Dom w Lublińcu projektu Dyrda Fikus Architekci

Nazwa obiektu	Dom w Lublińcu 2
Adres obiektu	Lubliniec, woj. śląskie
Autorzy	Dyrda Fikus Architekci / Marta Dyrda, Radek Fikus
Architektura wnętrz	Dyrda Fikus Architekci / Marta Dyrda, Radek Fikus
Konstrukcja	Wojciech Piosik
Generalny wykonawca	“JACK-BUD” Jacek Janisz
Inwestor	Prywatny
Powierzchnia terenu	510.0 m²
Powierzchnia zabudowy	153.0 m²
Kubatura	860.5 m³
Projekt	2010-2012
Data realizacji (początek)	2012
Data realizacji (koniec)	2013
Koszt inwestycji	Nie podano kosztu inwestycji

Założenia autorskie:

Obiekt powstał na niewielkiej działce (510m²) w gęsto zabudowanej dzielnicy domów jednorodzinnych niedaleko centrum miasta. Ulica, przy której wzniesiono budynek ma niejednorodny charakter, złożony z różnorodnych form tworzących razem stylistyczny chaos. Szczęśliwie, nieład stylistyczny zabudowy kontrastuje z uporządkowaną przestrzenią ulicy. Ta rozbieżność ukierunkowała myśl projektową. Znaczący stał się kontekst w sensie urbanistycznym, a nie w wymiarze formalnym.

Mała powierzchnia parceli oraz wjazd od strony południowej zdecydowały o lokalizacji domu. Maksymalne zbliżenie się do granic działki z trzech stron - od strony północnej i wschodniej na możliwe trzy metry, a od strony południowej do wyznaczonej linii zabudowy - pozwoliło uzyskać możliwie największą powierzchnię ogrodu od strony zachodniej i w maksymalny sposób wykorzystać mały potencjał przestrzenny działki.

Dyspozycje funkcjonalne oraz wytyczne planu miejscowego zdecydowały o powstaniu budynku dwukondygnacyjnego (w tym poddasze użytkowe). Zwarta, spełniająca oczekiwania inwestora energooszczędna bryła, zamknięta od strony ruchliwej ulicy, otwiera się na zachodni ogród. Niemal kwadratowy w obrysie rzut podyktował przykrycie domu dachem namiotowym. Proste, czterospadowe zadaszenie poddano następnie transformacji. Przechylenie wierzchołka w stronę ogrodu pozwoliło optycznie odsunąć się od sąsiada, a pochylenie w stronę ulicy umożliwiło bardziej sugestywne podkreślenie istniejącej linii zabudowy. Tak ukształtowany dach został pozbawiony szczytu, który został 'ścięty'. Powstał duży (2.5m x 1.8m) świetlik dachowy, który zapewnia dodatkowe oświetlenie wnętrza domu. Monolityczny charakter budynku podkreśla brak gzymsów i rynien.

Przestrzeń wewnętrzną zorganizowano wokół centralnie umieszczonej klatki schodowej. Zabiegowa komunikacja łączy poziomy domu w 'pionie', jednocześnie dzieląc przestrzeń w 'poziomie'. Parter, oprócz jednostanowiskowego garażu, holu, pomieszczenia technicznego oraz małego WC, to otwarta, salonowa przestrzeń. Wysoki prawie na osiem metrów pokój dzienny, pośrednio doświetlony przez świetlik w klatce schodowej, został otwarty w całości na ogród oraz powiększony o częściowo zadaszony taras. W części parteru, dzięki znacznemu podcięciu bryły w strefie wejściowej, możliwe stało się stworzenie dodatkowego, zadaszonego miejsca postojowego. Szukając prywatności i intymności dla domowników, piętro domu podzielono na dwa poziomy. Ich rozdzielenie zwiększyło kubaturę jadalni i lepiej doświetliło kuchnię. Niższy poziom piętra to część nocna rodziców, wyższy to przestrzeń dla dziecka. Strefę rodziców tworzy sypialnia wraz z łazienką i garderobą. Wydzielona w łazience część kąpielowa umożliwia wgląd do pokoju dziennego. Program użytkowy kondygnacji uzupełnia pokój do pracy. Poziom wyższy to pokój dla dziecka (gościa) z wydzieloną łazienką.

Formalnie dom odbiega od budynków w najbliższej okolicy. Pozbawiony detalu i pastelowego oblicza zwraca uwagę radykalną formą i ciemnym asfaltowym kolorem. Totalny charakter obiektu udało się uzyskać stosując technologię natrysku membrany poliuretanowej. Wykorzystywana zazwyczaj w budownictwie przemysłowym technologia została w taki sposób zastosowana w Polsce po raz pierwszy. Budynek powleczony satynową 'skórą' zmienia swój odcień w zależności od pory roku, aury i trajektorii słońca. Odwaga inwestorów pozwoliła bardzo konsekwentnie potraktować również wnętrze domu. Biel ścian, podłóg i sufitów została uzupełniona naturalnymi materiałami - drewnianym fornirem zabudowy meblowej oraz betonem klatki schodowej. Równie homogenicznie potraktowane zostały w domu łazienki. Jednokolorowe, 'ubrane' w pastelowy kolor (ironiczny dialog z otoczeniem) stanowią odrobinę szaleństwa w purystycznej przestrzeni. Minimalizm materiałowy stanowi przestronne tło dla życia mieszkańców.