Obiekt przyczynia się do kształtowania poczucia ładu przestrzennego, budowania tożsamości miejsca, postaw proekologicznych i społecznych. O nowej realizacji New Architekci pisze Magdalena Wąsowicz.
Kompleks oświatowo–sportowy w Baranowie, proj. New Architekci; fot. Maciej Lulko
Kompleks oświatowo-sportowy w Baranowie składa się z budynku szkoły podstawowej, sali sportowej, dwuoddziałowego przedszkola i zaplecza żywieniowego. Projekt wykonany został w pracowni New Architekci ze Szczecina. Zespół stanowi udaną realizację założeń projektowych, w których szkoła to nie tylko budynek użyteczności publicznej, ale również narzędzie pedagogiczne. Obiekt przyczynia się do kształtowania poczucia ładu przestrzennego, tożsamości miejsca, postaw proekologicznych i społecznych. Architekci stworzyli tu jednocześnie miejsce integracji dla społeczności lokalnej niezależnie od wieku. Plac główny przed budynkiem i reprezentacyjny hol części dydaktycznej są dostosowane do organizacji wydarzeń kulturalnych i mogą stanowić centrum życia społecznego tej wsi. Sale sportowa i do zajęć fitness są ogólnodostępne i odgrywają ważną rolę jako miejsca rekreacji w Baranowie.
Obiekt powstał w strefie ochrony konserwatorskiej, uwarunkowania lokalne stanowiły zatem punkt wyjścia do poszukiwania formy budynku. Projektanci zaproponowali zabudowę o niewielkiej wysokości, zwartej bryle i stromym dachu, a także zastosowali naturalne materiały charakterystyczne dla historycznej zabudowy Baranowa. Ponieważ ich celem było stworzenie zrównoważonej bryły w przyjaznej dla dzieci skali, dostosowali salę sportową do wysokości pozostałych skrzydeł.
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”. Chcesz dalej czytać ten tekst?
Na zlecenie Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Łodzi biuro MAKAA opracowało projekt rozbudowy podstawówki przy ul. Czerwonej. Historyczny obiekt z początku XX wieku architekci proponują powiększyć o nowoczesne skrzydło, w którym znajdzie się między innymi sala gimnastyczna, stołówka i biblioteka.
Idea dziedzińca pozwoliła dokonać wyraźnego podziału funkcjonalnego obiektu oraz zapewniła wewnętrzną, odizolowaną od zgiełku ulic przestrzeń. O nowej realizacji biura MAMGUSTA Architekci pisze Dorota Sibińska.
Przypominamy publikację z numeru 1/1980 poświęconą dziś nieco zapomnianym, a w latach 70. XX wieku wręcz innowacyjnym, jak na polskie warunki, projektom szkół autorstwa zespołów Jana Mrozińskiego, Piotra Matuszewskiego oraz Aleksandra Kałasy, zrealizowane na terenie warszawskiego Ursynowa Północnego. O komentarz poprosiliśmy architekta i urbanistę Jerzego Grochulskiego.
Zaproponowana przez architektów z xystudio forma nie kojarzy się z instytucją hierarchiczną, lecz jest materializacją zasad otwartości i dostępności – pisze Magdalena Pios.
Elementy konstrukcyjne i instalacyjne budynku szkolnego pozostawiono na widoku, także we wnętrzach. Ich wyeksponowanie ma intrygować, skłaniać do zadawania pytań i poszukiwania odpowiedzi – o najnowszej realizacji pracowni Macieja Siudy, zespole szkolno-przedszkolnym na warszawskim Ursynowie, pisze Sonia Prószyńska.
Dziś, biorąc pod uwagę zwłaszcza doświadczenia pandemii, chyba już nikogo nie trzeba przekonywać, że projektując jakiekolwiek struktury architektoniczne, musimy odpowiedzieć sobie na pytanie, co jeśli... – o wadach i zaletach współczesnych obiektów oświatowych, pierwszych w Polsce standardach architektonicznych dla szkół i modelowej podstawówce realizowanej według tych wytycznych na Służewcu rozmawiamy z Natalią Paszkowską z pracowni WWAA.
