Spis treści
- Muzyka przestrzeni i najważniejszy temat architektury
- Idea i forma budynku z "klawiszami"
- "Stara cegła" pomaga wpisać budynek w zabytkowe otoczenie
- Układ funkcjonalny - sytuacja w terenie
- Układ funkcjonalny - dwa w jednym we wnętrzach
- Sala koncertowa i scena oraz pomieszczenia techniczne
- Rozwiązania konstrukcyjne, instalacyjne i materiałowe
- Specjalistyczne rozwiązania akustyczne, wentylacja, technikalia
- Ekologia, enegrooszczędność, zgodność z przepisami i dostępność
Muzyka przestrzeni i najważniejszy temat architektury
Architektura jest muzyką przestrzeni - głosi plakat zawieszony w korytarzu po drodze do redakcji "Architektury-murator", reklamujący wystawę, która odbyła się w 2016 roku i poświęcona była sześciu europejskim salom koncertowym. Projekt nowego budynku szkoły muzycznej w Koninie przewiduje budynek z powracającym motywem kontrastujących pasów, odwołujących się do wyglądu fortepianu, akordeonu, czy organów. Akordeon przypomina też nieco tym, że jest zbudowany z masywniejszych segmentów, pomiędzy którymi są delikatniejsze części, tak, że chciało by się ten budynek złożyć lub rozłożyć. Jan Bogusławski - architekt, któremu poświęcono trwającą do końca września w Instytucie wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, współorganizowaną przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, wystawę (jej omówienie znajduje się w najnowszym, wrześniowym numerze "A-m") - mówił z kolei, że kościoły i teatry to najwłaściwsze tematy architektury. Także sale koncertowe nie są pewnie zbyt dalekie temu podejściu, jako miejsca szczególnie odświętne. Zarazem, projekt pracowni Limba z Krakowa, prowadzonej przez architektkę Annę Husarską, to także miejsce nauki, pracy i ćwiczeń uczniów i dydaktyków z Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia. Mamy zatem do czynienia ze skomplikowanym i ważnym dla miasta obiektem użyteczności publicznej, na który wreszcie znalazły się fundusze.
Czytaj też:
Jeszcze za moich czasów planowali budowę nowego obiektu. Pamiętam jak bardzo się cieszyliśmy na myśl o nowym budynku. Nowoczesne miejsce motywuje do ćwiczenia, to na pewno. Uważam, że to ważne, żeby przebywać w miejscu, które motywuje do działania. Mimo wszystko, kiedy wracam pamięcią do tamtych chwil, czuję, że w naszej szkole niczego nie brakowało. Spędziłam najlepsze lata życia w Szkole Muzycznej. To nie miejsce, a ludzie, tworzą cudowne wspomnienia. Gdziekolwiek się nie znajdziecie, kadro i uczniowie; wiem, że dalej będzie zmieniać nasz świat na lepsze" - napisała na publicznej stronie szkoły na Facebooku jedna z internautek, absolwentka szkoły, we wrześniu 2023 roku.
W październiku 2023 r. szkoła przeprowadziła ankietę, prosząc o wyrażenie opinii na temat inwestycji zlokalizowanej w zabytkowej części miasta. Pisali: Planujemy inwestycję o priorytetowym znaczeniu dla rozwoju życia kulturalnego miasta Konina, która będzie miejscem o wybitnych walorach akustycznych, salą koncertową wyposażoną w najnowsze zdobycze techniki scenicznej. Wizytówką zabytkowej części miasta Konina.
Idea i forma budynku z "klawiszami"
W zamierzeniu projektantów, całość budynku i ukształtowanie otaczającego terenu ma nawiązywać do treści muzycznych. Budynek w swojej formie nasuwać ma skojarzenia z instrumentami, takimi jak fortepian, organy, harmonia. Służy temu zabieg wprowadzenia na elewacjach oraz na posadzkach naprzemiennych ciemnych i jasnych pasów, przypominających klawisze. Poza tym zabiegiem estetycznym, forma budynku jest prosta. Kształt wydłużonej prostopadłościennej bryły podyktowany został wymiarami działki budowlanej. Budynek przekrywa jeden długi dach dwuspadowy, symetryczny, o kącie nachylenia 30 stopni. Z głównej bryły dachu dwuspadowego wysuwają się od strony południowo-wschodniej oraz północno-zachodniej dwa ryzality, przekryte dachem o jednakowym spadku, przy czym frontowy ryzalit stanowi bryłę hallu wejściowego, a strop posiada pasowe przeszklenia, podkreślające reprezentacyjność wejścia.
