Deyan Sudjic, publicysta, kurator i dyrektor Design Museum w Londynie, ma anglosaską umiejętność interesującego i prostego pisania o skomplikowanych sprawach. Swojej książce nadał formę alfabetu, przedstawiając w 39 esejach obserwacje związane nie tylko z dizajnem i architekturą. Łączą się one w wielowątkowy obraz współczesnego świata. Książką można się delektować – czytać w dowolnej kolejności zamknięte treściowo fragmenty i znajdować w nich wiele mówiące o naszej cywilizacji związki.
A są to m.in. sprawy tak różne, jak: tytułowy b jak bauhaus, e jak expo, f jak film, l jak logo, m jak muzeum, o jak ornament, s jak slums, t jak tożsamość, n jak narodowa, y jak youtube. Dla zobrazowania charakteru tekstów wybrałem p jak postmodernizm. Opisane przez Jencksa wysadzenie osiedla Pruitt-Igoe, świadczące według niego o śmierci architektury modernistycznej, to zdarzenie zawierające wystarczająco dużo nieścisłości, aby nie być zaskoczonym ciągle dobrą kondycją modernizmu. Czy to ważne (...), że Yamasaki, Amerykanin japońskiego pochodzenia, rozmiłowany w kwiecistych, gotyckich aplikacjach nie był w ścisłym sensie modernistą? Albo że, wbrew temu co napisano w gazecie, osiedle Pruitt-Igoe nigdy nie zdobyło żadnej nagrody architektonicznej – zauważa Sudjic.
