Spis treści
- Praca konkursowa - zespół z Politechniki Warszawskiej
- Konkurs Dwa oblicza, jedna przyszłość i skład jury
- Opis skrócony projektu Serce Żerania
- Opis skrócony projektu konstrukcji
- Minimalna ingerencja w przyrodę i maksymalna widokowość
- Ponadczasowe i eleganckie formy - zgodne z tradycją architektoniczną
- Podatność na dodawanie modułów
- Szczegółowy opis konstrukcji
- Demonstracja możliwości technologicznych prefabrykacji
- Modułowość konstrukcji
- Budynek auli
- Westybul liniowy
- Budynek reprezentacyjny
- Budynki biurowo-laboratoryjne
- Biogramy członków zespołu konkursowego
Praca konkursowa - zespół z Politechniki Warszawskiej
Prezentujemy pracę konkursową zespołu Politechniki Warszawskiej pt. Serce Żerania wykonaną na konkurs architektoniczno-inżynierski Dwa oblicza, jedna przyszłość producentów betonu komórkowego i prefabrykacji betonowej.
W skład zespołu wchodzą:
- Michał Sierżęga (wydział Architektury PW, 3. rok)
- Jakub Kaczmarczyk (wydział Architektury PW, 3. rok)
- Mariusz Majchrzak (wydział Inżynierii Lądowej PW, 5. rok)
- Marek Koryciński (wydział Inżynierii Lądowej PW, 5. rok)
oraz opiekunowie:
- dr inż. Piotr Knyziak (wydział Inżynierii Lądowej PW)
- dr. Inż. arch. Anna Tofiluk (wydział Architektury PW)
- mgr. Inż. arch. Rafał Bujnowski (wydział Inżynierii Lądowej PW)
Konkurs Dwa oblicza, jedna przyszłość i skład jury
Dwa oblicza, jedna przyszłość to konkurs studencki - II edycja konkursu - organizowany przez Stowarzyszenie Producentów Betonów oraz miesięcznik „Builder”.
Serce Żerania na stronie konkursu:
Jury:
JERZY GROCHULSKI
dr inż. architekt,
Przewodniczący Kapituły
Wiceprezes SARP
Prodziekan ds. Ogólnych Politechniki Warszawskiej
GRZEGORZ BAJEK
Prezes Stowarzyszenia Producentów Betonów, Prezes Zarządu Goldbeck Sp. z o.o.
JÓZEF KOSTRZEWSKI
Dyrektor Biura Stowarzyszenia Producentów Betonów
PRZEMYSŁAW BOREK
Wiceprezes Stowarzyszenia Producentów Betonów,
Prezes Zarządu Pekabex Bet
PIOTR DAUKSZA
Wiceprezes Stowarzyszenia Producentów Betonów, Prezes Zarządu H+H Polska sp. z o.o.
KLAUDIUSZ FROSS
dr hab. inż. architekt
Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej
DANUTA BURZYŃSKA
Redaktor Naczelna „Buildera”
PAWEŁ PRZYBYŁOWICZ
dr architekt PW,
WSC Witold Szymanik i S-ka sp. z o.o.
architekt, prezes zarządu, współwłaściciel, architekt-partner w APA Wojciechowski Architekci
Opis skrócony projektu Serce Żerania
Na zdegradowanym poprzemysłowym terenie Portu Żerańskiego zaprojektowano nowoczesny park naukowo-technologiczny Stowarzyszenia Producentów Betonów.
- Zaproponowano cztery krajobrazowo zakomponowane budynki skupione wokół wewnętrznego dziedzińca, połączone uniesionym westybulem.
- Plac, otwarty na otaczający krajobraz, przecina ścieżka edukacyjna wijąca się wśród zieleni wokół basenu portowego.
Lokalizacja minimalizuje ingerencję w przyrodę, a widok od strony kanału podkreśli planowana kładka.
