i
Na Mokotowie powstaje nowa siedziba pozarządowej instytucji non-profit - Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Budynek zlokalizowany w willowej dzielnicy Warszawy, na Mokotowie, powstał w 1933 roku. W trakcie II wojny światowej obiekt został częściowo zburzony przez bombę lotniczą, odbudowano go w nieco zmienionej formie. Fundacja kupiła wymagający remontu budynek w 2008 roku, a w roku 2009 ogłosiła konkurs na opracowanie koncepcji architektoniczno – budowlanej modernizacji i rozbudowy. Konkurs architektoniczny wygrała firma FAAB Architektura. Prace budowlane rozpoczęły się wiosną 2013 roku, objęły między innymi wzmocnienie fundamentów, wymianę części ścian i stropów. Nowa siedziba Fundacji ma był zrealizowana zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Na etapie budowy prowadzono m.in. selektywną zbiórkę odpadów. Wiele materiałów użytych do budowy pochodzi z surowców pozyskanych w procesie recyklingu. Obiekt zaopatrzono w pompy ciepła, systemy sterujące zużyciem energii elektrycznej, system przetwarzania wody deszczowej. Systemy wodne zaprojektowano kompleksowo. Woda deszczowa oraz woda z umywalek czyli tzw. „szara woda” będzie magazynowana w zbiorniku retencyjnym, a następnie wykorzystywana do spłukiwania toalet. Większość przestrzeni w budynku, łącznie z ciągami komunikacyjnymi i garażem podziemnym jest doświetlona światłem naturalnym. Zielone ścianyNa elewacji zachodniej, fragmencie południowej oraz północnej powstaje zewnętrzny ogród wertykalny o łącznej powierzchni przeszło 260 m². Na zielonej ścianie posadzono ponad 20 gatunków różnych roślin. Część z nich ma tworzyć tło, w tym również w układzie całorocznym, inne będą zakwitać wiosną i latem, kolejne odmiany dzięki kolorowym, małym owocom, będą stanowiły akcenty kolorystyczne również zimą. Projektanci traktują ogród jako założenie eksperymentalne, o składzie gatunkowym ogrodu zadecydują kolejne lata. Nie można także wykluczyć naturalnego zwiększenia bioróżnorodności. Nasiona przyniesione przez wiatr lub ptaki doprowadzą zapewne w przyszłości do zmiany wyglądu ogrodu. Rośliny zaopatrywane są w wodę oraz substancję odżywcze za pomocą systemu nawadniającego wyposażonego w system czujników rozlokowanych na ścianie. Na podstawie zebranych informacji, ściana jest automatycznie nawadniana. Proces ten jest przez cały czas kontrolowany i może być sterowany zdalnie. Podłożem w wertykalnym ogrodzie jest jest mata o właściwościach zbliżonych do wełny mineralnej, chroniąca jednocześnie system korzeniowy roślin przed mrozem. Ściana jest zbudowana z przykręcanych do podkonstrukcji stalowej lekkich modułów. Dzięki temu wymiana roślin czy uszkodzonego fragmentu instalacji nie powinna sprawiać problemów. Nowa roślina musi być wprowadzona do specjalnej kieszeni-nacięcia w podkładzie. Do nawadniania ściany wykorzystywana jest m.in. woda deszczowa. Zielona ściana poprawić ma bilans energetyczny budynku i poprawić mikroklimat wewnątrz obiektu. Płaski dach ma być zimą pokryty śniegiem; dzięki wzmocnionej konstrukcji nie będzie konieczne jego usuwanie. Warstwa śniegu utworzy zimą dodatkową osłonę izolującą termicznie obiekt. Zielone ściany są rozwiązaniem coraz chętniej stosowanym na Zachodzie; być może, zyskają większą popularność również w Polsce.Więcej informacji: www.fnp.org.pl, www.faab.pl
