Wzgórze Andersa na osiedlu Huby jest jednym z kilku sztucznych wzniesień usypanych po wojnie z gruzów Wrocławia. Znajdujące się w południowo-wschodniej części miasta, w obrębie ulic Borowskiej, Kamiennej, Ślężnej i Dyrekcyjnej, stanowi dziś zakończenie zielonego klina, na który składają się także parki Andersa oraz Skowroni. Założenia konkursu opracowano na podstawie konsultacji społecznych przeprowadzonych przez wrocławski SARP we współpracy z urzędem miejskim w październiku 2016 roku. Zadaniem uczestników było zaproponowanie nowego zagospodarowania wzgórza jako miejsca o różnorodnym przeznaczeniu. Musieli przy tym uwzględnić potrzeby zarówno okolicznych mieszkańców, jak i użytkowników korzystających z tych terenów okazjonalnie. Należało ponadto zapewnić możliwość organizowania tam imprez masowych oraz realizowania ewentualnych projektów zgłoszonych w ramach Wrocławskiego Budżetu Obywatelskiego tak, by całość tworzyła spójne założenie, a także rozważyć wpływ istniejących powiązań i ciągów komunikacyjnych oraz obiektów dopiero planowanych, jak nowo projektowana galeria handlowa przy ul. Dyrekcyjnej. Zasadniczym zadaniem stawianym przed Uczestnikami Konkursu jest wykreowanie nowej, współczesnej wizji miejsca będącego fragmentem większego obszaru zielonego, a jednocześnie w ostatnich latach zagospodarowanego w sposób odbiegający od pierwotnych założeń, co wymaga od Uczestników odpowiedzi na pytanie, jak można wykorzystać prywatną własność na cele publiczne, aby właściciele działek mogli zaakceptować zaproponowane rozwiązania – czytamy w regulaminie.
W jury pod przewodnictwem Marleny Happach, Architekt m.st. Warszawy, znaleźli się przedstawiciele wrocławskiego SARP-u: Maciej Hawrylak, Mikołaj Smoleński i Beata Urbanowicz, władz miasta: Katarzyna Szymczak-Pomianowska z Biura Partycypacji Społecznej i Anna Sroczyńska z Biura Rozwoju Wrocławia oraz Katarzyna Kajdanek z Instytutu Socjologii Uwr. Pierwszą nagrodę sędziowie jednogłośnie przyznali pracowni Arch_it (Marta Bazan, Paweł Floryn, Piotr Kaczyński, Piotr Zybura). Architekci zaproponowali wytyczenie wokół wzgórza pętli, która przypomina sportową bieżnię. W kolejne pasy wpisali poszczególne funkcje rekreacyjne o charakterze spacerowego bulwaru, boiska, skweru, placu, parku linearnego i pump tracka. Gęste nagromadzenie funkcji po obwodzie wokół nieatrakcyjnych terenów daje nadzieje na wprowadzenie nowej jakości. Jest to także szansa na rozpoczęcie procesu zmian „wewnątrz” działki. Istniejące prywatne przestrzenie parkowe przy hotelu i sklepie mogłyby zostać w przyszłości otwarte i działać na styku przestrzeni publicznej. Przykładem działania półprywatnych ogrodów we Wrocławiu jest bulwar Tadka Jasińskiego i ulica Włodkowica. Przestrzenie (np. przy hotelu Puro), pozostają otwarte i dostępne mimo furtek i ogrodzeń, a wytwarza się także potencjał ich biznesowego wykorzystania. Fragmentarycznie realizowane projekty z Wrocławskiego Budżetu Obywatelskiego bez spójnej koncepcji nie są w stanie realnie wpłynąć na funkcjonowanie zielonego klina – piszą autorzy w założeniach.
Od ulic Ślężnej i Kamiennej zaprojektowali strefę wejściowa z szerokimi schodami i pawilonem, z kolei strome wejście od strony rogu Ślężnej i Pietrusewicza zastąpili schodami z małym przedpolem. Powierzchnia terenu objęta opracowaniem wyniosła blisko 162 tys. m2, natomiast całkowita powierzchnia pętli to 39 tys. m2. Praca stanowi silny znak w przestrzeni, mogący stać się elementem wyróżniającym to miejsce na mapie Wrocławia. Projektowana pętla w spójny, ale niestandardowy sposób porządkuje mankamenty funkcjonalno-przestrzenne tego terenu, ujmując je w ramę hybrydowej wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej. Radykalność rozwiązania spowoduje, w przekonaniu jury, napięcia na styku z niezagospodarowanymi terenami, a w konsekwencji aktywizację podmiotów znajdujących się wewnątrz kwartału. Pod względem projektowym pasmowa struktura pętli daje możliwość wariantowej i etapowej realizacji funkcji towarzyszących – elementów wyposażenia oraz zostawia duże pole swobody na wypracowanie scenariuszy aktywności i dodatkowych elementów wyposażenia dedykowanych poszczególnym grupom wiekowym i różnorodnym kategoriom użytkowników – pisali sędziowie w uzasadnieniu.
Druga nagroda przypadła pracowni Menthol Architects (Liliana Krzycka, Rafał Pieszko, współpraca: Karolina Bielak, Robert Gacek, Katarzyna Dobiecka, Aleksandra Zienkiewicz, Janek Jerzmański), a wyróżnienie zespołowi w składzie Liliana Krzycka, Rafał Pieszko, Aleksandra Zienkiewicz, Karolina Bielak, Robert Gacek, Katarzyna Dobiecka, Jan Jerzmański.
