Fort VIII / Warszawa

i

Autor: Archiwum Architektury fot. Marcin Czechowicz

Fort VIII / Warszawa

2021-03-30 18:01

Dzięki rewitalizacji tereny do tej pory „ukryte” na skraju wielkiej dzielnicy mieszkaniowej Ursynów zostały przywrócone do czytelnej struktury miasta. O realizacji biura festgrupa pisze Grzegorz Stiasny.

Nazwa obiektuFort VIII - Służew i Ósmy park - rewaloryzacja istniejącego budynku koszar szyjowych na handel i usługi, budowa rawelinu, zagospodarowanie fosy i wałów fortu na tereny sportu, rekreacji oraz na ogólnodostępną zieleń miejską
Adres obiektuWarszawa, Fort VIII–Służew, ul. Nowoursynowska
Powierzchnia terenu79423.0 m²
Powierzchnia użytkowa1864.0 m²
Data realizacji (początek)2017
Data realizacji (koniec)2019
Koszt inwestycjiok. 13 000 000 PLN

W końcu XIX wieku Warszawa, tak jak wiele innych polskich miast, stała się twierdzą. Otoczono ją dwoma pierścieniami fortów. Do dziś przetrwało ponad trzydzieści rozrzuconych poza centrum obiektów pofortecznych. Stan ich zachowania jest jednak niepełny. Militarną wartość twierdzy zanegowali sami jej twórcy – Rosjanie – niszcząc wszystkie obiekty, mające znaczenie bojowe jeszcze przed wybuchem I wojny światowej. W XX wieku forty użytkowało wojsko. W XXI prawie wszystkie stały się ruinami. Badania konserwatorsko-architektoniczne Twierdzy Warszawa prowadzili naukowcy z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej – Piotr Molski i Cezary Głuszek. To z tego środowiska wywodzą się projektanci Festgrupy stojący za rewitalizacją Fortu VIII. Prefiks „fest” oznacza tu nie tylko fortecę, lecz także dobrą robotę i zabawę. Naukowcy wypracowali teoretyczne reguły konserwatorskie, według których adaptacja fortów do współczesnych, także komercyjnych, funkcji jest istotnym, jeśli nie wręcz koniecznym, warunkiem ich przetrwania. Niepełny stopień zachowania struktury przestrzennej fortyfikacji pozwala na wprowadzanie w miejscu ubytków nowych uzupełnień, także w formie współczesnych budynków. Warunkiem jest jednak, aby nowe kubatury nawiązywały formą do tych nieistniejących i komponowały się z substancją zabytkową. Uczytelniona powinna być też geometria otwartych terenów pofortecznych. Wyeksponowania wymagają profile i narysy form ziemnych, tworzących atrakcyjne plastycznie kształty. Obecnie są one najczęściej zarośnięte dziką zielenią, a ich formy zniekształcone brakiem użytkowania.

KUP DOSTĘP