Zbiór esejów pod redakcją Floriana Haydna i Roberta Temela to pierwsze szerokie opracowanie dotyczące użytkowania tymczasowego. Książka stanowi obecnie ważny punkt odniesienia dla projektów i badań urbanistycznych w tym zakresie prowadzonych przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych oraz Ameryce Łacińskiej.
Ukazała się trzy lata po zakończeniu nowatorskiego rozpoznania procesów oddolnej rewitalizacji pustych i zdegradowanych przestrzeni w Berlinie i rozwija wątki poruszone przez studio Urban Catalyst (zespół odpowiedzialny za wspomniane analizy). Teksty umieszczone w publikacji mają charakter teoretyczny lub praktyczny: część z nich odnosi się do zagadnień definicyjnych, prawnych, ekonomicznych czy organizacyjnych, a pozostałe są studiami konkretnych projektów, w których użyto rozwiązań zaplanowanych od początku jako tymczasowe. U ich podstaw leży przekonanie, że tymczasowy sposób użytkowania terenów miejskich jest pełnoprawnym stanem urbanistycznym, a nie wstępem do zagospodarowania finalnego lub metodą testowania idei docelowych. Z tego powodu autorzy poszczególnych esejów poszukują narzędzi, które mogłyby wspierać taki sposób postępowania z przestrzenią. Ostatecznie postulują porzucenie modernistycznej formy planowania, która została stworzona do regulowania ekspansji przestrzennej, i skupienie się na pobudzaniu rozwoju poprzez eksperymentalne działania architektoniczne czy ekonomiczne, w szczególności realizowane w sposób partnerski.
