Dom kultury INSPIRO w Podłężu

i

Autor: Archiwum Architektury Dom kultury INSPIRO w Podłężu, autorzy: [winkle] grupa projektowa. Precyzyjny dobór prostych materiałów i jasnych barw, czytelna kompozycja nadały wnętrzom wizualnej lekkości i przestronności. Zdjęcia dzięki uprzejmości pracowni

Dom kultury INSPIRO w Podłężu

2014-11-20 12:34

Założenia konkursowe projektu wnętrz określono na warsztatach z przyszłymi użytkownikami. Powstał obiekt wolny od formalnych i architektonicznych barier – pisze Dawid Hajok.

Nazwa obiektuDom kultury INSPIRO
Adres obiektuPodłęże 112, Gmina Niepołomice
Autorzy[winkle] grupa projektowa; architekci Piotr Baszyński, Eliza Biała
KonstrukcjaBiuro Architektoniczno-Budowlane JUNAK; projektantka Marta Podsiadło
Generalny wykonawcaUsługi Budowlane Jawor, Brzesko
InwestorUrząd Miasta i Gminy Niepołomice
Powierzchnia użytkowa300.0 m²
Projekt2012-2013
Data realizacji (początek)2013
Data realizacji (koniec)2014
Koszt inwestycji750 000 PLN

W Podłężu, niewielkiej wsi w Gminie Niepołomice w Małopolsce, oddalonej zaledwie 20 km od Krakowa, nie ma wielu miejsc do spotkań. Od kilku miesięcy, za sprawą domu kultury INSPIRO sytuacja uległa jednak zmianie. Powstałe dzięki Stowarzyszeniu Inicjatyw Kulturalnych INSPIRO miejsce przez siedem dni w tygodniu integruje nie tylko lokalną społeczność.

Aby wyłonić projekt aranżacji domu inicjatorzy zorganizowali ogólnopolski konkurs Podziel Kwadrat skierowany do młodych architektów. Do współpracy zaprosili Stowarzyszenie z Siedzibą w Warszawie oraz pracownię WWAA, która zaprezentowała założenia własnego projektu Służewskiego Domu Kultury w Warszawie. Zorganizowano także warsztaty, w których wzięło udział ok. 200 osób: dzieci i dorośli mieszkańcy, przedstawiciele gminy. W sumie siedem zespołów projektowych. Tak powstały założenia do konkursu.

Dom kultury INSPIRO w Podłężu

i

Autor: Archiwum Architektury Dom kultury INSPIRO w Podłężu, autorzy: [winkle] grupa projektowa. Hol główny z jeleniami w gęstwinie drzew nawiązuje do nieodległej Puszczy Niepołomickiej

Prace wybierało jury złożone z przedstawicieli gminy, gospodarzy domu oraz architektów. Ostateczny głos należał jednak do użytkowników DK. Laureatami zostali młodzi projektanci z warszawskiego tandemu [winkle] grupa projektowa (Piotr Baszyński, Eliza Biała). Na ostatnim etapie architekci zamieszkali już pod Krakowem.

Wraz z nimi postępów prac oraz zgodności realizacji z projektem doglądały także same dzieci i ich rodzice (np. dziewczynka poruszająca się na wózku inwalidzkim testowała rozwiązania dla niepełnosprawnych, dostosowanie toalet i funkcjonalność sal).

DK INSPIRO zajął parter budynku z lat 70. XX wieku. Zła kondycja techniczna obiektu wymagała pilnej interwencji. Wykonano remont dachu i wymianę okien oraz docieplenie.

Zgodnie z pierwotnym założeniem konkursu nastawionego na odzyskanie przestrzeni zmieniła się także organizacja funkcjonalna wnętrz. Ruch przekierowano z używanego wcześniej wąskiego korytarza w południowej części budynku do traktu w północnym skrzydle. Taki zabieg pozwolił na zwiększenie liczby sal i dodanie przestronnych toalet przywracając niewykorzystywane dotąd przestrzenie obiektu.

Dom kultury INSPIRO w Podłężu

i

Autor: Archiwum Architektury Dom kultury INSPIRO w Podłężu, autorzy: [winkle] grupa projektowa

W DK INSPIRO architektura stała się grą z przestrzenią. Architekci stworzyli świat prostych form i naturalnych materiałów. Drewno z dostawionego do budynku tarasu i stojaka rowerowego połączonego z poręczą rampy dla niepełnosprawnych kontynuuje we wnętrzach słomkowa barwa sklejki. Z tego materiału wykonano również detale parapetów, klapy koszy na śmieci, czy niewielkie kubatury mieszczące sanitariaty.

Duża sala zyskała mobilną ścianę działową i perforowane przesłony ze sklejki. Drewniana meblościanka zaś wprowadziła czytelny podział na strefy holu, biurowe oraz sale. Służy także przechowywaniu przedmiotów, które dotychczas gromadzono w różnych, często przypadkowych miejscach. Na suficie z kolei zawisł żyrandol z żarówek i kabli w żółtym, tekstylnym oplocie. W holu wielki regał (również ze sklejki) z półkami od podłogi pod sam sufit przypomina przeskalowane drzewo. Dzięki niemu dorośli mają poczuć się jak dzieci. Drewniany jeleń – jako wieszak na ubrania zimą znika w gąszczu kurtek.

Powstał otwarty dom z rozwiązaniami pozbawionymi formalnych barier architektonicznych.