Kapituła tegorocznej edycji Honorowej Nagrody SARP, składająca się z laureatów lat ubiegłych, czyli Bogdana Kulczyńskiego, Michała Baryżewskiego, Zbigniewa Maćkowa, Marcina Sadowskiego oraz prezeski SARP Agnieszki Kalinowskiej-Sołtys, w dniu 3 listopada przyznała to prestiżowe wyróżnienie Ewie P. Porębskiej, architektce, krytyczce architektury, kuratorce, od 1994 roku redaktorce naczelnej magazynu „Architektura-murator”.
Ewę P. Porębską doceniono za wybitne osiągnięcia na polu twórczości, rozumianym jako inspirowanie i prowokowanie do dyskusji, czym jest architektura. Kapituła zwróciła uwagę na jej konsekwentną i tytaniczną pracę na rzecz kolejnych pokoleń architektów, zarówno tych najmłodszych, jak i doświadczonych, których inspiruje. W środowisku jest bardzo szanowana i rozpoznawana, a jej dorobek twórczy pozostanie dla kolejnych pokoleń świadectwem współczesnych rozważań o architekturze i urbanistce – czytamy w komunikacie.
Honorowa Nagroda SARP to wyraz najwyższego uznania środowiska polskich architektów dla twórczości architektonicznej i postawy społecznej. Ewa P. Porębska jest szóstą kobietą docenioną w ten sposób, obok Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, Haliny Skibniewskiej, Hanny Adamczewskiej-Wejchert, Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek, Małgorzaty Pizio-Domicz i Ewy Kuryłowicz. Uroczystość wręczenia Honorowej Nagrody SARP 2023 połączona z otwarciem wystawy dorobku tegorocznej laureatki odbędzie się 8 grudnia w pawilonie wystawowym SARP przy ul. Foksal w Warszawie.
O Ewie P. Porębskiej
Ewa P. Porębska architektka, krytyczka architektury, kuratorka, ekspertka. Działa na rzecz popularyzacji najlepszych wzorców światowej architektury. Od lat konsekwentnie upowszechnia też na arenie międzynarodowej wiedzę o polskiej architekturze i jej projektantach.
Po ukończeniu studiów na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 1980 roku uzyskała uprawnienia zawodowe i prowadziła zajęcia dydaktyczne z projektowania urbanistycznego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Następnie pracowała od 1982 roku w redakcji „Architektury”, wówczas czasopiśmie Stowarzyszenia Architektów Polskich, kolejno jako redaktorka, zastępczyni redaktora naczelnego, a następnie jako redaktorka naczelna. W 1991 roku, pod jej kierownictwem czasopismo to otrzymało międzynarodową nagrodę krytyków architektury.
Od 1994 roku jest redaktorką naczelną miesięcznika „Architektura-murator”, który za szczególne dokonania w dziedzinie upowszechniania kultury doceniony został Honorową Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014).
Członkini opiniotwórczych gremiów w skali krajowej i międzynarodowej. Jurorka Europejskiej Nagrody Architektonicznej imienia Miesa van der Rohe 2013, obecnie ekspertka tej nagrody. W latach 2016-2018 jurorka Nagrody European Prize for Urban Public Space, przedtem i obecnie ekspertka tej nagrody. „Scout” nagrody City to City FAD Award. Członek jury World Architecture Festiwal w Barcelonie w latach 2008-2010 . Jest inicjatorką powstania poświęconych mediom architektonicznym międzynarodowych konferencji European Conference on Architecture & the Media organizowanych przez Fundację im. Miesa van der Rohe oraz Creative Europe (unijny program wsparcia sektorów kreatywnych i kultury) i reprezentowała Polskę na tych konferencjach w 2018 i 2020 roku. Wieloletnia członkini Polskiej Rady Architektury i Rady Muzeum Architektury we Wrocławiu (nieprzerwanie od 2000 roku).
Autorka wielu publikacji na temat architektury, także opracowań w ramach programów badawczych Towarzystwa Urbanistów Polskich i Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. W latach 1992-94 współautorka cyklu programów dla telewizji polskiej na temat współczesnej architektury (film „Czerwony Pałac” prezentowany był w 2004 roku ramach Sezonu Polskiego we Francji w Audytorium du Louvre w Paryżu).
Napisała wiele artykułów na tematy związane z architekturą, w tym dla czasopism „Architektura”, „Architektura-murator”, „Baumeister” i „Detail”; miała wykłady o architekturze m.in. w AZW w Wiedniu, GSAPP Columbia Univesity w Nowym Jorku oraz na Uniwersytecie w Hongkongu.
Zainicjowała i współtworzyła wiele wystaw i wydarzeń o tematyce architektonicznej, w tym m.in. koncepcję wystawy Warszawa. Na dzień przed (Zachęta, 1998) i wystawy Polska. Ikony architektury (CSW Warszawa 2006, następnie kilka miast europejskich) zrealizowanej przez czasopismo Architektura-murator we współpracy z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Inicjatorka i współorganizatorka konkursu „Życie w architekturze" na najlepsze budynki zrealizowane w Polsce po upadku komunizmu; w ramach VII edycji tego konkursu po raz pierwszy w historii Polski własną nagrodę w dziedzinie architektury przyznał prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
Pomysłodawczyni i kuratorka „Kolekcji Architektury-murator dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie”, wystawy inicjującej bezprecedensową kolekcję makiet wybitnych obiektów architektonicznych zrealizowanych w Polsce po 1989 roku (MSN 2014). Kuratorka wystawy „Polska. Architecture” prezentowanej w 2016 roku w Azerbejdżanie, Bułgarii, Macedonii, Chinach, Irlandii, Austrii i Indiach, oraz w rozbudowanej wersji w Muzeum Architektury we Wrocławiu. Kuratorka wystawy „Architektura Muzyką Przestrzeni” w Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie w 2016 roku. Inicjatorka i współorganizatorka warsztatów studenckich Success Stories podczas Biennale Architektury w Wenecji w 2016 roku.
W 2022 roku pełniła rolę strategicznego eksperta ds. wizji rozwoju miasta Zestaponi w Gruzji. Mentorka Programu Mentoringowego Politechniki Warszawskiej 2023. Mentorka Programu Mentoringowego Top Woman in Real Estate od 2020. Przewodnicząca Jury Konkursu Teoria Fundacji im. Stefana Kuryłowicza, członkini Rady Fundacji od 2012
Odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi na rzecz ochrony ładu przestrzennego i rozwoju architektury (2014). W 2009 roku za współpracę w dziedzinie architektury między Polską a Holandią Ambasador Królestwa Niderlandów uhonorował ją przyznaniem aktu własności fragmentu stumetrowej ławki w Amsterdamie zaprojektowanej przez Claudię Linders – Space to take place. Uhonorowana przez Stowarzyszenie Architektów Polskich medalem Bene Merentibus (1998) .
Poza działalnością na polu architektury w latach 2004–2017 pełniła funkcję wiceprezeski wydawnictwa Murator a następnie ZPR Media – jednej z największych spółek medialnych w Polsce, ponadto od 2004 była dyrektorką zarządzającą kolejno w spółkach Murator, ZPR Media i TIME SA odpowiedzialną m.in. za czasopisma wnętrzarskie, podróżnicze, hobbystyczne.
