Ministerstwo Rozwoju i Technologii zakończyło zbieranie uwag do projektu rozporządzenia ws. warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Nowe rozporządzenie dotyczące warunków technicznych wejdzie w życie 20 września 2022 roku. Stowarzyszenie Architektów Polskich, Izba Architektów Rzeczypospolitej Polskiej oraz Polski Związek Firm Deweloperskich przedłożyły resortowi wspólne stanowisko, zawierające zbieżne dla wszystkich organizacji uwagi do projektu WT 2022. Zwróciliśmy uwagę na kilka najważniejszych projektowanych rozwiązań, które naszym zdaniem wymagają powtórnej analizy i innego podejścia, ponieważ będą miały istotny i zarazem najbardziej negatywny wpływ na przebieg procesu inwestycyjnego wśród wielu rodzajów inwestycji. Proces inwestycyjny należy stymulować poprzez jego upraszczanie, eliminując zagrożenia i problemy, które wpływają przede wszystkim na możliwość wykorzystania terenów inwestycyjnych, racjonalność projektowania i wyższe koszty wykonawstwa, a jednocześnie nie są rozwiązaniami uzasadnionymi i akceptowalnymi inwestycyjnie, projektowo czy społecznie – tłumaczy radca prawny PZFD Przemysław Dziąg.
Warunki Techniczne 2022: uwagi do projektu WT 2022
Poniżej publikujemy kilka najważniejszych uwag do WT 2022, które zdaniem organizacji są kluczowe dla usprawnień w zakresie realizacji inwestycji. 1. Proponowana w nowych warunach technicznych zmiana definicji „działki budowlanej”, poprzez odniesienie jej powierzchni tylko do działki albo działek ewidencyjnych wprowadza obawę, że niemożliwe stanie się inwestowanie na części działki ewidencyjnej. Brak uznania części działki ewidencyjnej za działkę budowlaną prowadzi często do odmowy ustalenia warunków zabudowy w sytuacji, gdy inwestor wskaże w swoim wniosku jako „teren inwestycji” tylko część działki ewidencyjnej. W takim ujęciu definicji działki szereg nieruchomości nie będzie spełniać tych wymogów. 2. Skorygowana w projekcie WT 2022 definicja zabudowy śródmiejskiej nadal nie rozwiązuje podstawowego problemu identyfikowania tego obszaru na terenach miast, które nie posiadają w planach miejscowych oraz studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wyznaczonych wprost obszarów zabudowy śródmiejskiej. W dalszym ciągu może więc pozostać z problem z inwestycjami w śródmieściach. 3. Wprowadzenie w WT 2022 rozwiązania, zgodnie z którym odległości między zgrupowaniami miejsc postojowych, wynoszącymi nie więcej niż 7 m, w sytuacji usunięcia przepisu definiującego parking oznaczać będzie, że grupy stanowisk usytuowane po dwóch stronach dróg gminnych lub dróg wewnętrznych posiadających szerokość 5 m, będą traktowane jako jedno zgrupowanie, nawet jeśli obsługują obiekty niewchodzące w skład jednego zamierzenia budowlanego. Oznaczać to będzie konieczność odsuwania małych zgrupowań postojowych od budynków na odległości 10, czy nawet 20 m, co istotnie zmniejszy możliwości projektowe. 4. Likwidacja w warunkach tecnicznych 2022 braku możliwości niespełnienia norm nasłonecznienia przez mieszkania jednopokojowe w zabudowie śródmiejskiej może natomiast doprowadzić do uniemożliwienia projektowania zabudowy w centrach miast, szczególnie w miejscach z nakazem zabudowy pierzejowej lub jako uzupełnienie zabudowy klinowej. Aktualnie regulacje te służą optymalnemu uzupełnianiu zabudowy śródmieścia, zwiększając przestrzeń mieszkalną takich obszarów. 5. Złożono także postulat o ujednolicenie w WT 2022 czasu zimowego i letniego do definicji czasu słonecznego. Przyjęcie godzin nasłonecznienia lokali odnośnie do czasu słonecznego pozwoliłoby na poprawne stosowanie linijki słońca, takiej samej dla każdego punktu w ramach określonej szerokości geograficznej Polski, bez względu na długość geograficzną i niezależnie od czasu letniego i zimowego. Pomogłoby to zmniejszyć trudność dokonywania analiz i zminimalizować ryzyko ewentualnych błędów.
Newsletter „Architektury-murator”co tydzień nowa porcja najświeższych architektonicznych newsów z Polski i ze świata!
