Teatr im. Żeromskiego w Kielcach mieści się przy ulicy Sienkiewicza w zabytkowej kamienicy z końca XIX wieku. Największym wyzwaniem stojącym przed uczestnikami konkursu na przebudowę budynku było stworzenie nowoczesnego teatru z technologią umożliwiającą realizację zróżnicowanego programu oraz poprawę funkcjonalności obiektu, przy zachowaniu jego zabytkowego charakteru i atmosfery XIX-wiecznych wnętrz.
Spośród 12 nadesłanych prac za najlepszą uznano koncepcję warszawskiej pracowni WXCA (zespół w składzie: Szczepan Wroński, Małgorzata Dembowska, Krzysztof Moskała, Piotr Kozłowski (pracownia akustyczna), Karolina Chorąży-Ściana (pracownia akustyczna)). Nagrodę przyznano za najbardziej atrakcyjne rozwiązania architektoniczne i technologiczne w zakresie funkcji oraz uzyskanych efektów przestrzennych z zachowaniem wytycznych konserwatorskich co do utrzymania klimatu teatru historycznego. Na szczególne podkreślenie zasługują bardzo dobre rozwiązania funkcjonalne, w tym strefy wejściowej, jej powiązanie z nową, małą sceną. Scena plenerowa na podwórzu daje szansę wykreowania nowej jakości przestrzeni teatralnej – czytamy w uzasadnieniu jury.
Ze względu na zabytkowy charakter budynku architektom zależało na wydobyciu walorów istniejącej przestrzeni i wyeksponowanie jej nastroju. Oprócz dostosowania obiektu do wymagań współczesnego teatru stworzono nowe możliwości prezentowania spektakli oraz przestrzenie spotkań zarówno wewnątrz, jak i na świeżym powietrzu.
Zwycięska koncepcja przewiduje poszerzenie holu wejściowego przez połączenie sąsiadujących z nim pokoi, w celu utworzenia przestronnej kawiarni z recepcją i punktem informacyjnym. Reprezentacyjne wnętrze kawiarni zostało podkreślone poprzez zastosowanie szlachetnych materiałów - kamiennej posadzki oraz miedzi na suficie, która nawiązywać ma do bogatych, pozłacanych zdobień obecnych w ważnych miejscach teatru. Miedź jest w koncepcji odpowiednikiem złota i stanowi motyw przewodni wnętrza budynku, budując charakter najważniejszych przestrzeni - holu wejściowego, foyer, dużej i małej sceny – czytamy w założeniach autorskich.
Wszystkie historyczne elementy wystroju sali mieszczącej scenę główną mają zostać zachowane. Zmieni się jednak aranżacja sufitu, na którym znajdzie się połyskujący w kolorze złota plafon. Oprócz funkcji akustycznej stanowić ma on również element dekoracyjny, we współczesnym języku kontynuując bogaty wystrój wnętrza sali – wyjaśniają architekci. W celu podniesienia komfortu widzów przebudowany został dolny poziom widowni, a poziom sceny obniżony.
Zmiany czekają również dziedziniec, który do tej pory pełnił jedynie funkcje techniczne i zapleczowe. Projekt WXCA przewiduje stworzenie tu dodatkowej przestrzeni umożliwiającej organizację spektakli, a także miejsca spotkań dla gości teatru oraz odpoczynku jego pracowników. Poprzez kamienną mozaikę na posadzce oraz aranżację oświetlenia w formie podwieszonych świateł tworzących rodzaj sufitu, temu nowemu „salonowi” nadano dostojny charakter wnętrza. Przewidziano także możliwość zadaszenia strefy wydarzeń, dzięki czemu przestrzeń ta mogłaby funkcjonować niezależnie od warunków atmosferycznych. Wszystkie te elementy mają charakter mobilny, aby nie zakłócać dostaw i obsługi spektakli.
Szczepan Wroński
