| Nazwa obiektu | Zintegrowany Węzeł Przesiadkowy przy stacji Wrocław Stadion |
| Adres obiektu | Wrocław, al. Śląska 1 |
| Autorzy | Maćków Pracownia Projektowa, architekci Zbigniew Maćków (główny projektant), Piotr Wilk (architekt prowadzący), Jacek Brzezowski, Marta Firganek, Marek Kotowski, Piotr Krynicki |
| Współpraca autorska | Architekt Miasta Piotr Fokczyński |
| Zespół projektowy | Dokumentacja budowlana i wykonawcza: architektura: Studio Architektoniczne Ozone, Czaus - Bernardi: Gianmaria Bernardi, Grzegorz Czaus, Agata Szewczyk, Lidia Mazur, Anna Banach, Michał Hermanowicz; konstrukcje: ZNTiW Inmost-Projekt; instalacje i sieci: Arcadis; współpraca: Maćków Pracownia Projektowa, Piotr Fokczyński |
| Generalny wykonawca | Przedsiębiorstwo Budowlane FILAR |
| Inwestor | Gmina Wrocław, Wrocławskie Inwestycje sp. z o.o. |
| Powierzchnia terenu | 23968.0 m² |
| Powierzchnia zabudowy | 5195.0 m² |
| Projekt | 2008 |
| Data realizacji (początek) | 2010 |
| Data realizacji (koniec) | 2011 |
| Koszt inwestycji | 51 500 000 PLN |
Nierównoległe linie, z których zbudowaliśmy bryłę węzła przesiadkowego, miały swoją genezę w zmultiplikowanych kierunkach dróg, torowisk, a także ścieżek pieszych i rowerowych. Ich zbieg oblekliśmy w strukturę płaszczyzn podporządkowanych asymetrii dachu, wynikającej z logiki potoków ludzkich, i rampie - intuicyjnie prowadzącej na stadion. Tak oto spróbowaliśmy opisać nowy, miejski krajobraz, wyrosły w miejscu bez przeszłości.
Zbigniew Maćków
Jedna z inwestycji przygotowanych specjalnie na mistrzostwa Europy w piłce nożnej w 2012 roku. To, że węzeł przesiadkowy w sąsiedztwie nowo wzniesionego stadionu na północno-zachodnich peryferiach Wrocławia otrzymał abstrakcyjną formę architektoniczną jest przede wszystkim zasługą architekta miasta Piotra Fokczyńskiego, który postanowił, iż w tak reprezentacyjnym miejscu nie można postawić standardowych stalowych wiat. Różne kierunki dróg, jakimi mieli tu przybywać kibice, zainspirował projektantów, by skomponować obiekt z nieregularnie przecinających się linii i przekrycia go asymetrycznym dachem. Powstał rzeźbiarsko ukształtowany, betonowy wiadukt łączący linię tramwajową na górnym poziomie ze stacją kolejową i krzyżującymi się drogami na dolnym. Obok podstawowej funkcji komunikacyjnej, pełni dodatkowo rolę tarasu widokowego: od strony torów betonowe ogrodzenie ukrywa przed naszym wzrokiem plątaninę dróg dojazdowych poniżej, tworząc precyzyjnie zaplanowany kadr ze stadionem jako dominantą.
Wykonawca makiety: Konrad Horsztyński, SMA makiety architektoniczne
Nagrody:
2009 Nagroda Leonardo w kategorii krajobraz, design miejski, rzeźba miejska, mała architektura na III Międzynarodowym Biennale Młodych Architektów w Mińsku
2011 Wyróżnienie specjalne w konkursie Nagroda Roku SARP
2012 Najlepsza Przestrzeń Publiczna w Polsce 2000-2012 w konkursie ŻYCIE W ARCHITEKTURZE
2012 Krótka lista w kategorii transport na Światowym Festiwalu Architektury w Barcelonie
2013 Krótka lista w konkursie o nagrodę Unii Europejskiej dla architektury współczesnej im. Miesa van der Rohe
i
