| Nazwa obiektu | Wieżowiec Garden Tower |
| Adres obiektu | Wabern, Berno, Szwajcaria |
| Autorzy | Buchner Bründler Architekten |
| Architektura krajobrazu | Nipkow Landschaftsarchitektur AG; Fritz Wassmann |
| Konstrukcja | Schnetzer Puskas Ingenieure AG |
| Inwestor | Hans Widmer |
| Powierzchnia terenu | 4500.0 m² |
| Powierzchnia całkowita | 8200.0 m² |
| Projekt | 2007 |
| Data realizacji (koniec) | 2016 |
| Koszt inwestycji | 25 500 000 CHF (103 858 950 PLN) |
W szwajcarskiej miejscowości Wabern pod Bernem wzniesiono siedemnastokondygnacyjny wieżowiec o wysokości 53 m i nietypowej formie. Budynek wchodzi w skład inwestycji mieszkaniowej mającej zaoferować łącznie 184 mieszkań – własnościowych i przeznaczonych na wynajem. Zespół, zaplanowany na terenie o nazwie Bächtelenpark, podzielono na pięć części o odmiennej typologii w celu lepszego wkomponowania w zróżnicowany przestrzennie kontekst.
Każdy z budynków został zaprojektowany przez odrębną pracownię architektoniczną. Na podstawie analizy tendencji rynkowych określono motywy przewodnie dla poszczególnych budynków: mieszkanie z widokiem, mieszkania wokół dziedzińca, mieszkanie wśród drzew, mieszkanie z patio i mieszkanie z balkonem. Hasła te zostały wyrażone poprzez odpowiednie rozwiązania architektoniczne. W wieżowcu Garden Tower projektanci poruszyli temat mieszkania z widokiem, decydując się na silne przeszklenie ścian zewnętrznych oraz nietypową formę balkonów opasających cały obwód budynku.
i
Konstrukcja
Wycofany od ulicy punktowiec, pozbawiony konkretnych odniesień do tradycyjnych form architektonicznych, zaprojektowano na lekko wznoszącym się terenie, na rzucie wieloboku. Wysunięte wspornikowo we wszystkich kierunkach na długość 2,7-3 m dwutonowe płyty balkonów tworzą efekt przypominający nierówną, skalną powierzchnię. Pomiędzy krawędziami żelbetowych płyt balkonowych rozciągnięto metalową siatkę chromowaną o romboidalnych oczkach. Rozległe okna wyposażono w grube, ciemne, metalowe ramy, kadrujące widoki na otaczający miejscowość górski krajobraz.
i
Zagłębienia pofalowanych balkonów wypełniono substratem i posadzono w nich rośliny mające piąć się po metalowej siatce, zapewniając cień w mieszkaniach – jest to pierwszy obsadzony zielenią wysoki budynek w Szwajcarii. Stały poziom wilgotności zapewnia nasadzeniom automatyczny system nawadniania. Stalowe cięgna, na których zawieszona jest siatka elewacyjna, są profilami walcowanymi, wewnątrz których zlokalizowano odpływy wody gromadzącej się w prefabrykowanych donicach balkonów. Metalowa siatka tłumi również zawirowania powietrza od strony zawietrznej powstające podczas silnych wiatrów, co obniża wpływ oddziaływań aerodynamicznych na konstrukcję.
i
Budynek ma konstrukcję szkieletową żelbetową, opartą na centralnym, wylewanym na miejscu trzonie i prefabrykowanych słupach obwodowych, pomiędzy którymi rozpięto stropy o grubości 28 cm bez dodatkowych podpór pośrednich, co umożliwia uzyskanie maksymalnej elastyczności rzutu. Ze względu na pochylenie prefabrykowanych słupów obwodowych, w stropach powstają niesymetryczne naprężenia skręcające przenoszone na centralny trzon. Spójność architektoniczna projektu nie przełożyła się na standaryzację rozwiązań technicznych – większość węzłów konstrukcyjnych i elementów kotwiących musiała być projektowana indywidualnie, a układ zbrojenia elementów konstrukcyjnych jest nieregularny, co przełożyło się na większą ilość pracy projektantów.
