Siedziba LPP w Gdańsku. Projekt JEMS Architekci dla polskiego potentata odzieżowego

Spis treści

1. Dolne Miasto w Gdańsku. To tu jest LPP
2. Dawna fabryka tytoniu w Gdańsku
3. Otwarte przestrzenie tworzą klimat hali fabrycznej
4. Budynek LPP Fashion Lab: we wnętrzu bywa jaśniej niż na zewnątrz
5. Założenia autorskie. Pracownia JEMS Architekci
6. LPP Fashion Lab etap 1
7. LPP Fashion Lab, Lower Town, Gdańsk
8. Kampus modowy przy Łąkowej. Zdjęcia

Aktualizacja: Siedziba LPP Fashion Lab autorstwa pracowni JEMS Architekci zajęła III miejsce w konkursie Obiekt Rokuw Systemach Aluprof. Więcej o konkursie i gali tu:

Obiekt Roku w Systemach Aluprof. Wyniki

Dolne Miasto w Gdańsku. To tu jest LPP

Dolne Miasto to podobnie jak Nowy Port bardzo wrażliwy fragment Gdańska. To właśnie z tego powodu w tych dwóch problematycznych dzielnicach miasto postanowiło zlokalizować Centra Sztuki Współczesnej Łaźnia, których jednym z celów jest zmiana postrzegania tych rejonów. W przeciwieństwie do Nowego Portu Dolne Miasto zlokalizowane jest w bezpośrednim sąsiedztwie największej atrakcji turystycznej Trójmiasta – Starego Miasta w Gdańsku. Ten potencjał lokalizacyjny został zauważony przez jedną z największych w tej części Europy firm zajmujących się produkcją odzieży. Decyzja o „miejskiej” lokalizacji jej siedziby stała się ogromną szansą na rozwój dla zapomnianej nieco dzielnicy.

Czytaj też:

Biurowiec jak walizka. Tu urzęduje Puccini

Dawna fabryka tytoniu w Gdańsku

Obecność firmy LPP na Dolnym Mieście zaczęła się od przebudowy dawnej fabryki tytoniu. Zmiana funkcji przedwojennego budynku została dokonana w sposób bardzo intensywny, inwestor wraz z projektantami zrezygnował z możliwości tworzenia dużych otwartych przestrzeni, które już tam były, na korzyść wielu mniejszych pomieszczeń. W konsekwencji dawny fabryczny charakter budynku zanikł kompletnie. Wydaje się, że ten właśnie bezpowrotnie utracony charakter pierwszego obiektu miał wpływ na budowanie przestrzennej koncepcji rozbudowy firmy LPP. Struktura nowego budynku opiera się na dwóch komunikacyjno-instalacyjnych trzonach, zlokalizowanych po przeciwległych stronach, oraz opartej o regularną siatkę słupów przestrzeni pomiędzy nimi i wokół nich. Takie decyzje przestrzenne dają duże możliwości do aranżacji wnętrz, ich późniejszych modyfikacji i ciągłego dopasowywania się do aktualnych potrzeb.

Czytaj też:Stocznia Cesarska. To tu ma pracownię znany architekt

Te różnorodne możliwości adaptacji zaprojektowanej struktury budynku zostały skrzętnie wykorzystane przez projektantów wnętrz. Poza pracownią szwalniczą, zlokalizowaną od strony ulicy Łąkowej, pozostała część parteru została mocno zabudowana i przypomina trochę sposób kształtowania wnętrza zastosowany w budynku przedwojennym. Duża ilość niewielkich pomieszczeń stosunkowo luźno traktuje zaprojektowaną strukturę obiektu, co w znacznym stopniu utrudnia orientację.

Otwarte przestrzenie tworzą klimat hali fabrycznej

Dopiero kondygnacje położone powyżej parteru pozwalają na zrozumienie intencji architektów w kształtowaniu wnętrza. Otwarte przestrzenie tworzą klimat hali fabrycznej, co jest szczególnie odczuwalne na ostatniej kondygnacji, która oprócz otworów okiennych doświetlona jest zlokalizowanymi w dachu naświetlami, dla których referencji szukać można w świetlikach hal fabrycznych.

