Odwrócona forma wymagała zaprojektowania potężnych fundamentów o grubości dochodzącej nawet do 2 metrów i powierzchni blisko 10 tys. m². O technicznych aspektach nowej sali koncertowej projektu biura OPEN pisze Wiktor Kowalski.
Kaplica Dźwięku w Chengde, proj. OPEN; fot. Jonathan Leijonhufvud
Kaplica Dźwięku, położona w górskiej dolinie dwie godziny jazdy samochodem od centrum Pekinu, to monolityczna sala koncertowa, z której roztacza się widok na ruiny Wielkiego Muru Chińskiego z czasów dynastii Ming. Zaprojektowana została przez pekińską pracownię OPEN we współpracy z firmą inżynierską Arup odpowiedzialną za projekt konstrukcji oraz instalacji. Założyciele pracowni, Li Hu i Huang Wenjing, pragnęli zminimalizować wpływ obiektu na otoczenie, jednocześnie nie pozostawiając wątpliwości, że jest ona dziełem człowieka. W ten sposób powstała przypominająca skałę struktura mieszcząca półzewnętrzny amfiteatr, scenę na świeżym powietrzu, platformy widokowe i garderobę.
Betonowe pasma ułożone jedno na drugim odchylają się od siebie, tworząc kształt odwróconego stożka. Kręte schody prowadzą przez budynek na platformę na dachu, z której roztacza się panoramiczny widok na dolinę. Odsłonięty beton harmonizuje z otoczeniem również dzięki dodatkowi kruszywa z lokalnych złóż – uzyskano w ten sposób ciemny odcień powierzchni betonowej. W przestrzeniach wewnętrznych akcenty z brązu w detalach takich jak poręcze i drzwi zostały użyte w celu stworzenia ciepłego kontrastu z betonem. Kiedy nie odbywają się koncerty, sala stanowi przestrzeń do kontemplacji i spotkań społeczności. Byliśmy bardzo świadomi odpowiedzialności, jaka na nas spoczywała, aby zaproponować przemyślaną strukturę, która naturalnie wpasuje się w tak wyjątkowy krajobraz. Chcieliśmy stworzyć coś innego, a co ważniejsze – coś znaczącego. Znajdujemy się teraz w czasach, kiedy pytanie o nasze relacje z naturą jako istot ludzkich jest bardziej palące niż kiedykolwiek. Czy potrafimy być na tyle pokorni, by usłyszeć, co szepcze do nas natura? Symfonia natury jest tym, czego naprawdę chcieliśmy, aby ludzie tutaj doświadczyli – opisują swój projekt architekci.
To artykuł, do którego dostęp mają prenumeratorzy cyfrowej „Architektury-murator”. Chcesz dalej czytać ten tekst?
Architektoniczna siła i jakość nowej sali koncertowej przyciągają do Jastrzębia-Zdroju melomanów i muzyków z całej Polski oraz Czech – o projekcie rozbudowy Państwowej Szkoły Muzycznej w Jastrzębiu-Zdroju autorstwa SLAS architekci pisze Andrzej Duda.
Teatry, opery, filharmonie pomału przygotowują się do ponownego otwarcia po pandemii. Tymczasem, prezentujemy krótki przegląd sal koncertowych, w których zastosowano naturalne drewno. Autorzy wybrali je nie tylko ze względów akustycznych, ale też z uwagi na niezwykłe walory estetyczne. Realizacje Renzo Piano, Ian Ritchie Architects, Manfredi Nicoletti i Luca Nicoletti, Stanton Williams.
Nowa sala koncertowa w Płocku powstanie według projektu Plus3 Architekci. Praca tej warszawskiej pracowni zwyciężyła w rozstrzygniętym właśnie konkursie.
Do udziału w konkursie na projekt nowej siedziby filharmonii władze Ostrawy zaprosiły trzy pracownie: Steven Holl Architects, Konior Studio i Henning Larsen Architects. Polski zespół zaproponował obiekt w formie przeskalowanej oranżerii wkomponowanej w istniejący park.
Casa da Música to budynek rzeźba, intelektualna łamigłówka i egalitarna przestrzeń spotkań. Kadruje widoki na miasto i czerpie z niego to, co charakterystyczne. Obiekt powstał z okazji obchodów Europejskiej Stolicy Kultury 2001, jako element szeroko zakrojonego programu rewitalizacji Porto.
W języku islandzkim Harpa oznacza pierwszy miesiąc lata. Nosząca tę nazwę sala kongresowo-koncertowa w Reykjavíku jest samotną ikoną, hołdem dla wyspiarskiej tożsamości kraju i symbolem przezwyciężenia kryzysu poprzez wartości niesione przez kulturę.