- Architektura łączy nowoczesne technologie betonu z klasycznymi formami, tworząc harmonijne, ekologiczne założenie z zielonymi dachami, panelami słonecznymi i systemem odzyskiwania wody szarej.
Projekt przewiduje możliwość rozbudowy, zmieniając siedzibę w centrum społeczno-kulturalne dla lokalnych mieszkańców – serce Żerania.
Czytaj też:
Opis skrócony projektu konstrukcji
Projekt konstrukcji powstał z zamysłem demonstracji możliwości technologii prefabrykacji betonowej oraz ABK.
- Zastosowanie elementów sprężonych pozwoliło wysmuklić konstrukcję.
- Elementy z ABK dobrano optymalnie do pełnionej funkcji: o większej gęstości będą pełniły funkcję konstrukcyjną, natomiast o mniejszej gęstości – izolacyjną.
- ABK w postaci bloczków będzie użyte do wzniesienia ścian, a do przekrycia stropów wykorzystane zostaną płyty z ABK konstrukcyjnego.
Zobacz też:
Minimalna ingerencja w przyrodę i maksymalna widokowość
Na zdegradowanym przyrodniczo terenie poprzemysłowym u krańca doku w porcie Żerańskim starano się zaprojektować przestrzeń o wysokich walorach estetycznych i przyrodniczych - nowoczesny park naukowo-technologiczny Stowarzyszenia Producentów Betonów.
Na zdegradowanym przyrodniczo terenie poprzemysłowym u krańca doku w porcie Żerańskim starano się zaprojektować przestrzeń o wysokich walorach estetycznych i przyrodniczych - nowoczesny park naukowo-technologiczny Stowarzyszenia Producentów Betonów.
Zaproponowano zespół czterech krajobrazowo zakomponowanych budynków, skupionych wokół wewnętrznego dziedzińca i spiętych uniesionym westybulem. Wyznaczają jego granice, lecz nie zamykają go – dzięki licznym otwarciom plac łączy się z otaczającym krajobrazem, co podkreśla przecinająca go ścieżka edukacyjna, wijąca się wśród zieleni po obu stronach basenu. Wybrana lokalizacja, poza ograniczeniem do minimum ingerencji w istniejącą szatę roślinną, zapewnia najlepszą ekspozycję widokową od strony kanału, zaakcentowaną planowaną kładką, wpisującą się w ogólną koncepcję zagospodarowania okolicznych terenów.
Ponadczasowe i eleganckie formy - zgodne z tradycją architektoniczną
Architektura ta z jednej strony opowiadać ma o szerokich i nieoczywistych możliwościach zastosowania prefabrykacji betonowej i autoklawizowanego betonu komórkowego, z drugiej zaś, poprzez zastosowanie klasycznych proporcji i form kompozycji, stanowić ukłon w stronę tysiącleci doskonalenia sztuki budowania.
Celem autorów było pokazanie, że nowoczesna technologia produkcji betonów pozwala na uzyskanie ponadczasowych i eleganckich form, przy zachowaniu najwyższych standardów budownictwa ekologicznego, czego przykładem jest szerokie zastosowanie powierzchni przepuszczalnych, zielonych dachów, paneli fotowoltaicznych, czy systemu odzyskiwania wody szarej.
Zobacz film z wizualizacją:
Podatność na dodawanie modułów
O założeniu tym należy też myśleć, jako o początku czegoś większego. Uformowana struktura może rozrastać się w miarę przyszłych potrzeb, poprzez dodawanie kolejnych modułów, dziedzińców i wewnętrznych uliczek. Można też sobie wyobrazić, że to, co dziś projektowane jest, jako siedziba stowarzyszenia, kiedyś stać się może społeczno-kulturalnym centrum przyszłego organizmu miejskiego – jego sercem.
Zobacz też:
Szczegółowy opis konstrukcji
Projekt konstrukcji synergicznie wykorzystuje prefabrykaty żelbetowe, w tym strunobetonowe oraz elementy z autoklawizowanego betonu komórkowego.
