Konkurs na najlepszą pracę dyplomową o tematyce gdyńskiej na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej organizowany jest przez miasto Gdynię od 2000 roku. Nagrodzono prace, które odpowiadają aktualnym miejskim potrzebom oraz noszą cechy realności.
i
• Szymon Biegaj otrzymał nagrodę za pracę „Hotel w Starej Torpedowni w Babich Dołach”, promotor: dr inż. arch. Marek Gawdzik
Babie Doły są jedną z dzielnic Gdyni, zajmują wysuniętą najbardziej na północ część miasta. W czasie trwania II wojny światowej na terenie Niemiec prowadzono intensywną produkcję torped, przeznaczonych przede wszystkim do uzbrojenia okrętów podwodnych. Po rozpoczęciu nalotów lotnictwa brytyjskiego na niemieckie zakłady produkcyjne, zdecydowano się przenieść produkcję na teren Zatoki Gdańskiej. Powstał kompleks składający się z warsztatów, magazynów, lotniska, budynków socjalnych itp. Sama torpedownia została wybudowana na Zatoce Puckiej w odległości około 500 metrów od lądu. Założeniem projektu jest urozmaicenie oferty turystycznej Gdyni, oraz rewitalizacja zdegradowanego terenu zakładu doświadczalnego torped.
W budynku torpedowni wprowadzono funkcję hotelową, co ma na celu umożliwienie dalszej egzystencji historycznego reliktu architektury wojskowej. Tuż obok zaprojektowano marinę umożliwiającą jednoczesne cumowanie 57 jednostek różnej wielkości, oraz przystanek tramwaju wodnego. W obrębie mariny przewidziano wygrodzone kąpielisko o powierzchni 415 m2. Projekt zakłada także częściowe wykorzystanie istniejących pozostałości pomostów, które urozmaicą kąpielisko, tworząc miejsce do skoków do wody.
Torpedownia została połączona z lądem za pomocą mola o długości 400 m, zaprojektowanym w miejscu dawniej istniejącego drewnianego pomostu. Komunikacja pomiędzy torpedownią a lądem odbywa się za pomocą elektrycznych pojazdów typu melex, służących do przewozu gości i bagaży.
Autor zdecydował się na zaprojektowanie drugiego hotelu sąsiadującego z terenem jednostki wojskowej. Przeważają tu mniejsze jednostki mieszkalne, spełniające oczekiwania mniej zamożnych użytkowników. W budynku torpedowni znajdują się luksusowe apartamenty. Ze względu na różne przeznaczenia budynków, projektant zdecydował się na zróżnicowanie ich wyrazu architektonicznego.
i
• Paweł Szczygieł otrzymał nagrodę za pracę „Zespół budynków Mariny Jachtowej w Gdyni”, promotor: dr inż. arch. Wojciech Targowski
Praca dotyczy terenu zlokalizowanego nad Basenem Jachtowym im. Gen. Mariusza Zaruskiego w Gdyni wraz z jego pobliskim otoczeniem. To miejsce dotychczas pomijane w projektach konkursowych i opracowaniach planistów. Obszar między Basenem Jachtowym a Skwerem Kościuszki sprawia wrażenie zaniedbanego zaplecza technicznego dla jachtów, pełnego chaotycznie rozmieszczonych obiektów usługowo-gastronomicznych. Większość budynków znajdujących się nad Basenem Jachtowym jest dzierżawiona i nie pełni funkcji związanych bezpośrednio z żeglarstwem.
Z drugiej strony jest to miejsce niezwykle urokliwe o niespotykanym charakterze, które wymaga uporządkowania urbanistycznego oraz wyeksponowania jego walorów za pomocą architekturę. Zaletą terenu jest jego usytuowanie pomiędzy dwoma głównymi przestrzeniami rekreacyjno-publicznymi Gdyni, Skwerem Kościuszki z jednej i Basenem Jachtowym oraz plażą miejską z drugiej. Aktualnie istniejąca zabudowa na działce odcina widokowo Skwer od Basenu Jachtowego i plaży, oraz tworzy uciążliwą barierę komunikacyjną.
Wskazane w tym przypadku było otwarcie skweru na wodę i połączenie ze sobą dwóch głównych przestrzeni publicznych. Elementem scalającym stałby się kompleks budynków mariny, który obsługiwał by port, skwer oraz plaże łącząc wszystko w jedną całość. W takim ujęciu Skwer Kościuszki stałby się nowym punktem odniesienia dla Gdyni, pełniącym funkcję podobną do ul. Długiej w Gdańsku czy Monte Casino w Sopocie.
Biorąc pod uwagę czynniki historyczne, urbanistyczne oraz potrzeby użytkowników terenu (polskiego związku żeglarskiego, władz miasta, mieszkańców i turystów) autor zaproponował zespół czterech budynków tworzących siedem kompozycyjnie wyodrębnionych skrzydeł o zróżnicowanej funkcji. W ich skład weszły min.: - w budynku pierwszym - Salon Sprzedaży i Ekspozycji Jachtów, hangar warsztatowo-składowy, pomieszczenia sprzedażowe i czarterowe, oraz usługi związane z żeglarstwem; - w budynku drugim - główna administracja oraz sanitariat portu, sala regatowa, pomieszczenia klubowe i biurowe, sale konferencyjne, kondygnacja sklepów żeglarskich, oraz market. - w budynku trzecim - klub muzyczny, kasyno, jazz klub, klubokawiarnia w budynku czwartym - hotel, restauracja, siłownia z fitness i kawiarnia.
Charakter budynków zaprojektowany został z myślą wpisania się w język architektoniczny modernistycznej Gdyni oraz budynków znajdujących się w bliskim otoczeniu.
