| Nazwa obiektu | Wydział Rzeźby ASP |
| Adres obiektu | Warszawa, ul. Spokojna 15 |
| Autorzy | Vostok Design, architekci Wojciech Gawinowski (architekt prowadzący), Wojciech Sumlet (architekt prowadzący), Gabriela Waśko, Kamila Głodowska, Krzysztof Skoczylas, Magdalena Grzybowska, Piotr Martela |
| Architektura wnętrz | Vostok Design |
| Architektura krajobrazu | Vostok Design |
| Konstrukcja | M.A.D. Engineers |
| Generalny wykonawca | Warmińskie Przedsiębiorstwo Budowlane |
| Inwestor | ASP Warszawa |
| Powierzchnia terenu | 4593.0 m² |
| Powierzchnia zabudowy | 1358.0 m² |
| Powierzchnia użytkowa | 1596.0 m² |
| Powierzchnia całkowita | 2517.0 m² |
| Kubatura | 12800.0 m³ |
| Projekt | 2011-2014 |
| Data realizacji (początek) | 2014 |
| Data realizacji (koniec) | 2016 |
| Koszt inwestycji | 10 000 000 PLN |
Nowy budynek miał znaleźć się w bezpośrednim sąsiedztwie zabytkowego zespołu zakładów sanitarnych należących obecnie do warszawskiej ASP. W naturalny sposób skłoniło nas to do poszukiwania harmonii między starą a nową architekturą. Ceglane mury historycznego obiektu dobrze komponują się z zielonym i intymnym charakterem ulicy Spokojnej, która ciągnie się wzdłuż starego ogrodzenia cmentarza Powązkowskiego i ten charakter chcieliśmy utrzymać.
Ciekawe usytuowanie działki samo nasunęło decyzję o poszukiwaniu formy budynku, który byłby nieinwazyjny, a zarazem oszczędny w wyrazie. Zadanie okazało się jednak utrudnione przez rozległy program funkcjonalny, który wymuszał praktycznie całkowitą zabudowę terenu.
i
Pierwszą decyzją było częściowe „ukrycie” budynku za historycznym murem od ulicy Spokojnej. Mimo zezwolenia na wyburzenie muru, postanowiliśmy go zachować, uznając, że zawiera potencjał, by stać się swoistym łącznikiem pomiędzy nową a starą zabudową. W ten sposób część obiektu wycofaliśmy w głąb działki, a część zaprojektowaliśmy w formie prostej, dwuspadowej bryły nawiązującej kątem spadków dachu i proporcjami do zabytkowej zabudowy. Dodatkowo w murze znalazło się przebicie prowadzące do wnętrza zespołu, natomiast w miejscu oryginalnej bramy wjazdowej zaprojektowano duże okno pozwalające przechodniom na wgląd do pracowni.
i
Już przystępując do konkursu na projekt obiektu, zdecydowaliśmy się na użycie mało jeszcze wówczas rozpowszechnionej technologii BIM. W toku dalszych prac uznaliśmy, że również wszystkie projekty branżowe powinny powstać w BIM. Udało nam się zebrać zespół, który był na tyle otwarty, by wziąć udział w tym pionierskim przedsięwzięciu. Pomimo trudności z adaptacją nowej technologii, ostatecznie jesteśmy bardzo zadowoleni, bo dzięki niej tak naprawdę udało nam się zrealizować budynek w takiej formie, w jakiej chcieliśmy. Możliwość wykorzystania pełnego modelu 3D bardzo ułatwiła nam wprowadzanie szybkich korekt i zmian również na budowie, co przy skomplikowanej bryle obiektu, którego konstrukcja jest całkowicie betonowa, było nieocenione.