Trójtraktowy układ przestrzenny zgodnie ze swoją logiką wypełniono funkcjami podstawowymi (pracownie krawieckie) wzdłuż stref przyokiennych od strony ulicy Łąkowej i wewnętrznego dziedzińca oraz funkcjami pomocniczymi zlokalizowanymi pomiędzy trzonami w środkowej, ciemniejszej strefie budynku. Powstałe w ten sposób przestrzenie typu open space, uzupełnione o niewielkie sale spotkań, są nową jakością przestrzenną w siedzibie LPP, które mogą tworzyć odpowiedni klimat do twórczej pracy zespołowej. Warunkiem tego jest oczywiście akceptacja tego rodzaju przestrzeni przez jej docelowych użytkowników, co często wymaga czasu przejściowego.

Wnętrza obiektu – utrzymane w jasnej, monochromatycznej stylistyce – przyjemnie kontrastują ze stale zmieniającą się w nich wielokolorową odzieżą. Wydzielone za pomocą mebli strefy pozwalają na wyizolowanie i koncentrację. Ich wysokość mogłaby być jednak o 20-30 cm niższa, co nie zaszkodziłoby przy pracy siedzącej, a pozwoliłoby na lepszą integrację „na stojąco” oraz, co chyba najważniejsze, umeblowanie nie zabierałoby poczucia ciągłości przestrzennej hali.

Budynek LPP Fashion Lab: we wnętrzu bywa jaśniej niż na zewnątrz

Duże, równomiernie wycięte otwory okienne powodują, że budynek LPP Fashion Lab w spektakularny sposób staje się częścią Dolnego Miasta, co jest szczególnie widoczne w godzinach porannych i popołudniowych, gdy jasność wnętrza jest większa od tej na zewnątrz. Praca, która była istotną częścią tożsamości dzielnicy, stała się znowu częścią życia ulicy. Szkoda jednak, że będący własnością firmy teren pomiędzy dawną fabryką tytoniu i fabryką karabinów został pieczołowicie ogrodzony, czego skutkiem negatywnym jest brak przestrzennej integracji z Dolnym Miastem. Siedziba LPP bowiem to obok Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia najważniejszy obiekt mogący w zasadniczy sposób wpłynąć na zrównoważony rozwój tej części miasta.

Czytaj też:  Fabryki Pragi. Przewodnik dobrych praktyk |

Założenia autorskie. Pracownia JEMS Architekci

Budynek LPP Fashion Lab, położony przy ulicy Łąkowej, w centrum Dolnego Miasta w Gdańsku, jest realizacją pierwszego etapu zespołu, który docelowo będzie się składał z trzech obiektów, które mają mieścić, jako funkcję podstawową, pracownie projektowania mody reprezentujące kilka brandów działających w ramach LPP. Profil działalności firmy, skupiającej ambitnych i kreatywnych młodych ludzi zajmujących się projektowaniem, reklamą i marketingiem, firmy dynamicznej, reagującej na zmienne trendy w modzie i potrzeby rynku, wymagał stworzenia przestrzeni podporządkowanej łatwości nawiązywania wzajemnych kontaktów, otwartej i niekrępującej. Dziedziniec, wokół którego rozmieszczone będą wszystkie budynki zespołu, ma pełnić rolę takiej przestrzeni. Przykryty „dachem”, który w skrótach perspektywicznych tworzą klosze indywidualnie zaprojektowanych opraw oświetleniowych, zawieszonych na wysokości stropów nad pomieszczeniami parteru, łączy się przestrzennie z jego wnętrzami poprzez podcienia zabudowy. Konstrukcja oparta na stosunkowo dużych rozpiętościach (11 x 6,6 m) oferuje sprzyjające pracy grupowej przestrzenie typu open space i pozwala na elastyczną aranżację.

Charakter architektury nawiązuje do przemysłowej przeszłości tej części Dolnego Miasta i wywodzi się z zabudowy typu halowego. Trzynawowy budynek o głębokości 33 m ma wysokie czterometrowe kondygnacje i okna o pełnej wysokości pomieszczeń. Forma szczytowych ścian budynków czerpie inspiracje z hal przemysłowych. Przemysłowego charakteru dopełnia surowa faktura betonu, użyta zarówno jako materiał wykończenia wnętrz, jak i elewacji. Podziały białej stolarki okiennej, białe glify i białe ceramiczne korki w miejscach otworów po ściągach mocujących szalunki tworzą na tle betonowych ścian drobnowymiarowy rysunek. Nawiązuje on do stosunkowo bogatej tektoniki fasad sąsiadującego budynku dawnej fabryki tytoniu, w którym mieści się siedziba LPP.

Jerzy Szczepanik-Dzikowski

Listen to "Flip Springer. Architektura ma kłopot" on Spreaker.