- W celu redukcji zapotrzebowania na energię do ogrzewania i chłodzenia, w zależności od położenia i pełnionej funkcji, dobrano rodzaj materiału: żelbet, żelbet sprężony, autoklawizowany beton komórkowy (ABK) konstrukcyjny, ABK izolacyjny.
- Konstrukcja charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem akumulacji cieplnej i wysoką stabilnością termiczną, co pozwoli wykorzystać w szerszym stopniu odnawialne źródła energii oraz naturalne procesy wyrównania temperatur w typowych w Polsce zmiennych warunkach klimatycznych.
- Zastosowanie elementów sprężonych pozwoliło wysmuklić konstrukcję, uzyskać dużą nośność i rozpiętości konstrukcyjne.
- Elementy z ABK dobrano optymalnie do pełnionej funkcji: o większej gęstości będą pełniły funkcję konstrukcyjną, natomiast o mniejszej gęstości – izolacyjną.
- Autoklawizowany beton komórkowy w postaci bloczków będzie użyty do wzniesienia ścian, a do przekrycia stropów wykorzystane zostaną płyty z ABK konstrukcyjnego.
Demonstracja możliwości technologicznych prefabrykacji
Projekt konstrukcji powstał z zamysłem demonstracji możliwości technologii prefabrykacji betonowej oraz stosowań autoklawizowanego betonu komórkowego. Starano się uwidocznić elementy konstrukcji żelbetowej i z ABK. W większości zrezygnowano z pokrywania ich tynkiem i ukazano piękno struktury ABK zabezpieczając go przezroczystym preparatem hydrofobowym.
Modułowość konstrukcji
Modułowość konstrukcji pozwoliła na wykorzystanie małej liczby identycznych elementów prefabrykowanych. Główne połączenia prefabrykatów żelbetowych przewidziano jako śrubowe, stąd większość z nich będzie mogła być zdemontowana i wykorzystana ponownie, co w połączeniu z kontrolowanym zużyciem materiałów w warunkach produkcyjnych wpisuje się w koncepcję architektury cyrkularnej.
Płyty stropowe z ABK również będą demontowalne. Montaż będzie polegał na ustawieniu ich na warstwie zaprawy wyrównawczej, a integralność stropu zapewnią żelbetowe wieńce obwodowe i główne belki strunobetonowe.
Rozbudowa kompleksu o nowe moduły i budynki będzie możliwa poprzez rozebranie ścian szczytowych, dobudowanie korpusu i ponowne zamocowanie fasady.
Budynek auli
Ściany frontowe, gdzie elewacje stanowią modułowe zakrzywione łukowe kształty, zaprojektowano jako ściany trójwarstwowe prefabrykowane. Strop z płyt z ABK oparto na prefabrykowanych belkach strunobetonowych połączonych z żelbetowymi, prefabrykowanymi słupami, pomiędzy którymi wymurowano ścianę z bloczków ABK.
Strop antresoli wykonany jest z płyt HC, podparty jest żelbetowymi prefabrykowanymi belkami i słupami. W części halowej na słupach prefabrykowanych oparto belki żelbetowe prefabrykowane, na których oparto strop z płyt kanałowych HC. We wnętrzach na trzonach wind zastosowano bonia, a główna ściana wykonana jest z dekoracyjnego wątku z bloczków ABK.
Westybul liniowy
Powtarzalny moduł konstrukcji składa się ze słupów żelbetowych prefabrykowanych, na które nałożono ramę żelbetową wsporczą dla płyt stropu z ABK oraz ścian trójwarstwowych prefabrykowanych, na których oparte są płyty dachu z ABK.
Budynek reprezentacyjny
Główną konstrukcję stanowią słupy oraz ściany prefabrykowane będące tarczą konstrukcyjną przenoszącą siły z podwieszenia. Na ścianach oparte są płyty ABK, płyty HC oraz belki na których opiera się strop wraz ze ścianami zewnętrznymi. Ściana poprzeczna oraz szacht windowy również została zaprojektowana jako ściany prefabrykowane żelbetowe.