"Stara cegła" pomaga wpisać budynek w zabytkowe otoczenie
Na elewacjach przeplatają się pasy, czyli "klawisze" w kolorze białym i ceglanym wraz z pasami przeszkleń. W podobnej stylistyce utrzymane są ciągi piesze, gdzie zachowano układ pasów-"klawiszy" za pomocą różnych kolorów kostki brukowej - od jasnoszarej do czarnej. Od strony południowej, najbardziej reprezentacyjnej, od ulicy, widoczna jest ściana szczytowa budynku, za którą znajduje się sala koncertowa. Otrzymała ona okładzinę z tak zwanej "starej cegły", co nawiązuje do charakteru okolicznej zabytkowej zabudowy miasta. Pionowy układ ozdobnych wątków ceglanych ma nasuwać skojarzenie z piszczałkami organowymi. Poprzez zastosowanie dawnych materiałów i form projekt wyraża szacunek dla tradycji i kultury, której kwintesencją jest muzyka - informuje pracownia.
Układ funkcjonalny - sytuacja w terenie
Budynek usytuowano w granicach zabudowy, zgodnie z podłużnym układem działki, na osi północ-południe. Na terenie niebudowlanym, od strony ulicy Bankowej umieszczono wjazd na działkę oraz parkingi, w wymaganej ilości określonej w planie zagospodarowania. Wjazd ten służy również zaopatrzeniu technicznemu od strony zachodniej budynku, potrzebom kawiarni oraz transportowi instrumentów bezpośrednio do kompleksu sali koncertowej. Wzdłuż wschodniej granicy działki usytuowano ciąg pieszy, który łączy wejście od strony ulicy Bankowej z tym od strony centrum miasta. Umożliwia to dojście do hallu głównego zarówno od strony parkingów, głównym wejściem, jak i od strony pierzei wschodniej, która jest skomunikowana ze "starym" budynkiem szkoły. Zaprojektowano tam drugie równoważne wejście do hallu, przeznaczone dla uczniów i nauczycieli szkoły.
Przed wejściem głównym od strony południowej, jak i od strony północnej budynku przewidziano miejsca do spędzania czasu na zewnątrz, zieleń i ławki. Całość przestrzeni parkingów i dojazdów zaproponowano w trawobruku - w celu zwiększenia powierzchni zieleni na działce. Projekt zachowuje wymagane w planie zagospodarowania parametry: współczynnik intensywności 0,55; powierzchnia biologicznie czynna 26,63%; powierzchnia zabudowy 34% działki.
Układ funkcjonalny - dwa w jednym we wnętrzach
Projektowany obiekt składa się z dwóch części funkcjonalnych: sali koncertowej wraz z zapleczem oraz pomieszczeniami dla artystów oraz z części szkolnej zawierającej pomieszczenia administracyjne i dydaktyczne. W budynku zaprojektowano również dwa małe dziedzińce wewnętrzne, które rozbijają monotonię długich elewacji wschodniej i zachodniej, zapewniają doskonałe doświetlenie sal szkolnych, ale przede wszystkim będą mogły służyć rekreacji, czy kameralnym plenerowym koncertom. Obydwie funkcje obiektu łączy hall główny, obejmujący budynek od strony południowej i wschodniej, który pełni rolę foyer sali koncertowej, jest miejscem pobytu dzieci i rodziców, a także, dzięki dobremu doświetleniu, może stać się rodzajem galerii eksponującej prace plastyczne i różnorodne inne prezentacje artystyczne. Istnieje możliwość oddzielenia części szkolnej od części koncertowej, gdy w użyciu jest tylko jedna z tych funkcji.
W części szkolnej ostatnim segmentem są sale ćwiczeń instrumentów perkusyjnych i fortepianów, co minimalizuje możliwość zakłócania spokoju innym.
