych oraz dla innych edukatorów. Współpracuje z instytucjami kultury i nauki. Wierzy w to, że najważniejszym elementem architektury jest człowiek.
Artur Filip – architekt, urbanista, studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz w Pratt Institute w Nowym Jorku. Swoją rozprawę doktorską poświęcił amerykańskim oddolnym grupom partnerskim działającym na rzecz realizacji wielkoprzestrzennych projektów urbanistycznych. Stypendysta Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Stołecznego Warszawy. Autor książki „Wielkie plany w rękach obywateli. Na koalicyjnym szlaku” (wyd. Bęc Zmiana, 2019). Adiunkt na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie poza prowadzeniem badań i dydaktyką zajmuje się rozwijaniem projektów specjalnych we współpracy z instytucjami zewnętrznymi.
Panel: Przepracowanie
Czy pracoholizm to nasza choroba zawodowa? Czy lans na „zarwane nocki” wciąż trwa? Architektura to wymagająca branża, a początki prowadzenia własnej działalności bywają wykańczające. Nasze zaproszenie do MdŁ wykorzystujemy jako okazję do rozmowy o ciele i jego ograniczeniach oraz dyskusji o zdrowiu psychicznym.
Prowadzenie:
Barbara Nawrocka i Dominika Wilczyńska – architektki prowadzące wspólnie studio Miastopracownia. Działają na styku architektury, instalacji i aktywizmu. W swojej pracy skupiają się na społecznym wymiarze projektowania. Były nagradzane i wyróżniane w wielu architektonicznych i artystycznych konkursach. W 2014 roku otrzymały główną nagrodę na Biennale Designu w Lublanie, a w roku 2022 projektowały pawilon Polski na Triennale w Mediolanie i kuratorowały Dolnośląski Festiwal Architektury DoFA we Wrocławiu. Wspólniez Dominiką Janicką założyły Bal architektek, inicjatywę podejmującą temat kobiet w architekturze.
Panelistki:
Marta Czachorowska – architektka specjalizująca się w projektowaniu medycznym, wellness, spa, przestrzeni terapeutycznych oraz przestrzeni dla dobrego starzenia się. Ukończyła wiele kursów i szkoleń z zakresu projektowania dla zdrowia, m.in w Lubece, Aarhus, Berlinie. Autorka projektów przestrzeni medycznych, szpitali, domów seniora, oddziałów onkologicznych, uzdrowisk. Laureatka konkursu „Zaprojektowane po ludzku”, organizowanego przez „Gazetę Wyborczą” oraz portal Oto dom za oddział położniczo-ginekologiczny w ICZMP. Dyrektorka artystyczna i architektka prowadząca w pracowni m+design.
Dominika Zielińska – współwłaścicielka i główna architektka studia Workplace, gdzie od niemal 10 lat odpowiada za rozwój i zarządzanie zespołem architektów, projektantów i badaczy, stawiając na myślenie systemowe i ideę life-centered design. Specjalizuje się w projektowaniu przyszłości dla biznesu, działając na styku badań, strategii, architektury i urbanistyki. W projektach, które prowadzi łączy potrzeby klientów i użytkowników z wartościami ważnymi dla człowieka, społeczności i środowiska. Inicjatorka pierwszego w Polsce Less Waste Office. Ukończyła z wyróżnieniem Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, absolwentka Akademii Psychologii Przywództwa Jacka Santorskiego, kierunku Management w ICAN Institute, IDEO University oraz Projektowania Przyszłości (School of Form / SWPS).
Panel: Sztuczna inteligencja w projektowaniu
Rozwój narzędzi w architekturze i SI jako kolejny krok, ponownie budzący kontrowersje. Próba odpowiedzi na pytanie dotyczące możliwości zagrożenia zawodu architekta. W jaki sposób już dzisiaj możemy korzystać z SI. Czy możemy zapisać styl architekta w postaci programu i czym różni się inspiracja wygenerowana przez program, od tej którą znaleźliśmy na Pintereście? Propozycja warsztatu, podział grupy na za/przeciw i wykorzystanie narzędzi w celu odpowiedzi na pytanie, czy SI może zastąpić architekta.
Prowadzenie:
Kacper Radziszewski – absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, współzałożyciel firmy Designbotic, zajmującej się zastosowaniem symulacji komputerowych oraz algorytmów w architekturze. Jednym z głównych projektów firmy jest produkt NextDesigner, który dzięki wykorzystaniu algorytmów optymalizujących oraz uczenia maszynowego pozwoli na wygenerowanie możliwych rozwiązań architektonicznych na potrzeby przeprowadzenia analizy chłonności działki. Pracownik Politechniki Gdańskiej. Kierownik polsko-norweskiego projektu „Greencoin” mającego na celu opracowanie funkcjonującej w Gdańsku alternatywnej miejskiej waluty opartej o generowanie wartości poprzez aktywności proekologiczne z wykorzystaniem nowych technologii. Autor licznych publikacji naukowych i popularnonaukowych oraz współautor książki „Współczesne projektowania parametryczne w architekturze”.
Paneliści:
Mateusz Zwierzycki – założyciel firmy Object, która zajmuje się świadczeniem usług opartych na modelowaniu parametrycznym, zarządzaniu przepływem informacji, wspomaganiu zaawansowanych procesów fabrykacji i uczeniu maszynowym. Jest także doktorantem na Uniwersytecie Technicznym w Cottbus, gdzie zajmuje się badaniami nad uczeniem maszynowym i reprezentacją. Był tutorem wielu międzynarodowych warsztatów i kursów programowania na całym świecie. Jest autorem wielu wtyczek do Grasshoppera, m.in. Anemone, Volvox, i Owl. Współpracował m.in. z Zieta Prozessdesign i Joris Laarman Lab, wspomagając zespoły w dziedzinach modelowania cyfrowego, programowania i symulacji.
Mateusz Przystał – projektant i współzałożyciel studia D61 Design. Specjalizuje się w projektowaniu środków transportu (takich jak autobusy miejskie, tramwaje czy kampery), ale w swoim portfolio ma także projekty wielu innych dziedzin (i gabarytów), od zegarków po stację benzynową. Zdobyte doświadczenie i wiedzę przekazuje kolejnemu pokoleniu przyszłych projektantów podczas zajęć, które co roku prowadzi w Akademeia High School.
Rejestracja na piąte ogólnopolskie konfrontacje architektoniczne Młodzi do Łodzi trwa do 28 kwietnia. Więcej na stronie: mlodzidolodzi.pl.