Praca została otrzymała nagrodę Prezydenta Miasta Gdyni, nagrodę Towarzystwa Urbanistów Polskich, nagrodę Pomorskiej Okręgowej Izby Architektów oraz wyróżnienie Północnej Okręgowej Izby Urbanistów.
i
• Tomasz Smoliński otrzymał wyróżnienie za pracę „Gdynia Międzytorze – adaptacja magazynów portowych i zagospodarowanie terenów międzytorza w Gdyni”, promotor: dr hab. inż. arch. Marek Sztafrowski.
Przedmiotem opracowania jest adaptacja magazynów portowych mieszczących się w Gdyni, przy ul. Wendy 15 na nowe funkcje typu mixed-use oraz zagospodarowanie terenów przyległych Międzytorza Gdyni. Magazyny, choć reprezentują ciekawą architekturę lat 60- tych, straciły na swojej ze względu na wieloletni brak konserwacji oraz nieprzydatność funkcjonalną. Projekt przewiduje przywrócenie dawnej wartości architektury, dostosowanie jej do nowych potrzeb funkcjonalnych oraz wprowadzenie nowoczesnych efektywnych technologii energetycznych.
Autor przewidział spełnienie szeregu warunków stawianych przez certyfikaty dotyczące oszczędności energii. Budynki w swej koncepcji klasyfikują się do uzyskania międzynarodowego certyfikatu budownictwa ekologicznego BREEAM Refurbishment i mogłyby stać się pierwszą tego typu inwestycją na terenie Gdyni.
Projekt opiera się na zasadzie modułowości. Praca zakłada konsekwentne uzupełnienie funkcjonalnego programu gdyńskiego Śródmieścia. W parterze zaproponowano innowacyjną placówkę edukacyjną FAB-LAB, która dzięki kształceniu w oparciu o nowe technologie może cieszyć się dużym zainteresowaniem wśród najemców. Całość została uzupełniona o wewnętrzny dziedziniec z zaplanowaną zielenią udostępniony do użytku publicznego.
Koncepcja urbanistyczna przewiduje dalszy rozwój dzielnicy Śródmieścia Gdyni w oparciu o funkcję: biznesową, usługową oraz mieszkaniową. Przestrzeń wzbogacono o elementy zieleni, tzw. zielony korytarz - połączenia komunikacyjne ze szczególnym priorytetem ścieżek rowerowych. Układ kompozycyjny przewiduje kontynuację zabudowy kwartałowej tworzącej pierzeję charakterystycznej dla układu tkanki miejskiej Śródmieścia Gdyni. Istotnym elementem branym pod uwagę jest integracja z przyszłym inwestycjami Gdyni - Waterfront - Dalmor, Stocznia Nauta, rewitalizacja Stoczni Północnej.
i
Anna Zawistowska otrzymała wyróżnienie za pracę „Wzgórze wspomnień. Strefa wejściowa cmentarza w Gdyni”, promotor: dr inż. arch. Waldemar Leszkiewicz
Teren, na którym ma zostać zaprojektowany cmentarz wraz z spopielarnią jest całkowicie nie zainwestowany. Pagórkowata działka porośnięta jest roślinnością niską oraz wysoką, z młodymi drzewami, krzewami oraz lasami.
Strefę wejściową cmentarza zaprojektowano w postaci placu wraz z zielenią - otwartej przestrzeni publicznej powiązanej z projektowanymi parkingami i przystankami komunikacji zbiorowej. Główne wejście na cmentarz zostało zaakcentowane potężną, monumentalną bramą. Elementem zagospodarowania strefy wejściowej jest również obiekt usług handlowych o charakterze funeralnym oraz ogrodzenie cmentarza. W zakresie małej architektury przewidziane są elementy będące miejscem do refleksji, upamiętniające zmarłych, podkreślające walory terenu. Założenie cmentarza wkomponowuje się w okoliczne tereny zielone uwzględniając walory krajobrazowe. Przewidziana jest strefa krajobrazowo spacerowa, która zostanie zaprojektowana w obszarze, gdzie nie mogą znajdować się pochówki ze względu na odległość do granicy z gminą Żukowo oraz ze względu na odległość od budynków zamieszkania i gospodarstw.
Na wejściu zaprojektowana została brama z przylegającym do niej budynkiem administracji gdzie znajdują się biura obsługujące cmentarz, zaplecze techniczno - gospodarcze oraz garaże dla pojazdów. Po przejściu przez bramę znajduje się przed nami plac wewnętrzny otwierający przestrzeń cmentarza. Dopiero w dalszej części z placu rozchodzą się ścieżki prowadzące do poszczególnych kwartałów. Na osi prowadzącej od bramy znajduje się kaplica, która jest dominantą całego założenia.
Krematorium schowane jest za murem, który naprowadza na kaplicę. Mur ma zadanie przyciągnąć uwagę osób przybywających na cmentarz. W krematorium zastosowano innowacyjne rozwiązanie. Osłonięto strefę podjazdu dla karawan poprzez schowanie jej do kondygnacji podziemnej. Budynek został podzielony na trzy dobrze ze sobą skomunikowane strefy tak, aby oddzielić strefę sacrum od profanum. Kondygnacja nadziemna, w której znajdują się: sala pożegnań, kaplica wielowyznaniowa, sala do ostatniego oglądania – tu ciekawe rozwiązanie niż dotychczas - ogląda się z poziomu 0 to, co się dzieje na poziomie -1. Od samego wejścia do kaplicy krematoryjnej prowadzi szczelina - świetlik w suficie. Pomieszczenia związane z obsługą umieszczono w piwnicy.