Sala koncertowa i scena oraz pomieszczenia techniczne
Budynek w części sali koncertowej jest 2-kondygnacyjny, częściowo podpiwniczony, a w części szkolnej - 3-kondygnacyjny, licząc poddasze użytkowe. Nie przekracza 12 m wysokości w najwyższym punkcie kalenicy. Sala koncertowa została zaprojektowana przy współpracy ze specjalistą akustykiem, jako sala typu "odwrócony wachlarz", optymalna pod względem akustycznym. Sala koncertowa ma ponadto preferowany ze względów akustycznych, nieregularny kształt, bez ścian równoległych, i podobnie zaprojektowano wszystkie sale do ćwiczeń. Sala koncertowa wyposażona jest w wejścia z parteru, ze sceny i antresoli. Posiada balkon techniczny oraz pomieszczenie reżyserki.
Scena wyposażona jest w podnośnik umożliwiający transport fortepianów koncertowych z poziomu piwnic, gdzie znajduje się ich magazyn. Z poziomu sceny istnieje bezpośredni dostęp do wejścia technicznego oraz do sal instrumentów perkusyjnych, co umożliwia bezkolizyjny transport instrumentów. Za sceną przewidziano osobne pomieszczenie dla urządzeń organów piszczałkowych. Zaplecze sceny jest połączone także z garderobami i pokojami artystów, które stanowią osobny segment przylegający do wewnętrznego dziedzińca.
Rozwiązania konstrukcyjne, instalacyjne i materiałowe
Budynek zaprojektowano w technologii mieszanej:
- Fundamenty, ściany fundamentowe , ściany piwnic, ściany nośne, stropy, widownia sali koncertowej, schody, antresola, hall główny - żelbetowe.
- Konstrukcja dachowa - wiązary kratowe stalowe.
- Pozostałe ściany, ścianki działowe - ceramiczne.
- Pokrycie dachu - dachówka ceramiczna.
- Ocieplenie - wełna mineralna, styropian, styrodur.
- Wykończenie ścian zewnętrznych i wewnętrznych - tynki białe, okładzina elewacyjna dachówka cementowa Euronit w kolorze dachówki naturalnej, okładzina wewnętrzna - cegła ceramiczna w kolorze "stara cegła".
- Wykończenie sali koncertowej - konstrukcja dachowa stalowa odseparowana od sali za pomocą płyt betonowych.
- Wykończenia wewnętrzne sali koncertowej - za pomocą materiałów akustycznych, które muszą zostać dobrane odpowiednio do warunków pogłosowych sali w stanie surowym, z uwzględnieniem takich parametrów jak: wczesne odbicia, równomierny rozkład nagłośnienia, wskaźnik wyrazistości dźwięku i mowy, wskaźnik intensywności dźwięku, klarowność dźwięku z uwzględnieniem pierwszych odbić, czas pogłosu, poziom zakłóceń od instalacji wewnętrznych.
Specjalistyczne rozwiązania akustyczne, wentylacja, technikalia
Sala zostanie wyposażona w ustroje pochłaniająco-rozpraszające na ścianach, a w przypadku sufitu dodatkowo - w ekrany kierunkowe. Wszystkie sale ćwiczeń zostaną wyposażone w wykładziny akustyczne naścienne oraz maty akustyczne na stropach i podłogach. Projektuje się przyłączenie budynku do sieci wod-kan, energetycznej i ciepłowniczej, z miejscowej sieci ciepłowniczej w oparciu o węzeł cieplny. Ponadto przewidziano w budynku wentylację mechaniczną, wraz z klimatyzacją sali koncertowej, sali wielofunkcyjnej i sali rytmiki. Wentylacja mechaniczna sali koncertowej zrealizowana zostanie poprzez rozprowadzenia powietrza pod fotelami widowni.
Ekologia, enegrooszczędność, zgodność z przepisami i dostępność
Rozwiązania izolacji przegród zewnętrznych budynku, ścian zewnętrznych, przeszkleń i posadzek zaprojektowano biorąc pod uwagę optymalne oszczędności energii do ogrzewania i chłodzenia budynku. Całość koncepcji projektowej jest zgodna z obowiązującymi przepisami Sanepidu, BHP i przeciwpożarowymi. Obiekt posiada wymaganą przepisami ilość ewakuacyjnych wyjść i klatek schodowych. Obiekt jest dostępny dla osób niepełnosprawnych, piętro wyposażone jest w windę, w wypadku różnic poziomów zaprojektowano pochylnie.
i
