Wystawa „Robimy studium! Raport z planowania Warszawy” jest dalszym ciągiem rozmów o tym dokumencie w ramach konsultacji społecznych. Planując rozwój przestrzenny Warszawy, wspólnie wpływamy na naszą przyszłość. Warszawiacy doskonale o tym wiedzą i są bardzo zaangażowani w tworzenie nowego Studium, o czym świadczy 25 tys. złożonych wniosków. Wszystkie zostały wnikliwie przeanalizowane. Teraz prezentujemy założenia do Studium. I liczymy na opinie mieszkańców – mówi Michał Olszewski, zastępca prezydenta m.st. Warszawy.
Twórcy dzielą się wiedzą zebraną podczas pracy nad założeniami do nowego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy. Wychodzą od prognozy demograficznej. Warszawa nie będzie bowiem aż tak wielkim miastem, jak zakładali poprzednicy. Będzie rosnąć wolniej – w perspektywie najbliższych 30 lat liczba warszawiaków zwiększy się do 2 mln 225 tys. mieszkańców. To szansa, by skupić się na tworzeniu dobrej jakości życia w przyjaznej przestrzeni, a nie nadmiernym rozroście miasta. Na wystawie „Robimy studium! Raport z planowania Warszawy” można zobaczyć, jak stolica chce zadbać o klimat, lokalność i wygodne życie blisko domu oraz swoją architektoniczną tożsamość.
FUTUWAWA. Jak będziemy mieszkać w Warszawie przyszłości?
FUTUWAWA to międzynarodowy konkurs organizowany przez fundację Puszka od 2012 roku. Skierowany jest nie tylko do architektów i urbanistów, ale wszystkich, którzy chcieliby zaprezentować swój pomysł na Warszawę przyszłości. Tegoroczna, piąta już edycja poszukiwała odpowiedzi na pytania, jakie zdiagnozowano w powstającym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego stolicy, m.in. jak będziemy mieszkać w Warszawie za 30 lat? Pomysły, zaprezentowane w postaci konkretnego rozwiązania albo potraktowane teoretycznie, oceniało interdyscyplinarne jury, w którego skład weszli: Justyna Biernacka, Joanna Erbel, Marlena Happach, Monika Konrad, Aleksandra Litorowicz, Zbigniew Maćków, Michał Olszewski, Aleksandra Przegalińska, Filip Springer oraz Bogna Świątkowska.
Spośród ponad 250 prac sędziowie za najlepszą uznali tę przygotowaną przez Simone’a De Iacobisa i Małgorzatę Kuciewicz z Grupy Projektowej Centrala. Zdaniem autorów na Warszawę przyszłości wpływ będzie mieć lokalna meteorologia – struktura miasta będzie przekształcana tak, by wzmacniać naturalne przewietrzanie, obieg wody w krajobrazie, tworzenie się korzystnych mikroklimatów. Wspólnota ludzi, zwierząt i roślin potęguje wybrane cechy pogody, by przeciwdziałać przyszłym problemom z klimatem i umożliwić celebrowanie ulotnych zjawisk atmosferycznych – tłumaczą. Nagrodę przyznano za autorską i świadomą refleksją nad znaczeniem powietrza w mieście, który proponuje kreację przyszłości nie przez budowanie, ale przez odwrót od tradycyjnie rozumianej infrastruktury na rzecz podtrzymywania mikroklimatów, symbiozy z naturą, powietrzem i wodą.
Drugie miejsce przypadło Kamilowi Kopacewiczowi i Bartłomiejowi Lisowi za pracę Warszawa 2050: Notatki etnograficzne z miasta idealnego. Autorzy spróbowali przyjrzeć się miastu od strony społecznej, religijnej, ekonomicznej i tożsamościowej, osadzając te aspekty w kontekście architektury i rozwoju urbanistycznego. Zaprezentowali luźne zapiski z przyszłości powstałe w oparciu o obserwacje etnograficzne, dokumentację fotograficzną i rozmowy przeprowadzone z mieszkańcami Warszawy w 2050 roku. Nagrodę przyznano za najciekawszą wizję postapokaliptyczną, która skupia się nie tylko na przestrzennym wymiarze miasta, ale przede wszystkim na sprawach społecznych. I szczególnie ciekawy wątek sztucznej inteligencji – Czarnej Madonny – czytamy w uzasadnieniu.
Trzecie miejsce otrzymali ex aequo Joanna Hernik, Katarzyna Kobierska, Joanna Paniec, Maja Skibińska, Kamila Służewska, Aleksandra Wiktorko-Rakoczy i Joanna Woźniak za pracę Warszawski szept – posthumanistyczny projekt komunikacyjny, dzięki któremu zwierzęta, grzyby i rośliny nie potrzebują już ludzkich reprezentantów, tylko komunikują się na równych prawach, oraz Michał Augustyn i Witold Dąbrowski za Biopolis. Osiedle biocentryczne – projekt traktujący przestrzeń Jazdowa jako miejsce eksperymentu i obietnicę stworzenia bioróżnorodnej ekologicznej przestrzeni.
Nagrodę publiczności zdobyła Małgorzata Rapacka za projekt pod nazwą Miejski las użytkowy. Wystawę zwycięskich i wyróżnionych projektów można oglądać w Wyspie Cienia, instalacji na placu przed Zodiakiem do 27 czerwca. 9 czerwca o godzinie 18.00 odbędzie się wernisaż, podczas którego zostaną wręczone nagrody laureatom konkursu FUTUWAWA.Piąta edycja Futuwawy jest szczególna – mówi Aleksandra Litorowicz, pomysłodawczyni konkursu, jurorka oraz współkuratorka wystawy – namysł nad przyszłością oparty jest na konkretnych i prognozowanych wyzwaniach dla Warszawy roku 2050, zawartych w tworzącym się miejskim dokumencie, czyli nowym Studium. Po drugie, wydarza się w momencie wielkich niepewności, globalnych kryzysów i poszukiwania nowej miejskiej filozofii i języka pozwalających nam się do tych wyzwań odnosić w sposób zdecydowanie odmienny niż dotychczas. Warto w tym kontekście wspomnieć, że żaden ze zwycięskich projektów tegorocznej FUTUWAWY nie operuje klasycznie rozumianą architekturą, a jeśli już buduje, to... międzygatunkową wspólnotę.
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!