Spis treści
- Konkurs SARP na przebudowę hali-igloo w Olsztynie
- Trudny los starych obiektów sportowych na terenie Polski
- Lodowiska nie są oczywistością, którą się mogą wydawać
- Historia hali Urania - jednego z najstarszych obiektów sportowych w Olsztynie
- Nagroda branżowa za wzór na fasadzie i efekt osiągnięty w materiale Solid Surface
Konkurs SARP na przebudowę hali-igloo w Olsztynie
Realizacja powstała w wyniku konkursu SARP 964 z 2016 roku na przebudowę i rozbudowę istniejącej hali sportowo-widowiskowej Urania w Olsztynie. Nazywano ją igloo i od czterdziestu lat nie przechodziła poważniejszych remontów. 26 marca 2021 roku odbył się tam ostatni mecz siatkówki przed wielką zmianą. Przebudowa i rozbudowa objęły:
- budowę lodowiska zewnętrznego,
- stworzenie parkingów - podziemnego i naziemnego (miejsca parkingowe),
- zorganizowanie komunikacji kołowej i pieszej,
- zagospodarowanie zielenią urządzoną, małą architekturę i niezbędną infrastrukturę techniczną.
Po przebudowie otwarto ją w grudniu 2023 roku a remont starego obiektu był możliwy dzięki dofinansowaniu z Unii Europejskiej. Urzędnicy szczycili się po zdobyciu go, że wzorcowo poradzili sobie z aplikacją i nie musieli składać żadnych korekt.
Czytaj więcej o konkursie:
Czytaj także:
- Konkurs na Halę Sportową w Warszawie - nagrody i wyróżnienia
- Hala Arena w Poznaniu według CDF Architekci
Tak wyglądała Urania przed metamorfozą:
Trudny los starych obiektów sportowych na terenie Polski
W Polsce dawniej wybudowano dużo ciekawych obiektów sportowych, które obecnie często podupadają i, zamiast je remontować, buduje się nowe. Pomimo wzrastającej popularności sportu, aktywiści od lat bezskutecznie walczą o tor kolarski Dynasy RKS Orzeł na warszawskim Grochowie. Także w stolicy, jeden z dwóch jedynych torów łuczniczych w mieście i zarazem większy z nich - na Marymoncie - boryka się z problemami finansowymi a łucznicy wciąż mają obawy, że lada moment zostanie po prostu zamknięty, szczególnie gdy spoglądają na sypiący się, zaniedbany i niewykorzystywany, sąsiadujący z ich torem, teren pozostałego obszaru klubu RKS Marymont - z opuszczonymi trybunami i widmową widownią.
Lodowiska nie są oczywistością, którą się mogą wydawać
Na szczególną uwagę zasługuje w tym kontekście to, że udało się zachować lodowisko w Uranii. Jej, nawiązujący do zimy kształt, podkreślony jest białym i ażurowym wzorem płatków śniegu na elewacji, choć projektantka wzorowała się na piłce - to ona jest głównym sportem, uprawianym w hali. Mało kto wie, że Polska była jednym z najbogatszych w lodowiska krajów na świecie, co się niestety może zmienić. Te nowe są zwykle małe i symboliczne, nadające się do zabawy, ale mniej do sportu. Z kolei największy tor w Warszawie, Stegny, modernizuje się z myślą o sporcie zawodowym, ale mniej - o zdrowiu fizycznym i psychicznym mieszkańców miasta podczas długich zim, bo zostanie on zadaszony, co zapewni możliwości do trenowania przez cały rok, ale pozbawi metropolię jedynego naprawdę dużego lodowiska na świeżym powietrzu; tak przydatnego w zimie, gdy nic innego nie ma w mieście do roboty. Halę Urania ratuje pewnie to, że nadaje się też na koncerty i inne tego typu imprezy, ale nadal jest też miejscem sportu i posiada teraz zadaszone lodowisko zewnętrzne o powierzchni 991 m kw, czyli mniej więcej jedną trzecią tego co Torwar a połowę tego co lodowisko na Stadionie Narodowym w Warszawie.
