Organizatorem konkursu było stowarzyszenie Young Architects Competitions, specjalizujące się w prowadzeniu międzynarodowych konkursów ideowych dla młodych architektów, projektantów wnętrz i urbanistów. Tym razem organizacja zaprosiła do współpracy m.in. Fundację Carlo Collodiego, Radę Architektów w Pistoi, Szkołę Sztuk Pięknych we Florencji i magazyn „Casabella”, przedmiotem konkursu było bowiem zaprojektowanie biblioteki dziecięcej w toskańskim Collodi, rodzinnym mieście autora Pinokia. W skład jury weszli architekci: Italo Rota, Fabio Novembre, Fedele Canosa, Emmanuelle Moureaux, Mario Cucinella, Emilio Faroldi, Fabio Capanni oraz redaktor naczelny „Casabelli” Francesco Dal Co. Obiekt przewidziano w niezagospodarowanej części lokalnego parku rozrywki poświęconego opowieści o słynnej marionetce, w otoczeniu zabudowań dawnej fabryki papieru, na terenie przez który przepływa niewielka rzeka.
Jak tłumaczą autorzy, ich projekt stanowił próbę zdefiniowania nowej typologii przestrzeni dla dzieci. W naszym rozumieniu odpowiedzią na takie wyzwanie jest maksymalnie otwarta, pozbawiona barier architektonicznych, dobrze oświetlona przestrzeń. Mając na uwadze znaczny rozmiar działki oraz analizując oczekiwany program, zdecydowaliśmy się zaprojektować budynek w oparciu o podział na funkcje administracyjno-wystawiennicze, które miały znaleźć się w bryłach istniejących, oraz jak najbardziej otwartą, jednoprzestrzenną i transparentną strefę biblioteki – wyjaśniają.
Pierwotnie architekci planowali budynek w formie mostu, łączącego dwie części miasta, ostatecznie jednak postanowili niejako wprowadzić rzekę do wnętrza. Biblioteka staje się naturalną kontynuacją krajobrazu. Zieloną nawierzchnię skarpy zastępują drewniane płaszczyzny w formie swobodnie wijących się ścieżek i wzgórz, które miejscami tworzą półki na książki lub inne elementy małej architektury. Integracja krajobrazu z budynkiem stała się możliwa dzięki całkowicie przeszklonym ścianom zewnętrznym. Nad wszystkim zawieszona jest wielopoziomowa, drewniana struktura zadaszenia – opisują swój pomysł.
Na parterze głównego budynku dawnej fabryki zaproponowali audytorium lub mediatekę, a na kolejnych piętrach, w tym na kondygnacji podziemnej, przestrzenie wystawiennicze. W podziemiach zaprojektowana została dodatkowo strefa techniczna i garaż na 220 miejsc. Pokryte jednolitym szarym kolorem tynku elewacje wraz z charakterystycznymi dla regionu okiennicami oraz grafitową dachówką stanowić mają tło dla nowo projektowanej drewnianej konstrukcji. Ta skrywa zasadniczą część biblioteki, pomyślaną jako rozległa, pozbawiona podziałów przestrzeń, ograniczona jedynie szklanymi ścianami osłonowymi, przez które podziwiać można odległe widoki na panoramę miasta.
