Plany na przyszłość to największy przegląd realizowanych w Warszawie projektów, organizowany cyklicznie już od dwudziestu lat przez Centrum Łowicka. 20 maja w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie otwarto jubileuszową edycję wystawy. Inicjatywa zrodziła się w 1996 roku, kiedy Warszawa obchodziła 400-lecie stołeczności. W odróżnieniu od wydarzeń zorientowanych na historię miasta, dyrektor Centrum Łowicka Katarzyna Hagmajer zaproponowała spojrzenie w przyszłość.
i
Przez lata była to jedyna, systematyczna prezentacja projektów i kierunków rozwoju stołecznej architektury. Pierwsze edycje odbywały się w siedzibie Centrum Łowicka na Mokotowie, w 2000 roku wystawę przeniesiono do Biblioteki Uniwersyteckiej. Sądząc po uznaniu, jakim wydarzenie cieszy się w środowisku architektów, trudno uwierzyć w początkowe trudności z pozyskaniem projektów. – Pracowaliśmy w dobie, kiedy nie było jeszcze internetu. Każdy z pracowników miał nakazane, aby jadąc autobusem czy tramwajem i widząc na horyzoncie jakąś budowę, wysiadł, podszedł i spisał z tablicy dane, a potem ja wykonywałam telefony – mówi kuratorka Planów na przyszłość Dorota Katner.
O wyjątkowości wystawy decyduje demokratyczna zasada, zgodnie z którą projekt może pokazać każdy – zarówno dopiero startujący, jak i bardzo znany architekt, a prace nie są poddawane selekcji. To właśnie ten egalitarny koncept, z początku przez zawodowców krytykowany, z czasem okazał się siłą i wielką wartością wystawy – napisała Ewa P. Porębska, redaktor naczelna miesięcznika „Architektura-murator” we wstępie do katalogu jubileuszowej edycji.
Z upływem lat Plany na przyszłość zaczęły pełnić rolę forum dyskusji o nowej architekturze. Stały się wzorcem trwałości w mieście określonym przez nieciągłość i zmianę. Łącznie w ciągu 20 lat zaprezentowano niemal 2000 projektów prawie 400 pracowni architektonicznych i każdy z nich znalazł miejsce w towarzyszącej wystawie publikacji. Dziś katalogi te stanowią niewyczerpane źródło informacji o stołecznych inwestycjach, realizacjach oraz planach, które pozostały tylko na papierze.
i
Od poprzednich edycji tę jubileuszową odróżniała architektura wystawy. Mało odkrywczą już formę prezentacji plansz architektonicznych na stelażach, zastąpiły zaprojektowane przez pracownię WWAA, ustawione w rzędy biurka przypominające dawne stoły kreślarskie. Pomiędzy nimi stanęły makiety, a na jednej ze ścian umieszczono infografikę podsumowującą dotychczasowe edycje.
Łącznie na jubileuszowym pokazie znalazło się 99 najnowszych projektów z 45 pracowni. Oprócz budowanych na potęgę biurowców i budynków mieszkalnych, zobaczyć można było rewitalizacje obiektów przemysłowych, plany zagospodarowania, prace dyplomowe studentów architektury, a także filmy o mieście i architektach, w tym ten z cyklu Wnętrze architekta o Andrzeju Chołdzyńskim, autorze m.in. prezentowanej w tym numerze „A-m” drugiej linii metra.
Podczas otwarcia ekspozycji Marcin Mostafa, prezes Oddziału Warszawskiego SARP, wręczył nagrody oddziału stowarzyszenia dla najlepszych prac dyplomowych obronionych na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 2014 roku. Nagrodę równorzędną otrzymali: Małgorzata Dembowska za projekt Trakt Praski. Urbanistyczne połączenie lewobrzeżnej i prawobrzeżnej Warszawy jako czynnik rewitalizacji Pragi Północ przygotowany pod kierunkiem profesor Ewy Kuryłowicz oraz Jan Bagiński za Budynek wielorodzinny otwartego kodu, którego koncepcja powstała pod kierunkiem Grzegorza Stiasnego (nagrodzone prace można zobaczyć na naszej stronie www.architektura.murator.pl w zakładce Projekty).