Historia hali Urania - jednego z najstarszych obiektów sportowych w Olsztynie
Olsztyn wzbogacił się w nowe obiekty sportowe w latach 60. Wcześniej nie było tam żadnych budowli tego typu z prawdziwego zdarzenia. W końcu zbudowano basen. Potem podjęto decyzję o budowie stadionu - podobno przebiegała z problemami, bo - jak mówili miejscowi ludzie: tam gdzie nie budowali Niemcy, ziemia się do tego nie nadawała. Przynajmniej w przypadku olsztyńskiego stadionu okazało się to prawdą. Wtedy kiedy stadion, narodziła się też Urania - oba obiekty otwarto po koniec lat 70. Z powodu oszczędności Urania została zbudowana na wzór hali w Opolu, choć miała być od tamtej okazalsza - jest dwukrotnie większa. Budowa trwała długo, sześć lat, pomagali w niej mieszkańcy Olsztyna. W wybudowanej hali bywało za zimno, ale wiele się w niej działo. To tam Olsztynianie oglądali na przykład Przeminęło z wiatrem, o licznych przeżyciach sportowych nie wspominając.
Dzięki modernizacji leciwy już obiekt został dostosowany do współczesnych standardów. Oznaczało to m.in. poprawę dostępności hali dla osób z niepełnosprawnościami czy zwiększenie bezpieczeństwa pożarowego. Z perspektywy odwiedzających największą zmianą jest niewątpliwie zwiększenie pojemności Hali Urania z ok. 2,5 tys. osób do ponad 4 tys. osób. Co ciekawe, udało się to osiągnąć bez zwiększania rozmiarów hali - wystarczyła nowa organizacja przestrzeni"
Nagroda branżowa za wzór na fasadzie i efekt osiągnięty w materiale Solid Surface
HIMACS Solid Surface, produkowana przez LX Hausys to materiał szeroko stosowany w architekturze i wnętrzach. Wykorzystuje się go na elewacjach, ścianach, w łazienkach i kuchniach. To mieszanka minerałów, akrylu i naturalnych pigmentów, tworząca gładką, nieporowatą i estetyczną powierzchnię. Z tego materiału korzystali m.in. Zaha Hadid, Jean Nouvel, Rafael Moneo, Karim Rashid, Marcel Wanders i David Chipperfield. Firma Himacs, informując o przyznaniu nagrody dla najpiękniejszej fasady dla Urban Architect za Uranię, zwróciła uwagę na to, że elewacja hali - o powierzchni 2100 metrów kwadratowych - wywiera silne wrażenie i przyczynia się do do architektonicznego wyrazu budynku, oraz na to, że materiał do jej produkcji został wybrany nie tylko ze względu na urodę, ale też na parametry techniczne. Wspomniano o:
- ciekawym deseniu,
- efekcie przejrzystości i stabilności zarazem
- oraz współczesnym wyrafinowaniu wyglądu zmodernizowanej Uranii.
Materiał Himacs, z którego wykonana jest fasada Uranii jest bardzo uniwersalny. Wśród innych, nagrodzonych przez firmę Himacs obiektów z 2023 roku są:
- Classic Glam Kitchen w mieście Ordea w Rumunii - w kategorii wnętrzarskiej, za blat kuchenny z materiału Himacs;
- Klinika dentystyczna Pedroche w Madrycie w Hiszpanii - za wnętrze komercyjne;
- Uchwyty pracowni projektowej BK2 Valencia - wzornictwo przemysłowe.
Zobacz te projekty i ich autorów:
Przeczytaj także:
Jestem absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej i Wydziału Budownictwa Lądowego ART Olsztyn. Ukończyłam studia podyplomowe z zakresu zarządzania przestrzenią i środowiskiem na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Posiadam tytuł architekta uprawnionego Polskiej i Włoskiej Izby Architektów"
- pisze o sobie Dorota Szymaniak-Urban, założycielka Urban Architect, autorka najpiękniejszej elewacji według Himacs.