Nazwa obiektu | Pawilon do obserwacji dziko żyjących reniferów (Tverrfjellhytta – Norwegian Wild Reindeer Centre Pavilion) |
Adres obiektu | Hjerkinn, Dovre, Norwegia |
Autorzy | Snøhetta |
Konstrukcja | Dr.Techn. Kristoffer Apeland AS, Trond Gundersen |
Generalny wykonawca | Prebygg AS |
Inwestor | Norwegian Wild Reindeer Centre |
Powierzchnia całkowita | 90.0 m² |
Data realizacji (początek) | 2010 |
Data realizacji (koniec) | 2011 |
Koszt inwestycji | 4 000 000 NOK |
Pawilon zlokalizowano na obrzeżach parku narodowego Dovrefjell na wysokości 1250 m n.p.m., w miejscu, z którego roztacza się spektakularny widok na górę SnØhetta.
Budynek ma 90 m2 i służy między innymi jako punkt obserwacji dziko żyjących reniferów dla przybywających tu licznie turystów. Rejon Dovre i jego malowniczy krajobraz odgrywa istotną rolę w norweskiej tradycji, dlatego architekci postanowili ograniczyć swoją ingerencję do minimum i bezpośrednio odnieść się do otoczenia – wewnątrz prostopadłościennej obudowy wykonanej ze szkła i stali umieszczono wielokrzywiznową konstrukcję z drewna przypominającą skałę poddawaną przez wiele lat działaniu deszczy i porywistych wiatrów.
Konstrukcja
Do budowy pawilonu użyto wielu naturalnych materiałów, wykorzystując jednocześnie najnowsze technologie pozwalające na precyzyjne wycięcie z drewna nieregularnej formy w oparciu o trójwymiarowy model cyfrowy. Rdzeń z belek sosnowych wykonała firma specjalizująca się w budowie statków. Elementy łączono tylko przy użyciu drewnianych kołków. Od strony południowej, gdzie nie ma szklanej elewacji, rdzeń pokryto naturalnym impregnatem – smołą drzewną.
Nośne elementy konstrukcji budynku posadowiono bezpośrednio w skale. Teren istniejący naruszono w możliwie najmniejszym stopniu, usuwając jedynie luźne odłamki skały i elementy organiczne oraz trasując miejsce pod ścianę fundamentową.
Fundament zakotwiono w skale za pomocą dwunastu prętów ze stali nierdzewnej średnicy 2 cm i długości 1,5 m. Między ścianami fundamentowymi wylano obustronnie zbrojoną płytę żelbetową o grubości 25 cm wykonaną na podsypce ze żwiru i tłucznia.
Do budowy stropów zastosowano płyty kanałowe HD400, które oparto na ścianach wykonanych z dwuteowników stalowych HEA180 łączonych spawaniem w sztywną przestrzennie ramę. Łączenia między płytami dodatkowo zbrojono, dzięki czemu zadaszenie stanowi konstrukcyjnie jednolitą tarczę.
Dach przedłużono poza obrys ścian szczytowych stalowymi wspornikami o wysięgu 1,5 m montowanymi do płyty stropowej za pomocą sworzni. Konstrukcję dachu obłożono od wierzchu i od spodu blachą stalową.
Do budowy ścian zastosowano szkło niskożelazowe o wysokim stopniu przezroczystości, a szyby stabilizowano jedynie pionowymi stalowymi wspornikami o wysokości 80 cm zamontowanymi w płycie dennej. Tafle szklane są łączone fugami silikonowymi o szerokości 6-8 mm i mocowane po obwodzie do stalowej konstrukcji wsporczej za pomocą silikonu.