| Nazwa obiektu | Rozbudowa Gminnego Ośrodka Kultury w Radwanicach |
| Adres obiektu | Radwanice, ul. Szkolna 5a |
| Autorzy | Archenika |
| Zespół projektowy | Monika Jasińska (główny architekt), Magdalena Radoła (główny konstruktor_ |
| Inwestor | Gmina Radwanice |
| Powierzchnia użytkowa | 1510.0 m² |
| Kubatura | 4417.0 m³ |
| Projekt | 2019 |
| Data realizacji (początek) | 2020 |
| Data realizacji (koniec) | 2021 |
| Koszt inwestycji | ok. 15 000 000 zł |
Siedziba Gminnego Ośrodka Kultury w Radwanicach mieści się w parterowym, tynkowanym pawilonie przy ul. Szkolnej w samym centrum miejscowości. Nie spełnia ani współczesnych wymogów stawianych tego typu obiektom, ani nie odpowiada na potrzeby mieszkańców. Gmina zorganizowała więc przetarg na projekt rozbudowy i przebudowy domu kultury. Zwyciężyło biuro Archenika z Poznania, proponując zespół o prostych formach nawiązujących do tradycyjnej zabudowy zagrodowej. Ukłon w stronę historycznej architektury stanowi też wykorzystanie na elewacjach czerwonej cegły, którą zestawiono z drewnianymi elementami w postaci dużych płycin czy trejaży dla pnączy. Zróżnicowany program domu kultury w Radwanicach oparto o pomysły mieszkańców zebrane podczas konsultacji. W środku rozplanowano m.in. salę widowiskową na 200 osób, salę konferencyjną i bibliotekę. Podział funkcji zdeterminował układ budynku. Chodziło o to, aby mieszkańcy łatwo odnajdywali się w nowych wnętrzach – tłumaczy architektka Monika Jasińska.Główne wejście do budynku przewidziano od strony dziedzińca. Na parterze znalazła się sala teatralno-kinowa i wielofunkcyjna, mogącą pełnić rolę konferencyjnej, bankietowej lub zmienić się w strefę fitness. Dodatkowo mobilna ścianka umożliwia podział przestrzeni i prowadzenie wielu zajęć równolegle. Parter oferuje też szereg mniejszych pomieszczeń warsztatowych. Bibliotekę i biura zlokalizowano na piętrze.
i
Gminny Ośrodek Kultury w Radwanicach: otwarta przestrzeń integracji
Projektując bryłę obiektu, architekci wykorzystali lekki spadek działki w kierunku północno-zachodnim, sytuując na zboczu widownię wspomnianej sali widowiskowej. Dzięki wykorzystaniu ukształtowania terenu, po raz pierwszy mieliśmy okazję zaprojektować budynek bez barier dla osób niepełnosprawnych. Zapewniliśmy im komfort dostępu bez potrzeby stosowania podnośników i wind – wyjaśnia Monika Jasińska.Z kolei udogodnieniem dla personelu jest pochylnia łączącą pomieszczenia zaplecza i salę widowiskową. Dzięki niej aktor może pokonać różnicę wysokości pomiędzy sceną, garderobami a głównym wejściem do budynku, bez problemu wejdzie na scenę, a po skończonym spektaklu uda się do foyer, żeby spotkać się z widownią – dodaje architektka. Salę wyposażono ponadto w przesuwną ścianę, umożliwiającą otwarcie wnętrza na plac po drugiej stronie. Budynek przestaje być zamkniętą bryłą, zaciera się granica wnętrza z przestrzenią zewnętrzną. Przypadkowi przechodnie mogą być częścią spektaklu lub widownią. Powstaje otwarta przestrzeń kultury – mówi Monika Jasińska. Zgodnie z zasadami budownictwa przyjaznego środowisku, od strony południowej i wschodniej zaprojektowano możliwie największą liczbę przeszkleń doświetlających pomieszczenia. Okna wyposażono w funkcję zmiennej przezierności, co pozoli kontrolować ilość światła wpadającego do środka. Dzięki temu możliwa była też całkowita rezygnacja z okien od strony północnej. Na dachu zaplanowano panele fotowoltaiczne, a cały obiekt wyposażono w wentylację mechaniczną z odzyskiem ciepła. Gmina ma już prawomocne pozwolenia na budowę, a obecnie czeka na dofinansowanie inwestycji ze źródeł norweskich. Realizacja powinna się zakończyć w 2021 roku.
