Flagowymi i rozpoznawalnymi architektonicznymi symbolami procesów modernizacyjnych zachodzących w okresie II RP są elementy modernistycznej zabudowy dynamicznie rozwijających się miast takich jak Gdynia, Warszawa czy Katowice. Ich ranga wynika zarówno z bardzo dobrego ich przebadania, jak i szeregu akcji popularyzacyjnych. Celem projektu jest pokazanie, że analogiczne zjawiska zaszły także w mniejszych ośrodkach, a będące ich świadectwem architektoniczne dziedzictwo może stać się pretekstem do lepszego wniknięcia w lokalną historię oraz budowy specyficznej, zakorzenionej lokalnie tożsamości nierozerwalnie związanej z ogólnokrajową narracją tzw. wielkiej historii.
Tegoroczna edycja zakłada wytypowanie ośmiu obszarów z wybranych międzywojennych województw pozostających w obecnych granicach Polski. Do każdego regionu potrzebny będzie kurator, o ile to możliwe związany z danym miejscem. Wybrani uczestnicy zostaną zaproszeni na zorganizowane specjalnie dla nich warsztaty szkoleniowe dotyczące promowania wiedzy o lokalnym dziedzictwie, budowy jego atrakcyjnego wizerunku, edukacji, metodach prezentacji. Warsztaty będą także wstępem do przygotowania przedsięwzięć ekspozycyjnych i edukacyjnych – lokalnie i online.
Merytoryczna i ikonograficzna treść tych regionalnych prezentacji będzie od początku koordynowana w taki sposób, aby zbudować z nich spójny scenariusz wspólnej wystawy, która pozwoli ukazać zupełnie nieznaną skalę i efekty działań modernizacyjnych w całym kraju. Wystawa zbiorowa planowana jest wstępnie na początek 2021 roku. Więcej informacji i formularz rekrutacyjny na stronie www.niaiu.pl/powiaty.
