i
Współczesna polska architekturaArchitektura mieszkaniowa w Polsce uległa standaryzacji. Na szczęście nie jest to standaryzacja estetyczna. Indywidualizm domów zależy od upodobań architekta i jego siły perswazji. Wygląd budynków mówi również o przeznaczeniu odpowiedniej części budżetu inwestycji na wabiące odbiorcę piękno. Tak jak społeczne poruszenie wywołuje dziś każdy artykuł prasowy kwestionujący estetykę naszych miast i jakość ich przestrzeni publicznych, tak i każdy pojedynczy budynek musi być wynikiem konsensusu dotyczącego sfery piękna. Obojętne, czy jest on drogi i powstaje za pieniądze prywatnego dewelopera, czy jest inwestycją spółdzielczą, czy socjalnym budownictwem miejskim. Każdorazowo mieszkańcy muszą mieć przeświadczenie, że ich dom jest piękniejszy, lepszy, nowocześniejszy niż wszystkie inne, konkurencyjne. Natomiast patrząc na polską architekturę mieszkaniową od strony struktury budynku, kształtu mieszkań, ich wielkości i rozłożenia, najważniejsza zarówno dla inwestorów, jak i użytkowników, pozostaje przyziemna rzeczowość.W poszukiwaniu idealnego domuArchitekturę mieszkaniową w Polsce budują w przeważającej większości obiekty wolnostojące. Czy będą to otwarte na cztery strony świata budynki punktowe, podłużne liniowe bloki, obiekty kształtujące narożniki, kwartały półotwarte lub skupione wokół wewnętrznego, zamkniętego dziedzińca, zależne jest od warunków zewnętrznych, takich jak wielkość i kształt działki, jej usytuowanie w stosunku do otoczenia. Przykładowo typ budynku punktowego może służyć za bazę dla prostego domu socjalnego, drogiej „miejskiej willi” albo apartamentowego wieżowca. Podłużne bloki zabudowy wydawały się w Polsce historycznie skompromitowane wieloletnim i niezwykle skutecznym niszczeniem miejskiego krajobrazu. Ale ich zasadnicza, technokratyczna zaleta – prostota powtarzalnej konstrukcji – zagwarantowała im przetrwanie. Bloki socjalne, zakładowe, spółdzielcze i deweloperskie nadal powstają, choć nie są to już struktury, które tak jak kilka dekad temu sięgały po tytuły najdłuższych lub największych obiektów miast. Zamiast tych wątpliwych wyścigów zainteresowanie kształtem i jakością przestrzeni miejskich przywróciło znaczenie domom kształtującym narożniki ulic i placów (...)- Grzegorz StiasnyArtykuł Grzegorza Stiasnego Typowo polska architektura mieszkaniowa ukazał się w numerze 1/ 2014 miesięcznika „Architektura-murator” – dział Konteksty, s. 30
