Biel dla publiczności, czerń dla muzyków. Sala koncertowa w Jastrzębiu-Zdroju angażuje wszystkie zmysły

Spis treści

1. Nowa sala koncertowa - rozbudowa istniejącej szkoły muzycznej w Jastrzębiu
2. Czerń i biel we wnętrzu wzmacniają efekt kontrastu
3. Aleksander Bednarski i Mariusz Komraus: Założenia autorskie
4. Szkoła Muzyczna w Jastrzębiu - Zdroju, projekt SLAS architekci. Zdjęcia

Nowa sala koncertowa - rozbudowa istniejącej szkoły muzycznej w Jastrzębiu

Jastrzębie-Zdrój składa się z ponad 20 osiedli o bardzo zróżnicowanej zabudowie, powstałych w różnym czasie i z różnych powodów. Centrum miasta prezentuje się jako monstrualne wielkopłytowe blokowisko, rozmieszczone na mocno pagórkowatym terenie, złożone z uformowanych wachlarzowo zespołów długich budynków mieszkalnych wzniesionych głównie w latach 70. XX wieku. Starsze części tej małej aglomeracji mają całkowicie inny charakter. Szczególnie interesujący jest malowniczo położony Zdrój – osiedle samorządowe, dawna zielona osada uzdrowiskowa.

Czytaj także: Dom kostka z lat 60. zyskał nową powierzchnię i piękny taras. Zobacz projekt SLAS!

W tym właśnie miejscu, na takim zastanym, historycznie ukształtowanym podłożu urbanistycznym, powstała nowa sala koncertowa. Stanowi ona rozbudowę istniejącej szkoły muzycznej. Wąska działka wymusiła na autorach z biura SLAS architekci precyzję i rzeczowość w sposobie rozporządzania terenem. Paradoksalnie to utrudnienie sprawiło, że budynek jest efektywnie dopasowany do istniejącej zabudowy. Położony blisko krawężnika jezdni stanowi wraz z dużym sanatorium po drugiej stronie ulicy Kościuszki rodzaj bramy wjazdowej do Zdroju od strony południowej. Mimo znacznych gabarytów budynek reaguje na sąsiadującą z nim zabudową w sposób dyskretny i powściągliwy. Odbierany jest stosownie do unikalnych właściwości bliższego i dalszego otoczenia, inaczej bywa widziany z ulicy, inaczej z pobliskiego parku.

Czerń i biel we wnętrzu wzmacniają efekt kontrastu

Budynek ma czytelną strukturę wewnętrzną, a jego tektonika pozwoliła na stworzenie szeregu pomieszczeń o skrajnie kontrastujących ze sobą wymiarach. Wysoki hol wejściowy, płaskie, niskie foyer, wąskie i długie korytarze oraz klatki schodowe pobudzają zmysły, angażują wzrok, słuch, dotyk, a także dają rozmaite odczucia podczas zwiedzania. Użyte we wnętrzu czerń i biel wzmacniają efekt kontrastu. Biała strefa została przeznaczona dla publiczności, czarna stanowi zaplecze dla muzyków.

Czytaj także: Nowa sala koncertowa w Szczecinku. Fasada jak kurtyna i szklany dach. Tym razem powstanie?

Miejscem spotkania tych tonacji kolorystycznych jest sala koncertowa, łącząca czerń ścian z jasnym drewnem podłogi. Dobre warunki akustyczne sali uzyskano między innymi dzięki wykończeniu sufitu i realizacji masywnych, żelbetowych, falistych ścian bocznych o odpowiednio dobranej amplitudzie krzywizny, będących jednocześnie przegrodami chroniącymi wnętrze przed dźwiękami z zewnątrz. Dobrą jakość słyszalną sali potwierdziły już pierwsze odbywające się tam koncerty.

Aleksander Bednarski i Mariusz Komraus: Założenia autorskie

Założeniem urbanistycznym projektu było określenie wzajemnych relacji oraz właściwych proporcji pomiędzy głównymi elementami zadanego programu budynku – salą koncertową, foyer a szkołą i kreowaną przestrzenią publiczną. Nowy budynek sali koncertowej reorganizuje i porządkuje istniejącą przestrzeń, nadając jej wielowątkowy, publiczny charakter.

Dużym wyzwaniem dla realizacji projektu był ograniczony budżet inwestycji, który paradoksalnie działał na korzyść budynku. Redukcja stała się głównym narzędziem czy wręcz metodą pracy projektowej, w której ograniczenia finansowe mobilizują do przemyślanego wydania środków publicznych oraz przekierowania ich na najbardziej istotne elementy obiektu. Aspekt ekonomiczny ułatwiał również akceptację zmian w projekcie w stosunku do pierwotnych założeń.

Czytaj też: Akustyka Architektoniczna na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej 

W przypadku budynku sali koncertowej beton ze względu na doskonałe właściwości konstrukcyjne, akustyczne i estetyczne okazał się bardzo pożądanym materiałem. Decyzją projektową była rezygnacja z dodatkowych okładzin akustycznych i pozostawienie żelbetu malowanego farbą laserunkową jako wykończenia głównego ustroju akustycznego sali i pozostałych ścian w budynku. Dopracowany akustycznie i odciśnięty w szalunkach kształt fali (łuku) jako element najlepiej rozpraszający dźwięk stał się zarówno podstawowym motywem wnętrza sali i przestrzeni foyer, jak i znalazł kontynuację na stalowej elewacji budynku.

Mała powierzchnia działki spowodowała lokalizację obiektu bez żadnego buforu zieleni – bezpośrednio przy chodniku, dlatego materiał elewacji miał za zadanie nie tylko „błyszczeć” i neutralizować kubaturę odbiciami otoczenia, lecz przede wszystkim wytrzymać próbę czasu i być odpornym na wandalizm. wandalizm.

Metryczka

_________________

Rozbudowa budynku Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Jastrzębiu-Zdroju o salę koncertową wraz z zagospodarowaniem terenu ul. Kościuszki 13a

Autorzy: SLAS architekci, architekci Aleksander Bednarski, Mariusz Komraus

Współpraca autorska: Karolina Tatar, Sonia Manssour, Monika Smorąg, Adam Skrzypczyk

Konstrukcja: Firma Inżynierska Statyk

Akustyka: archAKUSTIK

Generalny wykonawca: INTRAVI

Inwestor: Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Jastrzębiu Zdroju, ul. Kościuszki 13A, 44-330 Jastrzębie-Zdrój

Powierzchnia terenu:5198 m²

Powierzchnia zabudowy: 1463,5 m²

Powierzchnia użytkowa: 1695 m²

Kubatura: 15 520 m³

Projekt konkursowy: 2016

Projekt: 2016-2017

Realizacja: 2018-2021

Koszt inwestycji: 19 737 305 zł (wraz z wyposażeniem obiektu)

*Projekt otrzymał dofinansowanie z UE

_________________

Szkoła Muzyczna w Jastrzębiu - Zdroju, projekt SLAS architekci. Zdjęcia