Mieszkalnictwo dla Europy. Wydajność energetyczna nowej zabudowy
Książkę Housing for Europe. Strategies for Quality in Urban Space, Excellence in Design, Performance in Building poleca architekt Michał Stangel
Publikacja powstała w wyniku trzyletniego projektu badawczego prowadzonego w ramach programu URBACT II w międzynarodowym interdyscyplinarnym zespole, którego polskim uczestnikiem była Katedra Urbanistyki i Planowania Regionalnego Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Projekt dotyczył wydajności energetycznej nowej zabudowy mieszkaniowej, zwłaszcza osiedli podmiejskich. W książce prezentowane są możliwości jej kształtowania na różnych poziomach odpowiedzialności, od miejskiej polityki przestrzennej, przez projektowanie urbanistyczne, po rozwiązania architektoniczno-budowlane. Wiele uwagi poświęcono możliwości zastosowania narzędzi typu design codes określających zasady kształtowania formy przyszłej zabudowy, tak by zharmonizować projekty różnych architektów. Narzędzia takie wykorzystywane są w wielu krajach w różnej formie, na przykład jako dokumenty pomocnicze przy wydawaniu odpowiedników warunków zabudowy, wytyczne dewelopera koordynującego duże procesy inwestycyjne, czy akty prawa o randze podobnej do planów miejscowych. Wśród architektów wzbudzają kontrowersje, bo z jednej strony ograniczają możliwości kreacji, z drugiej pozwalają zharmonizować duże założenia urbanistyczne składające się z odrębnych projektów. W jednym z rozdziałów gdańska urbanistka Gabriela Rembarz rozważa możliwość wprowadzenia „kodów projektowych” jako narzędzia wspomagającego koordynację procesów inwestycyjnych w Polsce. MIchał Stangel
Praca zbiorowa, Housing for Europe. Strategies for Quality in Urban Space, Excellence in Design, Performance in Building, Rome 2010, str. 227
Władze Gdańska ogłosiły konkurs na stanowisko architekta miasta: po raz pierwszy od 1989 roku. Zakres jego obowiązków i kompetencji magistrat wzorował na modelu łódzkim i wrocławskim. Ważne jest nadanie decyzyjnej roli architektowi miasta, aby miał wpływ na kreowanie wizerunku, charakteru oraz skali miasta – mówi „A-m” Zbigniew Reszka.
Nasz zawód może być realizowany na wiele różnych sposobów. Ten kobiecy może być inny, ale ważne, żeby nie był traktowany jako gorszy. Agata Twardoch, inicjatorka i autorka cyklu Architektki, o swojej pracy badawczej i rozumieniu architektonicznej profesji.
Kim jest architekt w Polsce roku 2019? Na czym polega zmiana, którą przeszedł ten zawód w ostatnich 30 latach? W jakim obszarze swojej działalności architekci odnieśli największy sukces, a w jakim dotkliwą porażkę ? Co mają do zaoferowania społeczeństwu? I co będą robić w przyszłości ? O społecznej roli architekta i postrzeganiu tej profesji dyskutują zaproszeni przez nas architekci i badacze reprezentujący kilka generacji, które miały szansę uczestniczyć w wielkiej przemianie polskiej architektury po roku 1989: Olgierd Roman Dziekoński, Paweł Jaworski, Wojciech Kotecki, Agnieszka Labus, Michał Wiśniewski, Szymon Wojciechowski i Marta Żakowska.
W lipcu w centrum sztuki Nei Liicht w Dudelange można było zobaczyć prace Stana Berbecia, który od 1981 roku mieszka i pracuje w Luksemburgu. Na wystawie znalazły się m.in. wykonane wraz z Krzysztofem Bogdanem rysunki architektury wiejskiej w Luksemburgu, której typologią Berbeć zajmował się w czasach, gdy tamtejszemu budownictwu wernakularnemu nie poświęcano większej uwagi, oraz 25 makiet z drewna, które architekt zrealizował we współpracy ze swoim przyjacielem Mirosławem Miruciem – recenzja Céline Courbay.
Nie sądzę, by ktokolwiek z idących na studia architektoniczne brał pod uwagę kryzys. Nie kierowało nami to, czy zawód jest opłacalny, tylko czy nas pociąga