Budynki biurowo-laboratoryjne
Wykonano w technologii murowanej z bloczków ABK, na której oparte zostały stropy z płyt strunobetonowych HC. Na ścianach frontowych, gdzie elewacje stanowią zakrzywione łukowe kształty wykorzystano prefabrykowane ściany trójwarstwowe.
Biogramy członków zespołu konkursowego
Michał Sierżęga, student trzeciego roku Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Wyróżniony w konkursie Design Wood Challenge. Pasjonat architektury historycznej Podkarpacia i Małopolski. Miłośnik stylistyki art déco i secesji. W wolnych chwilach zwiedza okolice Rzeszowa, jeżdżąc rowerem szosowym, trenuje pływanie, a także szkicuje w plenerze i biega.
Jakub Kaczmarczyk, student trzeciego roku Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Wyróżniony w konkursie Design Wood Challenge i laureat konkursu Czas na dom. Miłośnik architektury historycznej, zwłaszcza kamienic czynszowych XIX i początku XX wieku. Interesuje się zagadnieniem aktualności form tradycyjnych w kontekście potrzeb współczesności.
Mariusz Majchrzak, absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Od kilku lat związany z branżą prefabrykacji, gdzie zdobył doświadczenie w projektowaniu, a obecnie pełni funkcję Kierownika Działu Przygotowania Produkcji. Prywatnie działa jako strażak OSP. Interesuje się również sportem oraz prowadzi aktywny tryb życia.
Marek Koryciński, student ostatniego roku Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej z ponad trzyletnim doświadczeniem zawodowym. Specjalizuje się w projektowaniu monolitycznych konstrukcji żelbetowych, dedykowanych rynkowi mieszkaniowemu oraz biurowemu. W czasie wolnym rozwija swoje zainteresowania muzyczne, doskonaląc umiejętności gry na instrumentach strunowych i perkusyjnych.
dr inż. arch. Anna Tofiluk Architektka, adiunktka na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Zainteresowania naukowe i związane z praca dydaktyczną: zrównoważone projektowanie architektoniczne/urbanistyczne, ergonomia, projektowanie uniwersalne, technologie budowlane w architekturze ze szczególnym uwzględnieniem prefabrykacji, rysunek techniczny. Autorka publikacji związanych z powyższymi tematami. Członek Koła Architektury Zrównoważonej OW SARP.
dr inż. Piotr Knyziak Jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej od 2000 roku. Specjalizuje się w analizie stanu technicznego i rozwiązaniach modernizacyjnych budynków wykonanych w technologii tzw. wielkiej płyty. Zajmuje się również doskonaleniem podstaw naukowych oraz praktycznymi aspektami wykorzystania norm projektowania konstrukcji z betonu. Dorobek dydaktyczny obejmuje prowadzenie licznych prac dyplomowych, zajęć dydaktycznych głównie z zakresu konstrukcji żelbetowych, żelbetowych sprężonych, symulacji i analiz inżynierskich wykorzystujących MES, modelowania CAD/BIM. Członek Komisji Nauki Oddziału Warszawskiego PZITB, członek komitetów redakcyjnych czasopism. Współautor dwu popularnych książek służących projektantom i studentom budownictwa do obliczania konstrukcji żelbetowych.
mgr. inż. arch. Rafał Bujnowski Założyciel, wspólnik i wiceprezes pracowni architektonicznej Firma Projektowa Akcent sp. z o.o. istniejącej od 1997 r. Autor i współautor projektów architektonicznych budynków mieszkalnych, zespołów zabudowy mieszkaniowej, budynków użyteczności publicznej, projektów urbanistycznych i projektów wnętrz. Zdobywca nagród i wyróżnień w konkursach architektonicznych. Laureat nagrody Ministra Budownictwa w dziedzinie Architektura i Budownictwo. Członek Izby Architektów Rzeczypospolitej. Starszy wykładowca na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.
